 сагынычтуусын. Сагыныч туудурган, сагындыра турган. Бактымд ы чексизсиң деп эсептедим, Ичтеги сагынычтуу сыр арды ачып (Абдыраманов). |
| сагынычтык зат. Сагынгандык, куса болгондук, самагандык, көк өгөндүк. |
| садага зат. 1. дин. Ар балаадан сак болуу, оорудан сакаюу, өз тийгендиктен оңолуу ж. б. максат үчүн диний иш ним боюнча жасалган курмандык, бирөөгө берилген |
| саз I зат. 1. Токтоп калган суулуу, шалбаалуу, чым көңдү ү жер. 2. Кер сары тарткан, саргыч тарткан, кубарга н өң. Коркконунан далай эл Кызыл өңү саз болгон (&la |
| сазай зат. 1. Шариятка каршы болгондорго көпчүлүк алдын а маскаралоо, абийрин төгүү аркылуу көрсөтүлгөн жаза. 2. Жалпы эле жаза, айып, кыйноо. Сазайын колу |
| сазан зат. Кабырчыктары чоң-чоң келген, карптар тукумун а кирүүчү промыслолук балык. |
| саздак сын. Сазы бар, саздуу. Айылга жакын саздак жылга м нен Сызылып агып жаткан таза булак (Турусбеков). аздак жерлерди кургатуу жана өздөштүрүү. Сүрдөб |
| саздуу сын. Саздак, сазы бар. |
| сай I зат. 1. Суу жүргөн нук, алыш. Кар эрип, сайларда су көбөйгөн кез (Үмөталиев). 2. Мылтыктын стволуна, урамага ж. б. жылга-жылга оюк түрүндө түшүрүлгөн |
| сайгак зат. Мүйүздүү ири малдардын терисине личинкасын алуучу, чымын-чиркейлердин тобуна кирген канатт у мите. Саратанда токтобой, Сайгак кууган торпог |
| сайгакта этиш. Сайгактан кутулуу үчүн өөдө-төмөн жүгүрүү, айгактан качуу. Өйдө-төмөн сайгактап, уйлар кача соксоктоп («Эр Төштүк»). Ой, Атай, уйлар сай |
| сайгактат сайгакта этишинин аркылуу мамилеси. |
| сайгактоо сайгакта этишинин кыймыл атоочу. |
| сайдыр сай этишинин аркылуу мамилеси. |
| сайлуу сын. Сайыбар, сай чыгарылган. Сайлуу мылтык. |
| сайма зат. Кооздук үчүн бир нерсенин бетине сайып түшүр үлгөн түр. Кыргагына калмактын Ноколоп сайма сай ырган («Мендирман»). Сайма жоолук. |
| саймала этиш. Сайма саюу, сайма түшүрүү. |
| саймалат саймала этишинин аркылуу мамилеси. |
| саймалоо саймала этишинин кыймыл атоочу. |
| саймалуу сын. Саймаланган, сайма менен кооздолгон, саймасы бар. Саймалуу баштык. Саймалуу белдемчи. |
| саймачы зат. Сайманы жакшы саюучу, уз. |
| сайра этиш. 1. Кубулжуган үн салуу, кубулжутуп таңшуу (са йроочу куштар жөнүндө). «Баг-баг, баг-баг, бытпы лдык, бытпылдык деп сайраган бөдөнөлөрдүн ченеми |
| сайрагыч сын. Жакшы сайроочу; жакшы, кооз, кубулжутуп сайра ган. |
| сайран зат. 1. Сейилдик, дем алуу.
