развлечь сов. кого көңүл ачуу, эриккенди жазуу; эта игра оче ь развлекла детей бул оюн балдардын көңүлүн абда н ачты; ничто не могло его развлечь анын көңүлүн э |
развлечься сов. чем көңүл ачуу, эриккенди жазуу. |
развод развод I м. 1. (расторжение брака) ажырашуу (күйөөдөн чыгуу, аялын коё берүү); 2. воен. орду-ордуна коюу; р звод часовых по местам часовойлорду (кароолдорд |
разводить разводить I несов. см. развести I. разводить II несов. с м. развести II. разводить III несов. см. развести III. раз водить IV несов. см. развести IV. |
разводиться разводиться I несов. см. развестись I. разводиться II есов. см. развестись II. разводиться III несов. см. раз естись III. |
разводка ж. 1. ажыратуу, экиге ажыратуу; разводка моста көпүр өнү экиге ажыратуу; 2. эки жакка матоо; разводка пил ы араанын тишин эки жакка матоо; 3. тех. (инструмент |
разводной ~, ая, -ое экиге ачылма, экиге ажыратылма; разводно й мост экиге ажыратылма көпүрө. |
разводный ~, ая, -ое развод 1-ге т.; ажыратуучу, ажыраштыруучу (мис. эрди-катынды); разводное свидетельство ажыр штыруу күбөлүк каты. |
разводы только мн. сайма, көчөт, гүл; тарелка с красными раз водами кызыл көчөтү бар тарелка. |
разводье ср. обл. 1. (половодье) жазгы суунун киргени; 2. (вода ежду льдами) муз аралыгындагы (арасындагы) суу. |
разводящий м. воен. разводящий (часовойлорду, кароолдорду орд у-ордуна коюп туруучу киши). |
развоз м. ташып таратуу, ташып баруу, ташып тиешелүү жерл рине жеткирүү (мис. машинага, арабага салып); разв з товаров по магазинам товарларды магазиндерге |
развозить несов. см. развезти 1. |
развозиться сов. разг. (поднять возню) бака-шака түшүү, кыйкыры уу; дети что-то развозились эмнегедир балдар аркы -терки жүгүрүп, бака-шака түштү. |
развозка ж. см. развоз. |
развозной ая, -ое ташып таратылма; развозной товар ташып тар атылма товар. |
разволновать сов. кого-что, разг. тынчты кетирүү, санааны бөлө а ды кылуу; эта весть разволновала меня бул кабар м нин санаамды бөлө алды кылды. |
разволноваться сов. разг. тынчсыздануу, санаа бөлө алды болуу; мор разволновалось деңиз толкуду. |
разворачивать разворачивать I несов. см. разворотить. разворачива ть II несов. см. развернуть. |
разворачиваться разворачиваться I несов. страд. к разворачивать I. р зворачивать II несов. 1. разг. см. развернуться; 2. стр ад. к разворачивать II. |
разворовать сов. что, разг. уурдап жоготуу, уурдап түгөтүү. |
разворовывать несов. см. разворовать. |
разворот м. 1. (поворот) бурулуш, имерилиш, кайрылыш; машина с елала крутой разворот машина чукул бурулду; 2. раз г. (рост, развитие) дүркүрөп өсүү, дүрүлдөө, күчөп |
разворотить сов. что, разг. 1. (разбросать) көңтөрүү, оодаруу, оо арып таштоо; экскаватор разворотил землю экскава тор жерди (топуракты) оодарып таштады; 2. (разломат |
разворошить сов. что оодарып жаюу, которуп жаюу, оодарыштыруу; ы разворошили сено для просушки биз чөптү кургат уу үчүн оодарыштырдык. |
разворчаться сов. разг. каңкылдап жиберүү, күңүлдөө, күңүлдөй б рүү, уруша кетүү, жемелеп салуу. |
разврат м. бузуктук, бузукчулук. |
развратитель м. бузуучу, бузуктукка үйрөтүүчү, бузуктукка бет а лдыруучу. |
развратить сов. кого бузуу, бузуктукка үйрөтүү, бузуктукка бе т алдыруу. |
развратиться сов. бузулуу, бузуктукка үйрөнүү. |
развратник м. бузукчул. |
развратница женск. р. к развратник. |
развратничать несов. бузуктук кылуу. |
развратность ж. бузукчулук, бузуктук, бузулган дык. |
развратный ~, ая, -ое бузук; развратное поведение бузук жүрүш- туруш. |
развращать несов. см. развратить. |
развращаться несов. 1. см. развратиться; 2. страд. к развращать. |
развращение ср. бузуу, бузуктукка үйрөтүү, бузуктукка бет алды руу. |
развращённость ж. бузулгандык, бузукчулук жаына оогандык. |
развращённый ая, -ое 1. прич. от развращать; 2. прил. бузулган, буз ктук жагына ооган, бузук. |
развьючивать несов. см. развьючить. |
развьючить сов. кого жүк түшүрүү, унаанын жүгүн түшүрүү. |
развязать сов. кого-что 1. чечүү (түйүндү, байлоону, таңгакты); 2. перен. (дать возможность развиться) жол берүү, с бепкер болуу, себепчи болуу; развязать войну согу |
