рабм. 1. кул; 2. перен. өз эркин бир адатка баш ийдирген а дам.
| раба |
рабкорм. (рабочий корреспондент) рабкор (жумушчу кабарчы ).
| рабкоровский |
рабовладелец | рабовладельческий~, ая, -ое рабовладение-ге, рабовладелец-ке т.; рабо владельческий строй кул ээлөөчүлүк (коомдук) түз лүш.
|
рабовладениеср. кул ээлөө, кул кулдануу.
| раболепиеср. презр. көшөкөрлөнүү, жагынуу, кошамат кылуу.
|
раболепный~, ая, -ое презр. көшөкөр, көшөкөрлөнгөн, жагынуучу , кошаматчы.
| раболепствоср. презр. көшөкөрдүк, жагынуучулук, кошаматчылык.
|
раболепствоватьнесов. презр. көшөкөрлөнүү жагынуу, кошамат кылуу.
| работаж. 1. (деятельностъ) жумуш, иш; работа машины машинак ын иши (жумушу); работа сердца журөктүн иштеши; 2. (з нятие, труд) эмгек, жумуш, кызмат; физическая рабо |
работатьнесов. в разн. знач. иштөө, жумуш кылуу, кызмат кылу у; работать над собой өзүнчө окуп билимин арттыру (жетилуу); работать локтями чыканагы менен түртк | работатьсянесов. безл. иштелүү; сегодня хорошо работается бү үн жакшы иштелип жатат, бүгүн иш жакшы жүрүп жата т.
|
работникм. жумушчу, кызматкер, кызматчы; квалифицированный работник квалификациялуу кызматчы; научный рабо ник илимий кызматчы; партийный работник партиялы | работницаженск. р. к работник; домашняя работница үй кызмат нда жалданып иштегеи аял.
|
работорговецм. кул менен соода кылуучу, кул сатуучу.
| работорговляж. кул соодасы, кул сатуу.
|
работоспособностьж. ишке (жумушка) жөндөмдүүлүк, ишке (жумушка) ийке дүүлүк.
| работоспособный~, ая, -ое 1. (могущий работать) ишке (жумушка) жөндө мдүү, ишке (жумушка) ийкемдүү; 2. (способный много р ботать) көп, узак иштей ала турган.
|
работягам. и ж. разг. ишке (жумушка) шыктуу, ишке (жумушка) ди лгир.
| работяший~, ая, -ее разг. ишке (жумушка) шыктуу, ишке (жумушка ) дилгир, мыкты иштөөчү; работящий парень мыкты иш өөчү жигит, жумушка шыктуу жигит.
|
рабоче-крестьянский~, ая -ое Рабоче-крестьянская Красная Армия Жумуш чу-Дыйкан Кызыл Армиясы.
| рабочийрабочий I м. жумушчу; сельскохозяйственный рабочий айыл чарба жумушчусу. рабочий II, ая, -ее 1. рабочий 1- ге т. рабочий класс жумушчулар табы; рабочее движе |
рабскинареч. кулча, кулдарча; кыңк этпей.
| рабский~, ая, -ое 1. раб-га т.; кулдук; рабский труд прям. и п рен. кул эмгеги; рабское положение кулдук абал; 2. п ерен. (покорный, беспрекословный) кыңк этпеген, сы |
рабствоср. кулдук, кулчулук; быть в рабстве у кого-л. бирөө ө кулдукта болуу, бирөөгө кул болуу; томиться в ра бстве кулдукта эзилүү; освободиться от рабства ку | рабфакм. (рабочий факультет) рабфак (жумушчулар факульте ти).
|
рабфаковец | рабфаковский |