 чыдамсыздыкзат. Чыдамы жоктук, чыдай албагандык, сабырсыздык , шашмалык. Карыптын жүрөгү туйлап, кимдир бирөөн чыдамсыздык менен күткөнсүйт (Абдукаримов). |
| чыдоо чыда этишинин кыймыл атоочу. |
| чыдчырыл этиш. Өзүн бирөөлөргө караганда жогору саноо, бой көтөрүү, тыңсынуу, чыкчыюу. Ира чыкчырылып тилдө гө ниеттенгени менен балдардын талоонуна калары |
| чыдчыюу чыкчый этишинин кыймыл атоочу. |
| чыжылда этиш. Сызгырганда, кайнатканда быжылдап дабыш чы уу. |
| чыжылдоо чыжылда этишинин кыймыл атоочу. |
| чыикылда этиш. Чыйк-чыйк эткен дабыш чыгаруу. Суурдун чыйк лдаган үнү гана чыгып калды (Баялинов). |
| чый : чый-чуй туур. Кандайдыр бир чыйылдап ичке чыккан үндү, дабышты билдирүү үчүн колдонулат. Чычкан ч йчуй этип, каптын көңдөйүнөн үн салат (Байтемиро |
| чыйбыл сын. Кичинекей жана ичке (кишиге карата). Чыйбыл к ши. Чыйбыл кыз. |
| чыйбыт зат. Эчкинин чүкөсү, эчкинин кичинекей чүкөсү. |
| чыйк : чыйк-чыйк туур. Темирдин, жыгачтын ж. б. катуу нер селердин өйкөлүшүнөн, жешилүүсүнен келип чыкран, кыйчылдаган дабышты же ошондой абдан ичке дабыш |
| чыйкан зат. Дененин ар кайсы жерине түптөнүп, кызарып ка уу болуп, ириндеп чыгуучу жара, шишик. Чыйкандан аман оору жок, аны сурар киши жок (макал). |
| чыйкылдоо чыйкылда этишинин кыймыл атоочу. |
| чыйм ЫЛ чыйбыт менен бирдей. |
| чыймыт чыйбыт менен бирдей. |
| чыйп : чыйп-чыйп туур. Балапандардын, жөжөлөрдүн же чым чыктардын чыгарган үнүн билдирүү үчүн колдонула . Тооктун жөжөлөрү чыйп-чыйп этип, энесинин артын |
| чыйпылда этиш. Чыйп-чыйп эткен үн чыгаруу. Аңыз арасында би рин-серин чыйпылдаган чымчыктан башка азыр эчтем е калганы жок (Убукеев). |
| чыйпылдат чыйпылда этишинин аркылуу мамилеси. |
| чыйпылдоо чыйпылда этишинин кыймыл атоочу. |
| чыйрак сын. 1. Чыдамдуу, бышык, бекем. Чыйрак жип.
2. Тыкан, бышык, тың. Атка чыйрак бала. |
| чыйрал этиш. 1. Бошоң болбостон чыйрак, бекемделген абалг а келүү, бекемирээк эшилүү, толгонуу (көбүнчө арк н, жипке карата). 2. Кайраттануу, кайратына келип |
| чыйралт чыйрал этишинин аркылуу мамилеси. |
| чыйралуу чыйрал этишинин кыймыл атоочу. |
| чыйрат этиш. Чың кылып эшүү, толгой ийрүү. Бүгүн Каныш эп индүү кыз, Колдон жибек чыйраткан (Бөкөнбаев). Аб йир кара мурутун чыйратып, ууртунан жылмайып кой |
| чыйратма сын. Эшилген, чыйратылган, ийрилген. Көкөнүн колу да.. бир түрмөк чыйратма жип бар болучу (Касымбек в). |
| чыйраттыр чыйрат этишинин аркылуу мамилеси. |
| чыйратуу чыйрат этишинин кыймыл атоочу. |
| чыйрыгуу чыйрык этишинин кыймыл атоочу. |
| чыйрык I зат. Толгоо, эшим (мис. жиптин толгоосу, эшилгени) . Жиптин чыйрыгы жанды. ЧЫЙРЫК II этиш. 1. Суукка би аз үшүй түшүү, денени анча-мынча жеңил калтырак |
| чыйрыктыр чыйрык этишинин аркылуу мамилеси. |
| чыйрытта этиш. Бирөөнү жактырбаган мүнөздө болуу, көтөрүл ү. Сапар мойнун кейкейтип чыйрыттады (Бейшеналие в). |
| чыйрыттоо чыйрытта этишинин кыймыл атоочу. |
| чыйт : чыйт түкүрүү — акырын чырт түкүрүү, тиштердин арасы аркылуу түкүрүү. Асмайды чыйт-чыйт түкүрүп , Ордуңду булгап албагын («Советтик Кыргызстан |