развязаться сов. 1. чечилүү (түйүн, байдоо, таңгак); 2. с кем-чем, п рен. разг. бошонуу, кутулуу; еле-еле с этим делом р звязался араң дегенде ушул иштен кутулдум; языки |
развязка ж. 1. лит. развязка (адабий чыгарманын корутунду бө үгү; ошондой эле татаал, чаташкан иштип чечилиши) ; 2. перен. (конец чего-л.) аякталыш, натыйжа; дело бли |
развязно нареч. ыгы жок ачык-айрым болуп, калжактап, калжак- кулжак этип, эпсиз жалжактап. |
развязность ж. ыгы жок ачык-айрымдык, калжак-кулжак этүүчүлүк. |
развязный ~, ая, -ое ыгы жок ачык-айрым, калжактаган, калжак- улжак эткен; развязный человек калжактаган киши; азвязное поведение калжак-кулжак эткен жүрүш-ту |
развязывание ср. чечүү (мис. түйүндү). |
развязывать несов. см. развязать. |
развязываться несов. 1. см. развязаться; 2. страд. к развязывать. |
развёрнутый ~, ая, -ое 1. прич. от развернуть; 2. прил. жайылтылга , кең түрдө жайылган; развёрнутое строительство к еңири жайылган курулуш; 3. прил. воен. жайылтылган, |
развёрстка ж. тех. тешик кеңиткич бургу. ж. 1. развёрстка, развёр стка кылуу, бөлүү, бөлүштүрүү, үлөштүрүү; развёрст ка окончивших курсы по районам курсту бүтүргөндө |
развёрстывать несов. см. разверстать. |
развёртывание ср. 1. (чего-л. свёрнутого) ачуу, жаюу, жазылуу, жайыл уу, жайылтуу; 2. воен. кеңитилип түзүлүү, кеңитип тү зүү; 3. перен. (развитие) кең түрдө уюштуруу, жайылт |
развёртывать несов. см. развернуть. |
развёртываться несов. 1. см. развернуться; 2. страд. к развёртывать. |
разгадать сов. 1. что табуу; разгадай-ка загадку табышмак тапч ы; 2. кого-что түшүнүү, табуу, билүү; я разгадал его н амерения мен анын оюн билдим. |
разгадка ж. жандырмак (табышмакка жандырмак). |
разгадывать несов. см. разгадать. |
разгар м. кызуу убак, кызуу кез, кызуу маал; сенокос был в с амом разгаре чөп чабуунун абдан кызыган убагы эл . |
разгибать несов. см. разогнуть; работать не разгибая спины эс албастан иштөө, баш көтөрбөй иштөө. |
разгибаться несов. 1. см. разогнуться; 2. страд. к разгибать. |
разгильдяй м. разг. шалакы, илээнди. |
разгильдяйничать несов. разг. шалакылык кылуу, илээндилик кылуу. |
разгильдяйство ср. разг. шалакылык, илээндилик. |
разглагольствование ср. разг. чеченсий берүү, тантый берүү. |
разглагольствовать несов. разг. чеченсий берүү, тантый берүү. |
разгладить сов. что 1. таптоо, бырыш-тырышты тегиздөө (жазуу); р згладить платье утюгом көйнөктү үтүк менен басы таптоо; 2. (напр. морщины) кетирүү, жазуу (мис. бетт |
разгладиться сов. 1. бырыш-тырыш тегизделүү (жазылуу); складки пл тья разгладились көйнектүн бырыш-тырыштары теги зделди; 2. (напр. о морщинах) кетүү, жазылуу (мис. бет |
разглаживать несов. см. разгладить. |
разглаживаться несов. 1. см. разгладиться; 2. страд. к разглаживать. |
разгласить сов. 1. что (секрет, тайну) элге таратуу (жашырын нер сени, сырды); 2. о чём, разг. (распространить что-л.) ж айып жиберүү, таратып жиберүү (жок нерсени). |
разглашать несов. см. разгласить. |
разглашение ср. элге таратуу (жашырын нерсени); разглашение слу жебной тайны карается законом кызматтык жашырын сырды элге таратуу закон боюнча жазаланат. |
разглядеть сов. кого-что карап ажыратуу, карап билүү; разгляде ть в темноте караңгыда карап ажыратуу. |
разглядывать несов. кого-что жакшылап кароо, абдан кароо. |
разгневаться разгневаться I сов. кого, уст. каарын келтирүү, ачуу сун келтирүү. разгневаться II сов. уст. каардануу, ач уулануу. |
разговаривать несов. с кем-чем, о ком-чём сүйлөшүү, аңгемелешүү. |
разговеться сов. церк. ооз ачуу (христиан дининде - орозодо жел ей турган эт, сүт, жумуртка аралашкан ташкты бири нчи жолу жеш). |
разговляться несов. см. разговеться. |
разговор м. сүйлөшүү, кеп, сөз; крупный разговор катуу айтыш п калуу; никаких разговоров! сөз болууга мүмкүн э ес!; завести разговор кеп козгоо. |
разговориться сов. 1. (вступить в разговор) сүйлөшө баштоо, сүйлөй баштоо; 2. (увлечься разговором) кызыгып сүйлөшүү, узун сөзгө кирүү, көпкө сүйлөшүү; разговориться п |
