 ылганылга этишинин өздүк мамилеси. | ылгатылга этишинин аркылуу мамилеси. |
ылгашылга этишинин кош мамилеси. | ылгооылга этишинин кыймыл атоочу. |
ылгыйсын. Өңчөй, бүт, бир өңчөй. [Шахтада] машинисттер, б
екиткичтер ылгый жаштардан (Сасыкбаев). | ылдаМ такт. Буйдалбай, тездик менен, бат, бачым, ыкчам.
«Жолуң ачык мынакей баскын ылдам, Мезгил эмес,
бир минут күтө турган» (Осмонов). Ылдам иштөө. Ы |
ылдамдаэтиш. Кыймыл-аракетин ылдам кылуу, ылдам иштөө, ык
чамдоо. Элдияр, баатыр ылдамдап, Аяр кылбай чамда
ын («Эр Табылды»). | ылдамдатылдамда этишинин аркылуу мамилеси. |
ылдамдооылдамда этишинин кыймыл атоочу. | ылдамдыкзат. Жүрүүчү, кыймыл-аракетте болуучу кандайдыр б
ир нерсенин тездик даражасы, жүрүштүн, кыймыл-ара
кеттин тездиги. Айыл чарбасынын өсүшүнүн темпин |
ылдыйтакт. 1. Төмөн, бийиктиктин, жогорунун карама-карш
(төмөнкү) жагы. Тоодон ылдый карай куланып отуру
, этекке чейин жете келди. Тепкич менен ылдый түш | ылдыйкытакт. Төмөнкү, ылдый жактагы, жогоркунун карама-к
ршысы. Ылдыйкы айыл. |
ылдыйлаэтиш. 1. Ылдый жакка карай төмөндөө, төмөн түшүү. [А
йдай] ордунан туруп, асканын түбүн көздөй ылдыйла
п жөнөдү (Каимов). Күн уламдан-улам ылдыйлай берет | ылдыйланылдыйла этишинин өздүк мамилеси. |
ылдыйлатылдыйла этишинин аркылуу мамилеси. | ылдыйлашылдыйла этишинин кош мамилеси. |
ылдыйлооылдыйла этишинин кыймыл атоочу. | ылдыйтантакт. Төмөнтөн, төмөн жактан. Ылдыйтан шамал жел с
огуп, Ый менен зардуу боздоду (Бөкөнбаев). |
ылдыраэтиш. Үлбүрөө, араң-араң, эптеп-септеп кыбыроо. Өл
өстүн күнүн көрүп, ичпестин ашын ичип, жакпастын
отун жагып, ылдырап жашай беришти («САЖИ»). [ | ылдыратылдыра этишинин аркылуу мамилеси. |
ылдырооылдыра этишинин кыймыл атоочу. | ылжЫРАТ ылжыра этишинин аркылуу мамилеси. |
ылжаңдаэтиш. Ыржаңдап жагымсыз күлүү. | ылжаңдатылжаңда этишинин аркылуу мамилеси. |
ылжаңдооылжаңда этишинин кыймыл атоочу. | ылжууылжы этишинин кыймыл атоочу. |
ылжыэтиш. Аябай, абдан мас болуу. Кездешип бири-бирине
камчы салды, Ылжыган далай мастар «сээниби»
; деп, Жел бакан, келтек, чокмор, союл алды (Турусбе | ылжыраэтиш. 1. Былжырап жара болуп кетүү. Ылжыраган таз б
олгун, Азыркы кейпиң жоготуп, Төштүк! («Эр Төшт
к»). Ичегим шишип ылжырап, Ич этим калды былжыр |
ылжырооылжыра этишинин кыймыл атоочу. | ылоозат. Жүк ташуучу, минилүүчү унаа. Ат табылгыча аяк
ылоо. Өзүңүз ат ылооңуз менен аман келдиңизби? (Ж
нтөшев). |
=
=