2. Кең, эркин (талаа, жер өнүндө). Сайран талаа. Сайран жер. 3. Жыргал, эркин дик, бакыт, шаттык. Салтанат, сайран өлкөмдү, Сайр |
| сайранда этиш. Шаттануу, шапар тебүү, таң-тамаша куруу. Жаш ыктын багын сайрандап, Жадырап бирге гүлдөдүк (Б көнбаев). Дүнүйөнүн ыракатын тургузуп, Сан жырга |
| сайрандат сайранда этишинин аркылуу мамилеси. |
| сайрандоо сайранда этишинин кыймыл атоочу. |
| сайрат сайра этишинин аркылуу мамилеси. |
| сайроо сайра этишинин кыймыл атоочу. |
| сайроон зат. Суунун тайыз тарткан жери. Чөп башын кертпей ылаалап, Жылкылар турар сайроондо (Маликов). |
| сайроондо этиш. Суунун тайыз тарткан, сайроон жеринен өтүү. Суудан сайроондоп кечтим. |
| сайроочу сын. Сайрагыч, сайрай турган. Сайроочу куштар. |
| сайын I жанд. Аныктоо, тактоо, белгилөө маанисинде колдо нулат. [Далбай] жүз тубар койдон жыл сайын жүз он, үз он бешке чейин козу асырайт (Байтемиров). Кара |
| сайыш I зат. 1. Ат үстүнөн найзалашып беттешкен уруш. Ара ап кирсең сайышка Адамдан кыйын сак эле («Курм анбек»). 2. Ат үстүнөн бири-бирин сайып түшүрүү |
| сак Iсын. Дени соо, оорубаган. Саламат барып сак келги ! ♦ Сак-саламат — аман-эсен, дени соо. Сак-са амат жүрөсүзбү? Током, сак-саламат келдиңби? САК |
| сака зат. Чүкө оюнунда чүкөнү атуу үчүн колдонулуучу к оночоок, атууга эптүү жана салмактуу келген чүкө (көбүнчө тоо текенин, аркардын, кулжанын же эликт |
| сакадай сын. Тула бою жыйнак, тыгырчыгынан келген чымыр. К ишимжан келди буралып, Сакадай бою чыңалып («О жобай менен Кишимжан»). |
| сакай этиш. Айыгуу, оорудан жакшы болуп кетүү. Балдар ту ш-туштан жаалашты. — Дарыларды тез жут, Ашым, те з сакаясың! (Сыдыкбеков). Бүгүн Жылдызкан оорусун |
| сакайт сакай этишинин аркылуу мамилеси. |
| сакал зат. 1. Эркектердин жаактан ылдый тарта, ээкти кап ай чыккан кылы. Сакалдын көркү чалда бар, Сулууну н көркү калда бар (Токтогул). 2. Айрым айбандардын |
| сакалдуу сын. Жашы улуу, улгайган, улуулук жолу бар. — Са алдуу башы менен акеме эмне болду! (Убукеев). Сака лдуу киши жоого түшөрбү? (макал). |
| сакалдуулук зат. Жашы улуулук, жаш жагынан улуулук жолу бар бо лгон абал. |
| саканак зат. Керегенин бурчтарындагы кыска жыгачтары. Са анактары сынып бүткөн кереге (Жантөшев). |
| сакаюу сакай этишинин кыймыл атоочу. |
| саквояж зат. Колго алып жүрүүгө ылайыктуу, оозунда бекитм еси бар сумка. |
| сакманчы зат. Койлордун жаңы төлүн асыроочу адам. |
| сакоо зат. 1. Жаш жылкынын (кулун, тайлардын) көбүнчө алк м жаккы бездеринин ириңдеп кеткен жугуштуу ылаң . 2. Кекеч, кекечтенип түзүк сүйлөй албаган адам. |
| саксай этиш. Үрпөйүп иретсиз, көрксүз болуп көрүнүү (жүн, чач, сакал жөнүндө). Төбө чачы тик туруп, Чал сака ы саксайды («Мендирман»). Саксайган сары аю |
| саксак сын. Жүндөрү, көрпөсү саксайган. Башында чоң сакс к тебетей (Аалы). Саксак көрпө тумакчан (Бейшенал иев). |
| саксаң саксак менен бирдей. |
| саксаңда этиш. Саксайган, үрпөйгөн кебетеде болуу. Суксур үйүнгөнүнө чыдабай жылаң баш саксаңдап кирип ке ди (Абдумомунов). |
| саксаңдат саксаңда этишинин аркылуу мамилеси. |
| саксаңдоо саксаңда этишинин кыймыл атоочу. |
| саксаюу саксай этишинин кыймыл атоочу. |
| саксый этиш. Сак көрүнүү, сак болгонсуу. |
| сакта этиш. 1. Бир нерсени бөлүп катып коюу, башкага тийг избей, коротпой катуу. Куба курут, сары май Сактап жүрдүң ар дайым (Нуркамал). 2. Коргоо, кол салдырб |
| сактал сакта этишинин туюк мамилеси. |
| сактан сакта этишинин өздүк мамилеси. |
| сактат сакта этишинин аркылуу мамилеси. |
| сактоо сакта этишинин кыймыл атоочу. |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.2032 сек. |
|