разговорник м. разговорник (суроо-жооп, сүйлөшүү түрүндө түзүл гөн тил үйрөнүү китеби). |
разговорный ~, ая, -ое разговор-го т.; оозеки; разговорный язык озеки тил (адабий эмес); разговорная будка разг. с йлөшүү будкасы (телефон менен сүйлөшүү бөлмөсү). |
разговорчивость ж. кепкордук, сөзмөрдүк. |
разговорчивый ая, -ое кепкор, сөзмөр. |
разгон м. 1. (толпы, собрания) кууп таратуу, кууп тым-тырака йын чыгаруу; разгон демонстрации демонстрацияны ууп таратуу; 2. (разбег) жүгүрүү; прыжок с разгона ж |
разгонистый ~, ая, -ое разг. арасы ачык, тартагай (жазуу); разгон стый почерк тартагай жазуу. |
разгонять несов. см. разогнать. |
разгораживать несов. см. разгородить. |
разгораживаться несов. 1. см. разгородиться; 2. страд. к разгораживат . |
разгораться несов. см. разгореться. |
разгореться сов. 1. (начать гореть) күйүү, жануу, тутануу, жалбыр ттап күйүү, лапылдап күйүү; сырые дрова насилу раз горелись суу отун араң күйдү; пожар разгорелся өр |
разгородить сов. что бөлүп тосуу, тосуп бөлүү; мы разгородили к мнату биз бөлмөнү тосуп бөлдүк. |
разгородиться сов. с кем-чём тосуп бөлүнүү. |
разгорячить сов. кого-что кызытуу, ээликтирүү, кызандатуу, алч лантуу, алкынтуу; разгорячить коня атты алчылант у; разгорячить кровь канын кызытуу. |
разгорячиться сов. кызуу, ээлигүү, кызаңдоо, ачуулануу. |
разграбить сов. что талоо, талап алуу, талап кетүү. |
разграбление ср. талоо, талап алуу, талап кетүү, талануу. |
разграблять несов. см. разграбить. |
разграничение ср. 1. (разделение границей) чектөө, чек салуу, чект лүү, чек салынуу, чек коюлуу, чек коюу; 2. перен. чек төө, чек коюп ажыратуу, ажыратуу. |
разграничивать несов. см. разграничить. |
разграничиваться несов. 1. см. разграничиться; 2. страд. к разграничив ть. |
разграничительный ~, ая, -ое чектегич, чек салуучу, чектеп бөлүүчү, ч ктеп ажыраткыч; разграничительная линия чектеп б өлүүчү сызык. |
разграничить сов. что 1. (разделить границей) чектөө, чек салуу, ч ек салып бөлүү, чек коюу; 2. (точно определить) такт о, чектөө, чек коюп ажыратуу, ажыратуу; разграничи |
разграничиться сов. чектелүү, чектөө. |
разграфить сов. что сызуу, сызык түшүрүү, графалоо, графалап с ызуу; разграфить бумагу кагазды графалап сызуу. |
разграфление разграфление I ср. сызуу, сызык түшүрүү, сызылуу, гр афалоо, графалануу, графалап сызуу. разграфление I I несов. см. разграфить. |
разгребать несов. см. разгрести. |
разгрести сов. что туш-тушка же эки жакка күрөө (шилөө). |
разгром м. 1. (врага) кыйратуу, талкалоо, таш-талканын чыгар у, быт-чытын чыгаруу; разгром армии противника ду мандын армиясын талкалоо; 2. (разорение) бүлүнүү, к |
разгромить сов. что 1. (врага) кыйратуу, талкалоо, таш-талканын чыгаруу, быт-чытын чыгаруу; 2. (разорить) кыйроо, бү үндүрүү, талап алуу. |
разгружать несов. см. разгрузить. |
разгружаться несов. 1. см. разгрузиться; 2. страд. к разгружать. |
разгрузить сов. кого-что 1. жүк түшүрүү, жүгүн түшүрүү; разгруз ть вагоны вагондордун жүгүн түшүрүү; 2. перен. арт к нагрузкадан, артык жүктөлгөн жумуштан бир аз б |
разгрузиться сов. 1. жүгү түшүрүлүү; пароход разгрузился пароход дун жүгү түшүрүлдү; 2. перен. артык нагрузкадан, ар ык жуктөлгөн жумуштан бир аз бошоо; иши бир аз же |
разгрузка ж. 1. жүк түшүрүү, жүгүн түшүрүү, жүктөн бошоо, жүкт н бошотуу; разгрузка вагона вагондун жугүн түшүр ү; 2. перен. ашык нагрузкадан, артык жуктөлгөн иште |
разгрузочный ~, ая, -ое разгрузка-га т. разгрузочные работы на ж лезнодорожном и водном транспорте темир жол жан суу транспортторунда жүк түшүрүү жумуштары; раз |
разгрызать несов. см. разгрызть. |
разгрызть сов. что кемирип сындыруу, кемирип чагуу, тиштеп ч гуу (мис. жаңгакты). |
разгул м. 1. (кутёж) зөөкүрдүк, аракечтик, пьянкечтик; 2. пер н. ээнбаштык, ээнбаштыктын күчөшү; разгул реакции реакциянын ээнбаштыгы. |
разгуливать несов. 1. разг. тамаша кылуу, тамаша кылып жүрүү; раз гуливать по городу шаарды аралап, тамаша кылып жү рүү; 2. см. разгулять. |
разгуливаться несов. см. разгуляться. |
разгульный ~, ая, -ое зөөкүрдүк, аракечтик, пьянкечтик; разгул ьный образ жизни өмүрдү зөөкүрдүк менен өткөрүү; ести разгульную жизнь зөөкүрдүк турмушта жашоо. |
