 разверзатьсянесов. см. разверзнуться. |
| разверзнуться сов. уст. аңырайып ачыла түшүү; бездна разверзлась под его ногами 1) анын астынан түп сүз аң аңырайып чылатүштү; 2) перен. анын барар жери, басар тоосу к |
| развернуть сов. что 1. (раскрыть) жазуу, жаюу, ачуу; развернуть г азету газетаны жаюу; развернуть ковёр килемди жаз уу, килемди жаюу; 2. перен. (предпринять в широких м |
| развернуться сов. 1. (раскрыться, распаковаться) жайылуу, ачылуу; знамя развернулось туу жайылды; 2. воен. кеңитилип түзүлүү; 3. перен. (развиться) көрүнүү, ачылуу; талан |
| разверстать сов. 1. кого-что (распределить) развёрстка кылуу, бө лүү, бөлүштүрүү, үлөштүрүү; 2. что, полигр. вёрсткал ап орду-ордуна коюу, вёрстканы ажыратып бөлүү. |
| разверстый ая, -ое уст. араандай ачылган (мис. жырткычтардын, йбандардын оозу). |
| развертеть сов. что 1. (развинтить) бурап бошотуу, бурап чыгару у (мис. бураманы); 2. (вертя расширить) бурап тешигин кеңитүү; 3. (привести в круговое движение) тегерет |
| развертеться сов. 1. (отвинтиться) кайта буралып бошотулуу (мис. урама); 2. (начать быстро вращаться) ылдам тегеренү ү, ылдам дөңгөлөөнүү, зырылдап тегеренүү, зырылда |
| развес м. таразалап бөлүү (таразалап салмагына карай бөл ү); развес чая чайды таразалап бөлүү. |
| развеселить сов. кого көңүл ачуу, көңүл көтөрүү, көнүл сергитү , шаттандыруу, кубандыруу, кубантуу, жарпты жазуу . |
| развеселиться сов. көңүл ачылуу, көңүл сертүү, шаттануу. |
| развесистый ~, ая, -ое бутактуу, барпыйган (жыгач). |
| развесить развесить I сов. что (на весах) таразалап бөлүү. разв есить II сов. что 1. (повесить) ар кайсы жерге асып ил ү, илип коюу (мис. сүрөттөрдү); 2. (раскинуть) барпый |
| развеска развеска I ж. см. развес. развеска II ж. (картин т. п.) ас п, илип-илип жайлаштыруу (мис. сүрөттөрдү). |
| развесной ая, -ое таразалап сатыла турган, таразаланып берм е; развесной хлеб таразаланып сатыла турган нан. |
| развести развести I сов. 1. кого-что (отвести) орду-ордуна ээр итип баруу, алып баруу, жеткирүү, келүү; развести о домам үй-үйүнө ээрчитип, алып баруу; 2. воен. (рас |
| развестись развестись I сов. с кем (расторгнуть брак) ажырашып кетүү (аялы менен, эри менен). развестись II сов. раз . (раствориться) эрип кетүү. развестись III сов. (расп |
| разветвить сов. что тармактандыруу, тармак чыгаруу; разветвит ь железнодорожный путь темир жолдон тармак чыгар уу. |
| разветвиться сов. тармактоо, тармак жаюу, тармакталып кетүү; дор ога разветвилась жол тармакталып кетти. |
| разветвление ср. 1. тармактоо, тармак жаюу, тармакталып кетүү; ра ветвление нерва анат. нерв тармактары; 2. (отделен е, часть) тармак; организация со многими разветвл |
| разветвляться несов. см. разветвиться. |
| разветвлённый ~, ая, -ое 1. прич. от разветвить; 2. прил. тармактуу, армактанган. |
| развешать сов. что ар кайсы жерге асып илүү, илүү, илип коюу; р азвешать картины сүрөттөрдү илүү. |
| развешивать развешивать I несов. см. развесить I. развешивать II н сов. см. развесить II, развешать. |
| развеять сов. что 1. (разогнать) таратып жиберүү, учуруп жибе рүү; ветер развеял облака шамал булутту таратып ж берди; ветром развеяло пыль шамал чанды учуруп жи |
| развеяться сов. 1. (рассеяться) туш-тушка учуп таралуу, сапырыл уу; 2. перен. таралып жок болуу, жоюлуу; все опасения развеялись бардык коркунучтар жоюлду. |
| развивать развивать I несов. см. развить I. развивать II несов. см . развить II. |
| развиваться развиваться I несов. 1. см. развиться I; 2. страд. к раз ивать I. развиваться II несов. 1. см. развиться II; 2. стр ад. к развивать II. |
| развилина ж. эки ача, айрылыш; развилина дороги эки жолдун ай ылышы. |
| развилистый ~, ая, -ое ача, айры; развилистый сук ача бутак, айр бутак. |
| развилка ж. см. развилина. |
| развинтить сов. что бурамаларын ажыратуу, бурамасын чыгаруу; азвинтить части замка кулпунун бөлүктүрүнүн бур амаларын ажыратуу. |
