 чагаракзат. 1. Боо өткөрүү же кулпу салуу үчүн металлдан ж асалган тегерек алкак, төңөлүк. Жел боо байлай ту ган чагарактарына күмүш чаптырып, соот куйдурга |
| чагаракта этиш. 1. Чагарак салуу.
2. Чагарак сыяктанып имерил ген, булгаланган абалда болуу (мис., иттин куйругу ). 3. өт. Бой көтөрүү, менменсинүү; чакчырылуу. Кытм |
| чагарактат чагаракта этишинин аркылуу мамилеси. |
| чагарактоо чагаракта этишинин кыймыл атоочу. |
| чагуу чак этиштеринин кыймыл атоочу. |
| чагыл 1. чак IV этишинин туюк мамилеси.
2. Нур, жарык экинч и бир нерсеге түшүп кайтуу, жаркылдоо. Канаты күн ө чагылып, Учканын кара ак куунун (Бөкөнбаев). Күз |
| чагылган зат. 1. Жаан-чачын мезгилинде абада жыйналган элек тр заряддарынын бири-бирине кошулуусунун натыйж сында тарс-тарс эткен үн чыгарып, жарк-журк эткен |
| чагылдыр чагылт менен бирдей. |
| чагылт чагыл этишинин аркылуу мамилеси. |
| чагылуу чагыл этишинин кыймыл атоочу. |
| чагылыш I зат. Нурдун, жарыктын экинчи бир нерсеге чагылып , жаркырап көрүнүшү. Күндүн кечки чагылышы көлдүн бетин жалтыратып жээкте калган келиндин сөлөкөт |
| чагым зат. Кайраштырган ушак, жалаа, бирөөнү жамандаган дык, кайраштыргандык. Бөөдө чагым бөлөккө жетпес (макал). Чагым өлтүрөт, мактоо жеткирет (макал). Ча |
| чагымда мод. Болжолу, сыягы. Чагымда, алардын айласы кетип турушат көрүнөт (Жантөшев). |
| чагымчы зат. Чагым сөз айтуучу. Сен мени чагымчы деп ойлой суңбу?.. (Абдукаримов). |
| чагымчылык зат. Чагым кылуучулук, чагым сөз айтуучулук. |
| чагын сын. Анча көп эмес, ылайык келерлик, жетишерлик. Ө үнө чагын малы бар. |
| чадырай этиш. Чардаюу, курсак чыңала чыгып туруу. Чадырай ан курсак. |
| чадыракай сын. Чадырайган, челкегей. |
| чадыраңда этиш. Челкейген, чадырайган көрүнүштө, кыймыл-ара кетте болуу. |
| чай зат. 1. Дайыма көгөрүп туруучу бадал өсүмдүгү жана анын атайын жолдор менен кургатылып, кайнатып ич үүгө ылайыкталып иштетилген, буркураган жыты бар |
| чайдоос зат. Чай жана суу кайнатуу үчүн колдонулуучу тутк асы, чоргосу бар идиш. Акыл аке сөзүн токтотту да, узун моюн чайдооско көк чай салып, оттон оолагыра |
| чайка этиш. 1. Суюктукту чайпалтуу жолу менен аралаштыр у, чайпоо. Чаначтын булуңдары тирсийип, күлдүрт-к үлдүрт чайкаганда, ууз кымыздын жыты бур дей түшт |
| чайкал чайка этишинин туюк мамилеси. |
| чайкама зат. диал. Ак кирлерди чайкоодо колдонулуучу көк оёк. Кире берер жерден баарыбызга ак жуулган, чай камага чайкап, жеткире тапталган бирден эндей ак |
| чайкан чайка этишинин өздүк мамилеси. |
| чайкана зат. Чай жана тамак-аш ичилүүчү жай. Станциянын ар тындагы чайканада адам көп (Жантөшев). Чайкананын төрүндөгү чарпаяда жыйырмадай киши отурат (Жант |
| чайканачы зат. Чайканада иштөөчү адам. Чайканачы бир чайнек чай алып келди. |
| чайкоо чайка этишинин кыймыл атоочу. |
| чайкоочу зат. Алып сатар, бирөөнөн алып башка бирөөгө саты , пайда табуучу соодагер. Атам чайкоочу эле, база дан калбайт, аны ээрчип мен да калбайм («Ала-То |
| чайкор чайчыл менен бирдей. |
| чайла этиш. 1. Толуп каптоо, жалпы каптоо; жапырт өсүү. Бе де чабыктан кийин кыйла чайлап калыптыр, күрпөңд өй тармал (Касымбеков). Арпа, буудай чайлаган, Дый |
| чайлат чайла этишинин аркылуу мамилеси. |
| чайлоо чайла этишинин кыймыл атоочу. |
| чайлык сын. 1. Бир чай ичүүгө жете турган. Бир чайлык сүт. айлык суу. Чай-пай, тамак-аш ичүүгө арналган анча -мынча тыйын-тыпыр. 2. сүйл. Жолдук кылынган акча. |
| чайна этиш. 1. Тамакты же кандайдыр бир нерсени ооздун и инде майдалоо, тишке салып жаакты кыймылга келти рүү. Тиши чыккан балага чайнап берген аш болбойт ( |
| чайнал 1. чайна этишинин туюк мамилеси.