разгулять сов. кого, разг. ойнотуп алагды кылуу; разгулять ре ёнка, чтоб не спал уктап калбасын үчүн, баланы ой отуп алагды кылуу. |
разгуляться сов. разг. 1. (проясниться) ачылуу, чайыттай ачык бо уу; погода разгулялась күн ачылып кетти; 2. бир нер еге кызыгып уйку качуу; ребёнок разгулялся и засн |
раздавать несов. см. раздать I. |
раздаваться раздаваться I несов. см. раздаться I. раздаваться II н сов. страд. к раздавать. |
раздавить сов. 1. кого басып өлтүрүү, эзип өлтүрүү; 2. что (смят ) басып былчыйтуу; раздавить ягоду жемишти басып ылчыйтуу; 3. кого-что, перен. (нанести поражение) та |
раздаивать несов. см. раздоить. |
раздаривать несов. см. раздарить. |
раздарить сов. что сыйлап үлөштүрүү, сыйлык кылып таратып бе шүү; он раздарил все свои книги ал өзүнүн китептер инин бардыгын сыйлык кылып таратып берди. |
раздаточный ая, -ое таратып берме, үлөштүрүп берүүчү, бөлүп бе рме; раздаточный пункт таратып берме пункт. |
раздатчик м. таратып берүүчү, таркатып берүүчү, үлөштүрүп бе рүүчү. |
раздатчица женск. р. к раздатчик. |
раздать раздать I сов. что таратып берүү, таркатып берүү, үл өштүрүп берүү; раздать зарплату кызмат акыны тара тып берүү; раздать подарки сыйлыктарды үлөштүрүп |
раздаться раздаться I сов. (прозвучать) жаңыруу, угулуу (үн, до буш). раздаться II сов. 1. (расступиться) экиге жарылу , эки бөлүнүп жол берилүү (мис. көп киши); толпа раз |
раздача ж. таратып берүү, таркатып берүү, үлөштүрүп берүү; аздача подарков сыйлыктарды таратып берүү. |
раздваивать несов. см. раздвоить. |
раздваиваться несов. 1. см. раздвоиться; 2. страд. к раздваивать. |
раздвигать несов. см. раздвинуть. |
раздвигаться несов. 1. см. раздвинуться; 2. (быть раздвижным) сууру луп чыгуу (кеңүү); 3. страд. к раздвигать. |
раздвижной ~, ая, -ое 1. зки жакка суурулуп кеңиме; раздвижной тол суурулуп кеңиме стол; 2. эки жакка жыйылма, эки жакка түрүлмө; раздвижной занавес эки жакка жыйы |
раздвинуть сов. 1. что арасын ачып жылдыруу, эки жакка ажыраты арасын ачуу; 2. кого-что (заставить расступиться) киге жаруу, экиге жарылтып жол ачуу (мис. көп киши |
раздвинуться сов. 1. эки жакка ачылуу, ачылуу, эки жакка бөлүнүү; анавес раздвинулся көшөгө ачылды; 2. (расступитьс ) эки жакка жарылып жол берүү, экиге бөлүнүп жол б |
раздвоение ср. экиге айрылуу; раздвоение личности мед. кишини экиге бөлүнүшү (психикалык оору). |
раздвоенный ая, -ое 1. прич. от раздвоить; 2. прил.: раздвоенное ко пыто ача туяк; 3. прил. перен. эки жактуу, эки анжы. |
раздвоить сов. что экиге бөлүү, экиге ажыратуу. |
раздвоиться сов. 1. (разделиться надвое) экиге бөлүнүү, экиге ай рылуу, экиге ажыроо, эки ача болуу; 2. перен. эки анж ы болуу, эки ойлуу болуу, деңдароо болуу; сознание |
раздвоённый ая, -ое см. раздвоенный. |
раздевалка ж. разг. раздевалка (кийим чечилип коюлуучу жай). |
раздевальня ж. см. раздевалка. |
раздевальщик м. разг. раздевалкада иштей турган киши. |
раздевание ср. чечиндирүү, чечинтүү, чечинүү, чечүү. |
раздевать несов. см. раздеть. |
раздеваться несов. 1. см. раздеться; 2. страд. к раздевать. |
раздел м. 1. (разделение) бөлүү, үлөштүрүү, бөлүштүрүү; разд ел имущества мүлктү бөлүү; 2. (часть текста) раздел, бөлүк; раздел книги китептин бөлүгү; 3. (граница) че |
разделать сов. 1. что (отделать) окшотуп боёо; разделать стены под берёзу дубалды кайыңга окшотуп боёо; 2. что (об аботать). иштетүү (мис. жерди); 3. кого-что, перен. ра |
разделаться сов. с кем-чем, разг. 1. (освободиться) кутулуу (мис. арыздан); 2. (расправиться) өч алуу, сазайын колуна берүү. |
разделение ср. бөлүштүрүү, бөлүү, үлөштүрүү; общественное раз еление труда эмгектин коомдук бөлүнүшү. |
разделимый ая, -ое белүнүүчү, бөлүнө турган. |
разделительный ~, ая, -ое 1. (делящий) белүүчү, бөлө турган; 2. грам. б өлгүч, ажыраткыч; разделительный знак бөлгүч белг и; разделительный союз бөлгүч байламта. |
разделить сов. 1. кого-что (на части, группы) бөлүү, бөлүштүрүү , үлөштүрүү; разделить десять на пять онду бешке б лүү; 2. что (поделить с кем-л.) бөлүү, бөлүшүү; раздел |