| чыйтай этиш. Өзүн-өзү жогору көрсөтүү; көтөрүлүп кекирей үү. Кызыл бет сельсоветтин секретары чыйтайып, ко ш жаздыкты чыканактайт (Осмонов). |
| чыйылда этиш. Чый-чуй эткен ичке үн чыгаруу. Караңгы түндө чыккан чыйылдаган үн алардын кулагына шумдуктуу угулду (Байтемиров). |
| чыйылдак сын. 1. Чыйылдаган ичке үндүү, чыйылдаган ичке үнү бар. Чыйылдак абышка (Сыдыкбеков). 2. сүйл. Чый-чый этип чыккан добуш. |
| чыйылдат чыйылда этишинин аркылуу мамилеси. |
| чыйыр зат. Из түшкөн жол, жол болуп түшүп калган из, ичке жол. Чыйыр түшө электе илбесиндер.. бат табылат (К аимов). Дүйшөн алдыга чыгып чыйыр салды («Ала-Т |
| чыйырчык зат. Таранчылар түркүмүндөгү көбүнчө чегирткеле ди кырып жок кылуучу келгин куш. Кара чыйырчык. А а чыйырчык. |
| чык I зат. 1. Ным. Кардын чыгы кетер менен жерди айдоо б шталат (Байтемиров). Жаздын чыгы менен огородуңд күрөктөп айдап ал (Байтемиров). 2. Этти малып жеш |
| чыканак зат. 1. Кар жилик менен күң жиликтин кошулган жери деги, колду ичин көздөй ийгенде уруюуп чыгып тур ан жери. Бурма Токтогулду чыканагы менен нукуп.. |
| чыканакта этиш. Чыканагы менен таянуу же чыканакты кандайд р бир нерсенин үстүнө коюу. Күлжан столду чыкана тап отурат (Байтемиров). Жапар төрдө чыканактап, |
| чыканактай сын. Кичинекей, тыпыйган. Чыканактай чыкчыйган ке лин Шариптин жанына олтуруп, чай куя баштады (Бей еналиев). |
| чыканактоо чыканакта этишинин кыймыл атоочу. |
| чыккынчы зат. Элдин, өз тарабынын кызыкчылыгын сатуучу, өз тарабынан бөлүнүп, душман, кас тарапка өтүп кетүү чү же жашырын сырды, ишти душманга билдирип айтып |
| чыккынчылык зат. Элдин, өз тарабынын кызыкчылыгын сатуучулук, жашырын сырды душманга билдирүүчүлүк. |
| чыкта I зат. Көбүнчө кулундарды желеге байлоодо нокто м нен желени бириктирүүчү, нокто жагындагы учу тээ кке илинген кичирээк кыска жип. Чыкта сулуу болсу |
| чыктоо чыкта этишинин кыймыл атоочу. |
| чыктуу сын. I. Чыгы бар, чыгы көп.
2. Нымдуу; маңыздуу, шире үү. [Уйлар] сууга чыланган чыктуу чөптү күтүрөтө айсоодо (Бейшеналиев). |
| чыкчый этиш. 1. Тыпыйып кичинекей тыкан көрүнүштө болуу... чыкчыйган келин, Шариптин жанына олтуруп, чай ку баштады (Бейшеналиев). 2. Өзүн-өзү жасап, сылан ко |
| чыкчыйт чыкчый этишинин аркылуу мамилеси. |
| чыкчыңда этиш. Көтөрүлгөнсүп же тыкандыгын көрсөтүп тыңсы нуу, чыкчырылган кебетеде болуу. [Шарип] обу жок ч кчыңдап, тыңдуусынбаган (Бейшеналиев). |
| чыкчыңдат чыкчыңда этишинин аркылуу мамилеси. |
| чыкчыңдоо чыкчыңда этишинин кыймыл атоочу. |
| чыкчырылуу чыкчырыл этишинин кыймыл атоочу. |
| чыкый I зат. Маңдай сөөгү менен желке (кежиге) сөөгүнүн к ошулган жери. ЧЫКЫЙ II чыкчый менен бирдей. |
| чыкыйла этиш. Чыкыйдан алуу, чыкыйын мыжуу, эзүү. |
| чыкыйлоо чыкыйла этишинин кыймыл атоочу. |
| чыкылда этиш. 1. Чык-чык эткен дабыш чыгаруу (көбүнчө метал лдардан чыккан дабышка карата). Бир жагынан кол м шина чыкылдап,.. иш кызууда (Сасыкбаев). Чыкылдага |
| чыкылдоо чыкылда этишинин кыймыл атоочу. |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.4703 сек. |
|