2. Кыйналуу, абдан убара тартуу. Далай шордуу жүрбөдүбү чайналып (Т русбеков). |
| чайнам зат. Бир чайноого жетишерлик, аз өлчөмдөгү. Эки ча йнам нан келет, Ар бир күнгө өлчөнүп (Токтогул). |
| чайнат чайна этишинин аркылуу мамилеси. |
| чайнаш этиш. Тиштегилешүү, бирин-бири тиштегилешип алыш у, кармашуу. Ат алышпайт кежигеден чайнашпай (Үмө талиев). |
| чайнашуу чайнаш этишинин кыймыл атоочу. |
| чайнек зат. 1. Чай демдөө үчүн колдонулуучу, туткасы жана чоргосу бар көбүнчө фарфор идиш. Дасторкондун че инде чоң жез чайнек турат (Жантөшев). Эркекыз кор |
| чайноо чайна этишинин кыймыл атоочу. |
| чайпа этиш. 1. Термелүү, ары-бери теңселте козгоо. Парохо д чайпап, термеп келе жатты, Баягы байкуш энем беш игиндей (Бөкөнбаев). Алдындагы атакталган жоргос |
| чайпал чайпа этишинин туюк мамилеси. |
| чайпоо чайпа этишинин кыймыл атоочу. |
| чайрыкер зат. тар. Бирөөнүн курал шайманы менен анын жерин е жумушун иштеп берип, түшүмдүн бир бөлүгүн алуу у адам. Сарыбай өзүнүн чайрыкерлерин жана башка |
| чайсыраак чайчыл менен бирдей. |
| чайттай чайыттай менен бирдей. |
| чайчы зат. 1. тар. Чай кайнатып, чай берүү жагын тейлөөчү киши. Мен кыздын чайчысы болуп калдым (Аалы). 2. Ча чыл, чайкор. Сузак чайканасы демейдегидей кыжы-к |
| чайчыл сын. Чай ичкенди жакшы көрүүчү, чайды көп ичүүчү. |
| чайы этиш. 1. Жуу, чайкоо. Мамбеткул пиязды туурап бүтүп , колун чайып, бүкүрөйгөн манжаларын салаалаштыр п койду (Абдумомунов). 2. өт. Жылмалоо, жымсалдоо, |
| чайыр зат. Карагайдан, өрүктөн ж. б. кээ бир жыгачтардан чыгып туруучу илээшкен, жабышкак зат, желим, дабы кай. Өрүктүн чайырыдыр деп ал [Кален] капарына ал |
| чайыттай сын. Тунук, таза, абдан ачык. Асман чайыттай ачык ( аялинов). Бүгүн күн чайыттай ачык (Сыдыкбеков). Ай лана чайыттай ачылып мемиреп турат (Сасыкбаев). |
| чак I зат. 1. Белгилүү бир убакыт, мезгил, кырдаал, учур, кез. Эми келдим көргөнү Элүүдөн ашкан чагымда (Ка лык). Радиолуу клубдар эл менен жык толгон чак (Үм |
| чака I зат. 1. Суу ж. б. суюктуктарды куюу, ташуу же сакто үчүн колдонулуучу, кармагычы бар металл идиш. Эк и чака суу көтөрүп, дарбазадан Айша кирди (Баялин |
| чакалай зат. Беттин же баштын ар кайсы жерлерине тегерек- егерек болуп, кычыштырып чыга турган жугуштуу те ри оорусу. ..Музоонун карттанган чакалайын тырмал |
| чакан сын. 1. Чак, туура келе тургандай, өзүнө жетишерлик . [Кемпир] боюна чакан тигилген кара баркут кемсел инин топчуларын чечип койгон («Жаш ленинчи» |
| чакар сын. 1. Кыйды, митаам. Ээси арамза болсо, аты чакар олот (макал). 2. Чоң. Чакар короо, аз болгондо он бе штей боз үй бар (Сыдыкбеков). |
| чакмак I зат. 1. Оттук таш, от чыгарып алууда колдонулуучу таш. 2. Таш, чүкө менен жаат болуп ойнолуучу оюн, т п таш оюну. Кыздар дөңгө чыгып чакмак ойной башта |
| чакмактуу сын. Чакмагы бар, биринин үстүнөн бири каршы-терш кеткен төрт чарчы сызыктары бар, клеткалуу. [Төр өгү] киши чакмактуу жоолук менен терин аарчыды. |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.1254 сек. |
|