разделиться сов. 1. бөлүнүү; разделиться на части бөлүктөргө бө үнүү; это число разделится на три без остатка бул сан үчкө калдыксыз бөлүнөт; 2. с кем (разделить иму |
разделывать несов. см. разделать. |
раздельно нареч. даана, бөлүп-бөлүп, ачык; раздельно произнос ить бөлүп-бөлүп айтуу. |
раздельный ая, -ое 1. (отдельный) бөлөк, өзүнчө бөлөк, айрым, өз үнчө; раздельное жительство өзүнчө бөлөк туруу; 2. ( чёткий) даана, бөлүп-бөлүп, ачык; раздельное произ |
разделять несов. см. разделить; разделять чьё-л. мнение бирөө үн пикирине кошулуу. |
разделяться несов. 1. см. разделиться; 2. (состоять из нескольких разделов) бөлүнүү (тыбыш, үн); звуки разделяются на гласные и согласные тыбыштар үндүү жана үнсүздө |
раздетый ая, -ое 1. прич. от раздеть; 2. прил. чечинген, жылаңа , кийимсиз. |
раздеть сов. кого-что 1. чечүү, чечинтүү (мис. баланы); 2. разг. (с целью ограбления) карактап чечинтип алуу. |
раздеться сов. чечинүү. |
раздирать несов. 1. см. разодрать; 2. перен. (терзать, причинять боль) кыйноо, азап тарттыруу (мис. кайгы). |
раздираться несов. см. разодраться. |
раздирающий ~, ая, -ее 1. прич. от раздирать; 2. прил. жанды кейитк ен, жан чыдагыс; раздирающий душу крик жан чыдагыс кыйкырык. |
раздобреть сов. разг. жооноюу, туурасы чыгуу (мис. семирүү, май басуу). |
раздобрить сов. кого, разг. балкытып жиберүү, көңүлүн эритүү ( ис. мактап, жакшы сүйлөп), ак көңүлүн карматуу. |
раздобриться сов. разг. марттыгы кармоо, берешендик кылуу. |
раздобывать несов. см. раздобыть. |
раздобыть сов. что, разг. издеп табуу, таап алуу; раздобыть ну ную книгу керектүү китепти таап алуу. |
раздоить сов. кого, с.-х. кунардуу кылуу, сүттүү кылуу. |
раздой м. с.-х. кунардуу кылуу, сүттүү кылуу. |
раздолье ср. 1. (простор) кең-кесирилик, боштондук; степное ра здолье талаа кең-кесирилиги; 2. перен. (свобода) эми н-эркиндик; ему здесь раздолье ал бул жерде эмин-э |
раздольный ~, ая, -ое разг. эмин-эркин. |
раздор м. талаш-тартыш, чыр-чатак, кериш; сеять раздор араз даштыруу; яблоко раздора чатак алма (чатакты тууд руучу себеп). |
раздосадовать сов. кого, разг. акүндүрүү, ыза кылуу. |
раздражать несов. 1. что, физиол. дүүлүктүрүү; раздражать слизи стую оболочку глаза көздүн былжырлуу оболочкасы дүүлүктүрүү; 2. кого-что, перен. (сердить) кыжырдан |
раздражаться несов. 1. физиол. дүүлүгүү; 2. (сердиться, приходить в возбуждение) кыжырдануу, жини келүү, туталануу; 3. страд. к раздражать. |
раздражение ср. 1. физиол. (действие) дүүлүктүрүү; дүүлүгүү, кыч шуу; острое раздражение желудка аш казандын кату дүүлүгүшү; 2. (возбуждение, недовольство, гнев) кы |
раздражимость ж. физиол. дүүлүккүчтүк; раздражимость кожи терини н дүүлүккүчтүгү. |
раздражитель м. физиол. дүүлүктүргүч. |
раздражительность ж. кыжырдангычтык, жини келгичтик, туталангычтык. |
раздражительный ~, ая, -ое кыжырдангыч, жини келгич, туталангыч. |
раздражить сов. см. раздражать. |
раздражиться сов. см. раздражаться. |
раздражённый ~, ая, -ое 1. прич. от раздражать; 2. прил. (воспалённы й) дүүлүккөн, кычышкан (мис. дене); 3. прил. (недоволь ный) кыжырданган, жини келген, туталанган. |
раздразнить сов. кого-что 1. (рассердить) кыжырына тийүү, ачуусу на тийүү; 2. перен. (возбудить) эңсетүү, -гысын келти рүү; раздразнить аппетит тамак жегисин келтирүү. |
раздробить сов. что 1. (разбить) майдалоо, күкүмдөө, талкалоо; р здробить камень ташты талкалоо; 2. мат. (преобразо ать) бөлүү (мис. метрди сантиметрге); 3. (разделить) |
раздробиться сов. 1. (разбиться) майдалануу, күкүмдөлүү, талкала уу; камень раздробился таш талкаланды; 2. (разделит ься) бөлүнүү. |
раздробление ср. 1. (разбивание) майдалоо, күкүмдөө, талкалоо; 2. м т. бөлүү (мис. метрди сантиметрлерге); 3. (разделени е) бөлүү. |
раздробленность ж. майдалангандык, чачкындык. |
раздробленный ~, ая, -ое 1. прич. от раздробить; 2. прил. (разбитый, п овреждённый) майдаланган, күкүмдөлгөн, талкаланг ан; раздробленный камень талкаланган таш; 3. прил. п |
раздроблять несов. см. раздробить. |
раздробляться несов. 1. см. раздробиться; 2. страд. к раздроблять. |
