чыкчый этиш. 1. Тыпыйып кичинекей тыкан көрүнүштө болуу... чыкчыйган келин, Шариптин жанына олтуруп, чай куя баштады (Бейшеналиев). 2. Өзүн-өзү жасап, сылан короздонгон, көйрөңдөнгөн кебетеде болуу, чыкчырылуу. Султанаалы чыкчыйып төргө отурду («Ала-Тоо»).
