 чабууI зат. 1. Жука чурайга жакын каптал бөлүк.
2. Кийимд н учасы менен өңүрүнүн ортосуна келүүчү кийринд ; өңүр менен учанын кошулган жери. Сур шинелдин ч |
| чабуул зат. 1. Ат коюу; душманды талкалоо, артка сүрүү мак атында аскерлердин алга карай активдүү качырып ириши, атака. Чабуул күн чыга башталды (Баялинов). |
| чабуулда этиш. Шашкалаңдап катуу жүрүү, бет алды чапкылап атуу жүрүү. Мал айдап балдар, абышка, Туш-тушунан чабуулдап (Маликов). |
| чабуулдоо чабуулда этишинин кыймыл атоочу. |
| чабык зат. 1. Эгин, чөп ж. б. чабуу процесси. Мына жаңы ору , чабык, Жыйнаш иши башталды. (Аалы). Чөп чабык жаң башталганда, фронттон бир жарадар аскер кайтып |
| чабынды зат. Чөбү чабыла турган жер, чабык. — Чабынды ме нен жоолукчасын булгалап бара жаткан Жамиланы кө рүп, менин да көңүлүм ачылды (Айтматов). |
| чабыра зат. Чырпыктан токулган чоң корзина, себет. |
| чабыт зат. Жем, азык издеп чыгуучулук. Ийри тумшук кушта рдын чабыт мезгили башталды (Аалы). Кексе карышкы күндүз уктап, уйкусун кандырып алып, чабытка түн |
| чабытта этиш. 1. Жем, азык издеп жөнөө, чабытка чыгуу. Аскад агы бүркүттөр Чабыттады зыркырап (Аалы). Чабыттап жем издеген ак барчындар (Осмонов). 2. өт. Көз жүгү |
| чабыттат чабытта этишинин аркылуу мамилеси. |
| чабыттоо чабытта этишинин кыймыл атоочу. |
| чабыш I зат. Союл, камчы ж. б. менен салгылашкан уруш, кар аш. Уурулар менен Каныбектин ортосундагы чабыш у закка созулду (Жантөшев). ЧАБЫШ II зат. Ат жарышы. К |
| чабыштыр этиш. Аралаштыруу, ысык суу менен муздак сууну ар лаштыруу. |
| чабыштыруу чабыштыр этишинин кыймыл атоочу. |
| чабышуу чабыш IV этишинин кыймыл атоочу. |
| чагарак зат. 1. Боо өткөрүү же кулпу салуу үчүн металлдан ж асалган тегерек алкак, төңөлүк. Жел боо байлай ту ган чагарактарына күмүш чаптырып, соот куйдурга |
| чагаракта этиш. 1. Чагарак салуу.
2. Чагарак сыяктанып имерил ген, булгаланган абалда болуу (мис., иттин куйругу ). 3. өт. Бой көтөрүү, менменсинүү; чакчырылуу. Кытм |
| чагарактат чагаракта этишинин аркылуу мамилеси. |
| чагарактоо чагаракта этишинин кыймыл атоочу. |
| чагуу чак этиштеринин кыймыл атоочу. |
| чагыл 1. чак IV этишинин туюк мамилеси.
2. Нур, жарык экинч и бир нерсеге түшүп кайтуу, жаркылдоо. Канаты күн ө чагылып, Учканын кара ак куунун (Бөкөнбаев). Күз |
| чагылган зат. 1. Жаан-чачын мезгилинде абада жыйналган элек тр заряддарынын бири-бирине кошулуусунун натыйж сында тарс-тарс эткен үн чыгарып, жарк-журк эткен |
| чагылдыр чагылт менен бирдей. |
| чагылт чагыл этишинин аркылуу мамилеси. |
| чагылуу чагыл этишинин кыймыл атоочу. |
| чагылыш I зат. Нурдун, жарыктын экинчи бир нерсеге чагылып , жаркырап көрүнүшү. Күндүн кечки чагылышы көлдүн бетин жалтыратып жээкте калган келиндин сөлөкөт |
| чагым зат. Кайраштырган ушак, жалаа, бирөөнү жамандаган дык, кайраштыргандык. Бөөдө чагым бөлөккө жетпес (макал). Чагым өлтүрөт, мактоо жеткирет (макал). Ча |
| чагымда мод. Болжолу, сыягы. Чагымда, алардын айласы кетип турушат көрүнөт (Жантөшев). |
| чагымчы зат. Чагым сөз айтуучу. Сен мени чагымчы деп ойлой суңбу?.. (Абдукаримов). |
| чагымчылык зат. Чагым кылуучулук, чагым сөз айтуучулук. |
| чагын сын. Анча көп эмес, ылайык келерлик, жетишерлик. Ө үнө чагын малы бар. |
| чадырай этиш. Чардаюу, курсак чыңала чыгып туруу. Чадырай ан курсак. |
| чадыракай сын. Чадырайган, челкегей. |
| чадыраңда этиш. Челкейген, чадырайган көрүнүштө, кыймыл-ара кетте болуу. |
| чай зат. 1. Дайыма көгөрүп туруучу бадал өсүмдүгү жана анын атайын жолдор менен кургатылып, кайнатып ич үүгө ылайыкталып иштетилген, буркураган жыты бар |
| чайдоос зат. Чай жана суу кайнатуу үчүн колдонулуучу тутк асы, чоргосу бар идиш. Акыл аке сөзүн токтотту да, узун моюн чайдооско көк чай салып, оттон оолагыра |
| чайка этиш. 1. Суюктукту чайпалтуу жолу менен аралаштыр у, чайпоо. Чаначтын булуңдары тирсийип, күлдүрт-к үлдүрт чайкаганда, ууз кымыздын жыты бур дей түшт |
| чайкал чайка этишинин туюк мамилеси. |
| чайкама зат. диал. Ак кирлерди чайкоодо колдонулуучу көк оёк. Кире берер жерден баарыбызга ак жуулган, чай камага чайкап, жеткире тапталган бирден эндей ак |
| чайкан чайка этишинин өздүк мамилеси. |
| чайкана зат. Чай жана тамак-аш ичилүүчү жай. Станциянын ар тындагы чайканада адам көп (Жантөшев). Чайкананын төрүндөгү чарпаяда жыйырмадай киши отурат (Жант |
| чайканачы зат. Чайканада иштөөчү адам. Чайканачы бир чайнек чай алып келди. |
| чайкоо чайка этишинин кыймыл атоочу. |
| чайкоочу зат. Алып сатар, бирөөнөн алып башка бирөөгө саты , пайда табуучу соодагер. Атам чайкоочу эле, база дан калбайт, аны ээрчип мен да калбайм («Ала-То |
| чайкор чайчыл менен бирдей. |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.1162 сек. |
|