раздроблённость ж. см. раздробленность. |
раздроблённый ~, ая, -ое см. раздробленный. |
раздружиться сов. с кем, разг. достошпой калуу, татуулашпай калу у. |
раздувание ср. 1. (огня) үйлөө, желпүү (мис. отту); 2. перен. (преув личение) апыртуу, бирин эки кылуу, дуулдатуу. |
раздувать несов. 1. см. раздуть; 2. что (развевать) желбиретүү, ж елпилдетүү; ветер раздувает знамёна жел тууларды желбиретет. |
раздуваться несов. 1. см. раздуться; ноздри раздуваются танооло дердеңдейт; 2. страд. к раздувать. |
раздумать сов. айнуу, айнып калуу; он раздумал идти в кино ал иного баруудан айнып калды. |
раздумывать несов. 1. (думать о чём-л.) ойлонуу, ойго түшүү, ойлоо ; 2. (колебаться) арсар болуу, эки ойлуу болуу, эки а жы болуу, ыргылжың болуу; 3. см. раздумать. |
раздумье ср. 1. (задумчивость) ойлонуу, ой; погрузиться в разд умье ойго батуу; в глубоком раздумье терең ойго ба тып отуруп; 2. (колебание) арсар болуу, арсарсуу, ыр |
раздутый ~, ая, -ое 1. прич. от раздуть; 2. прил. (распухший) шиш икки; раздутая щека шишикки жаак; 3. прил. перен. (пр увеличенный) ашырылган, ыгы жок көбөйтүлгөн; разд |
раздуть сов. что 1. (разжечь) үйлөп күйгүзүү; он раздул огонь ал отту үйлөп күйгүздү; 2. безл. разг. (образовать о пухоль) шишүү, шишип чыгуу; ему раздуло щёку анын б |
раздуться сов. 1. (наполниться воздухом) ичине жел толуу, көбү ү; 2. (опухнуть) шишүү, шишип кетүү, шишимек тартуу; щ ека раздулась бет шишиди. |
раздёргивать несов. см. раздёрнуть. |
раздёрнуть сов. что, разг. силкип экиге бөлүү, серпип экиге аж ратуу (мис. экиге ачылма көшөгөнү); раздёрнуть зан авески (терезенин) пардасын серпип эки жакка ачуу |
разевать несов. см. разинуть. |
разжалобить сов. кого боор оорутуу, ич ачытуу, аяныч туудуруу. |
разжалобиться сов. боору ооруу, ичи ачуу, аёо. |
разжалование ср. уст. мансабын (чинин) кичиртүү, кызмат милдетин төмөндөтүү, чинин төмөндөтүү. |
разжалованный ~, ая, -ое 1. прич. от разжаловать; 2. прил. чини төмөн дөтүлгөн; 3. знач. сущ. м. маасабы (чини) төмөңдөгөн иши. |
разжаловать сов. кого, уст. мансабын (чинин) кичирейтүү, кызмат милдетин төмөндөтүү, чинин төмөндөтүү. |
разжать сов. что жазуу, ачуу; он разжал кулак ал муштумун жа зды. |
разжаться сов. жазылуу, ачылуу; кулаки его разжались анын муш тумдары жазылды. |
разжевать сов. что 1. чайноо, кепшөө; 2. перен. разг. (растолкова ть) чайнап берүү, абдан түшүндүрүү; разжевать и в р от положить чайнап жана жута турган кылып оозуна |
разжечь сов. что 1. жагуу, күйгүзүү, тутандыруу; разжечь ого ь от жагуу; 2. перен. күчөтүү, куч алдыруу, жалындат уу; разжечь страсти кумарын келтирүү. |
разжечься сов. 1. жагуу, күйүү, тутануу (мис. от); 2. перен. күчөө, күч алуу (мис. душмандык). |
разжива ж. прост. ирденүү кору, оокат кору. |
разживаться несов. см. разжиться. |
разжигать несов. см. разжечь. |
разжигаться несов. 1. см. разжечься; 2. страд. к разжигать. |
разжидить сов. что суюлтуу, суюк кылуу. |
разжижать несов. см. разжидить. |
разжижение ср. суюлтуу, суюк кылуу; разжижение воздуха абаны с уюлтуу. |
разжимать несов. см. разжать; сидеть не разжимая рта ооз ачпа , сүйлөбөй, унчукпай отуруу. |
разжиматься несов. 1. см. разжаться; 2. страд. к разжимать. |
разжиреть сов. разг. семирүү, май алуу, май басуу, семирип кет үү, май басып кетүү. |
разжиться сов. разг. 1. (разбогатеть) баюу, байып кетүү; 2. чем (р аздобыть) табуу, издеп табуу; разжиться деньгами а кча табуу (мис. карыз алып). |
разжёвывание ср. 1. чайноо, кепшөө; 2. перен. чайнап берүү, абдан тү шүндүрүү. |
разжёвывать несов. см. разжевать. |
раззадоривать несов. см. раззадорить. |
раззадориваться несов. 1. см. раззадориться; 2. страд. к раззадориват . |
раззадорить сов. кого, разг. кызыктыруу, көкүтүү, ээликтирүү, ж ликтирүү, делөөрүтүү. |
раззадориться сов. разг. кызуу, көкүү, ээленүү, желигүү. |
раззванивать несов. см. раззвонить. |
раззвонить сов. что, о ком-чём, разг. дөөрүп тлратып жиберүү, к рүнгөнгө дөөрүй берүү. |
раззнакомиться сов. с кем-чем, разг. таанышпай кетүү, таанышпай ка уу, тааныштыкты үзүп кетүү. |
разинуть сов. что, разг. ачуу (мис. оозду), аңкаюу; слушать ког о-л. разинув рот оозун ачып, таң калып угуу. |
разиня м. и ж. пренебр. ачык ооз, элегей, аңкыгый (элейген а чык ооз киши). |
разительность ж. таң калдыргычтык, күчтүү таасир эте ала турганд ык. |
разительный ~, ая, -ое өтө укмуштуу, таң калардык. |
разить разить I несов. кого-что (наносить удары) чаап жарад ар кылуу, сокку уруу, согуу; разить врагов душманг сокку уруу. разить II несов. безл. чем от кого-чего, |
разлагать несов. см. разложить 3, 4. |
разлагаться несов. 1. см. разложиться 1, 2, 3; 2. страд. к разлагать. |
разлагающий ~, ая, -ее 1. прич. от разлагать; 2. прил. бузуучу, тес ери таасир кылуучу, жолдон чыгаруучу; разлагающе влияние тескери таасир. |
разлад м. 1. (отсутствие согласованности) ыйкы-тыйкылык, к лише албастык; разлад в работе иштеги ыйкы-тыйкыл ык; 2. (раздор) чыр-чатак, кыжың-кужуң; вносить разла |
разладить сов. 1. что (испортить) бузуу, бүлдүрүү; разладить ма шину машинаны бузуу; 2. разг. (расстроить, разрушит ) ыркын кетирүү, бузуу, бүлдүрүү; разладить дело и |
разладиться сов. 1. (стать неисправным) бузулуу, бүлүнүү; машина разладилась машина бузулду; 2. разг. (расстроиться, нарушиться) кедери кетүү, ыркы бузулуу; дело разл |
разлаженность ж. бузулгандык, бүлүнгөндүк (мис. машинанын). |
разлаживать несов. см. разладить. |
разлаживаться несов. 1. см. разладиться; 2. страд. к разлаживать. |
разлакомить сов. кого чем, разг. таткантуу, таткандыруу, татыгы н алдыруу. |
разлакомиться сов. разг. таткануу, татыгын алуу. |
разламывать несов. см. разломать, разломить. |
разламываться несов. 1. см. разломаться, разломиться; 2. страд. к ра ламывать. |
разлезаться несов. см. разлезться. |
разлезться сов. разг. сан-сан болуп айрылуу, жик-жигинен айрыл уу, тытылып түшүү; платье разлезлось көйнек сан-са н болуп айрылды. |
разлениться сов. разг. жалкоо болуу, жалкоолонуу. |
разлепить сов. что, разг. 1. (что-л. склеенное) желимиң ажырату , желимин чыгаруу; 2. (налепить повсюду) ар кайсы же рге жабыштыруу. |
разлепиться разлепиться I сов. разг. желими ажыроо, желими чыгу . разлепиться II несов. см. разлепить. |
разлепляться несов. 1. см. разлепиться; 2. страд. к разлеплять. |
разлетаться несов. 1. см. разлететься; 2. (о полах одежды) эки жакк а ачылуу, туш-тушка учуп кетүү; полы пальто разлет ются пальтонун этеги делбиреп ачылып турат. |
разлететься сов. 1. (улететь в разные стороны) туш-тушка учуп ке үү; птицы разлетелись куштар туш-тушка учуп кетти ; 2. перен. разг. (разбиться) быркыроо, таш-талканы ч |
разлечься сов. разг. созулуп жатып алуу; жатып алуу; разлечьс на траве чөпкө созулуп жатып алуу. |
разлив м. 1. (половодье) ташкын, суу ташкыны; 2. (вина и т.п.) к юу, куюштуруу (мис. бочкадан бөтөлкөлөрге). |
разливанный ~, ая, -ое разливанное море разг. 1) (пьянство) аябай ичкилик ичүү; 2) чего (обилие вина) абдан көп арак-ш арап. |
разливательный ~, ая, -ое разливательная ложка чөмүч. |
разливать несов. см. разлить. |
разливаться несов. 1. см. разлиться; 2. перен. разг. (петь) сайроо, аңшуу, шаңшуу; соловей разливается булбул таңшый ; 3. перен. разг. (много говорить) быжылдай берүү, са |
разливка ж. куюу, куюштуруу (мис. бочкадан бөтөлкөлөргө). |
разливной ~, ая, -ое 1. см. разливательный; 2. куйма, куюп сатма, куюп берме. |
разливочный ~, ая, -ое бөлүп-бөлүп куюучу; разливочная машина б өлүп-бөлүп куюучу машина. |
разлиновать сов. что сызуу, сызык салуу; разлиновать лист бумаг и барак кагазды сызуу. |
разлиновывать несов. см. разлиновать. |
разлитие ср. ташкын, кирүү; весеннее разлитие рек өзөндөрдү жазгы ташкыны; разлитие желчи мед. өттүн таралып кетиши (денеге). |
разлить сов. что 1. (налить) куюу, куюштуруу (мис. бочкадан б төлкөлөргө); 2. (пролить) төгүү, төгүп алуу, төгүп с луу; 3. перен. (распространить) аңкытуу; вечером цве |
разлиться сов. 1. (пролиться) төгүлүү, төгүлүп калуу; 2. (выйти и з берегов) жайпоо, ташуу (суу); 3. перен. (распростра иться) аккуу, таралуу; по лицу разлилась улыбка өң |
различать несов. см. различить. |
различаться несов. 1. (иметь различие) ажыралуу, айрылуу, өзгөчө болуу; 2. страд. к различать. |
различение ср. ажыратуу, айырмалоо. |
различие ср. 1. (разница, несходство) айырмалык, айырма, ар ба шкалык, ар түрдүүлүк; существенное различие маани лүү айырма; различие во взглядах көз караштагы ай |
различительный ~, ая, -ое айыруучу, айырмалоочу; различительные п изнаки айырмалоочу белгилер. |
различить сов. кого-что 1. ажыратуу, таануу, билүү; в темноте я различил фигуру человека караңгыда мен кишинин с өлөкөтүн тааныдым; 2. (установить различие) айруу, |
различно нареч. бөлөк болуп, өзүнчө болуп, башка-башка болу . |
различный ~, ая, -ое 1. (неодинаковый) башкача, башка-башка, ар башка, ар түрдүү, бирдей эмес; у нас различные мне ия биздин пикирибиз ар башка; 2. (всевозможный, раз |
разложение ср. 1. (на составные части) ажыратуу, бөлүү, айруу (с ставдык бөлүктөрүнө айруу); 2. перен. (расстройств , упадок, дезорганизация) бузуу, бузулуу, ыркы кет |
разложившийся ~, аяся, -ееся 1. прич. от разложиться; 2. прил. (прогн ивший) чириген, бузулган; 3. прил. (развращённый) бу улган; морально разложившийся человек моралдык ж |
разложимость ж. ажыратылгычтык (составдык бөлуктөргө бөлүнгүч үк); разложимость атома атомдун ажыратылгычтыгы. |
разложить сов. 1. что (выложить, положить) жайып коюу, жазып ко юу; разложить вещи буюмдарды жайып коюу; разложить книги на столе китептерди столго жайып коюу; 2. чт |
разложиться сов. 1. (на составные части) ажыроо бөлүнүү; вода раз ложилась на кислород и водород суу кислородго жа а водородго ажырады; 2. (сгнить) чирүү, бузулуу, сас |
разлом м. 1. (действие) жарылуу, сынуу, сындыруу; разлом льд муздун жарылышы; 2. (место) сынык, сыныктын орду. |
разломать сов. что 1. (переломить) сындыруу; 2. (разрушить) бузу , уратуу, кыйратуу; разломать здание имаратты буз у, имаратты уратуу. |
разломаться сов. 1. (сломаться) сынуу, жарылуу; 2. (разрушиться) кы йроо, талкалануу. |
разломить сов. 1. что сындыруу, быркыратуу; 2. кого-что, чаще бе л. разг. сыздоо (мис. ооруп). |
разломиться сов. сынуу; сухарь легко разломился сухарь (кургат ан нан) оңой сынды. |
разлука ж. 1. (расставание) ажырашуу, айрылуу, бөлүнүү; насту пил день разлуки ажырашар күн жетти; 2. (жизнь вдал от близких) жакындарынан ыраак жерде жашоо; жить |
разлучать несов. см. разлучить. |
разлучаться несов. 1. см. разлучиться; 2. страд. к разлучать. |
разлучить сов. кого с кем ажыратуу, айруу, бөлүү; разлучить др узей досторду бир-биринен ажыратуу. |
разлучиться сов. ажыроо, айрылуу, бөлүнүү; разлучиться надолго узак убакытка ажырро. |
разлучник фольк. ажырашууга себепкер болгон киши (бирин-бир сүйгөн эки кишини, кыяшттык кылып бөлүп, бир-бир нен ажыраткан киши). |
разлучница женск. р. к разлучник. |
разлюбить сов. кого-что сүйбөй калуу, жакшы көрбөй калуу. |
разлёт разг. тездик, күүлөнүш; удариться с разлёта обо что -л. күүлөнүп барып бир нерсеге урунуу; перескочить с разлёта через что-л. жүгүрүп барып, бир нерседе |
размагнитить сов. что, тех. магнитсиздендирүү, магнитин жоготуу , магнитин кетирүү; размагнитить сталь болоттун м гнитин кетирүү. |
размагнититься сов. тех. магнитсизденүү, магниттик касиети жогол у. |
размагничивать несов. см. размагнитить. |
размагничиваться несов. 1. см. размагнититься; 2. страд. к размагничив ть. |
размазать сов. что 1. (замазать) жайылта сүйкөө; булгап сүйкөө , булгап шыбоо; размазать клей желимди жайылта суй көө; 2. разг. (плохо раскрасить) жаман, ботала кылып |
размазаться сов. жайыла сүйкөлүү, балжырата сүйкөлүп калуу, шы балуу (мис. варенье үстөлдүн бетине). |
размазня разг. 1. ж. (жидкая каша) бытмый (суюк ботко); 2. м. и ж. ( о человеке) жүүнү бош, былжыраган киши. |
размазывать несов. см. размазать. |
размазываться несов. 1. см. размазаться; 2. страд. к размазывать. |
размалевать сов. что, разг. ботала кылып боёо, жаман сырдоо. |
размалывать несов. см. размолоть. |
размалываться несов. 1. см. размолоться; 2. страд. к размалывать. |
размалёвывать несов. см. размалевать. |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.3819 сек. |