| развинтиться сов. 1. бурамалары шалдыроо, кайра буралып бошотул у; 2. перен. разг. бошоңдоо, алдыроо, шалдыроо, алы к етүү, начарлоо, керисинен кетүү; я совсем развинти |
| развинченность ж. шалдырагандык, бошогондук, керисинен кеткендик . |
| развинченный ~, ая, -ое 1. прич. от развинтить; 2. прил. разг. (о чел веке) шалдыраган, далдыраган, бошогон; 3. прил. (нет вёрдый) шөлбүрөгөн; он идёт развинченной походкой |
| развинчивать несов. см. развинтить. |
| развинчиваться несов. 1. см. развинтиться; 2. страд. к развинчивать. |
| развитие ср. 1. өнүгүү, өрчүү, өркүндөө; гүлдөө (расцвет); разв итие промышленности өнөр жайдын өнүгүшү; 2. филос. өнүгүү; законы общественного развития коомдук өн |
| развитой ~, ая, -ое 1. өскөн, өнүккөн, өрчүгөн; развитая промы шленность өрчүгөн өнөр жай; 2. (в умственном отноше нии) жетилген, маалыматтуу, окумуштуу; 3. (распрост |
| развить развить I сов. что (раскрутить) чыйрыгын, жазуу, жан ыруу; развить верёвку жипти жандыруу. развить II со . 1. что (усилить, укрепить) бекемдөө, жетилтүү, чың |
| развиться развиться I сов. (раскрутиться, расплестись) жануу, жазылуу, тармалы жазылуу; волосы развились чач са сайып жазылды, чачтын тармалы жазылды. развиться |
| развлекательный ~, ая, -ое кызыктыруучу, өзүнө тартуучу; развлекат льные рассказы кызыктыруучу аңгемелер. |
| развлекать несов. см. развлечь. |
| развлекаться несов. 1. см. развлечься; 2. страд. к развлекать. |
| развлечение ср. 1. көңүл ачуу, эриккенди-жазуу; 2. (то, что развлек ает) көңүл ачуучу, эриккенди жазуу. |
| развлечь сов. кого көңүл ачуу, эриккенди жазуу; эта игра оче ь развлекла детей бул оюн балдардын көңүлүн абда н ачты; ничто не могло его развлечь анын көңүлүн э |
| развлечься сов. чем көңүл ачуу, эриккенди жазуу. |
| развод развод I м. 1. (расторжение брака) ажырашуу (күйөөдөн чыгуу, аялын коё берүү); 2. воен. орду-ордуна коюу; р звод часовых по местам часовойлорду (кароолдорд |
| разводить разводить I несов. см. развести I. разводить II несов. с м. развести II. разводить III несов. см. развести III. раз водить IV несов. см. развести IV. |
| разводиться разводиться I несов. см. развестись I. разводиться II есов. см. развестись II. разводиться III несов. см. раз естись III. |
| разводка ж. 1. ажыратуу, экиге ажыратуу; разводка моста көпүр өнү экиге ажыратуу; 2. эки жакка матоо; разводка пил ы араанын тишин эки жакка матоо; 3. тех. (инструмент |
| разводной ~, ая, -ое экиге ачылма, экиге ажыратылма; разводно й мост экиге ажыратылма көпүрө. |
| разводный ~, ая, -ое развод 1-ге т.; ажыратуучу, ажыраштыруучу (мис. эрди-катынды); разводное свидетельство ажыр штыруу күбөлүк каты. |
| разводы только мн. сайма, көчөт, гүл; тарелка с красными раз водами кызыл көчөтү бар тарелка. |
| разводье ср. обл. 1. (половодье) жазгы суунун киргени; 2. (вода ежду льдами) муз аралыгындагы (арасындагы) суу. |
| разводящий м. воен. разводящий (часовойлорду, кароолдорду орд у-ордуна коюп туруучу киши). |
| развоз м. ташып таратуу, ташып баруу, ташып тиешелүү жерл рине жеткирүү (мис. машинага, арабага салып); разв з товаров по магазинам товарларды магазиндерге |
| развозить несов. см. развезти 1. |
| развозиться сов. разг. (поднять возню) бака-шака түшүү, кыйкыры уу; дети что-то развозились эмнегедир балдар аркы -терки жүгүрүп, бака-шака түштү. |
| развозка ж. см. развоз. |
| развозной ая, -ое ташып таратылма; развозной товар ташып тар атылма товар. |
| разволновать сов. кого-что, разг. тынчты кетирүү, санааны бөлө а ды кылуу; эта весть разволновала меня бул кабар м нин санаамды бөлө алды кылды. |
| разволноваться сов. разг. тынчсыздануу, санаа бөлө алды болуу; мор разволновалось деңиз толкуду. |
| разворачивать разворачивать I несов. см. разворотить. разворачива ть II несов. см. развернуть. |
| разворачиваться разворачиваться I несов. страд. к разворачивать I. р зворачивать II несов. 1. разг. см. развернуться; 2. стр ад. к разворачивать II. |
| разворовать сов. что, разг. уурдап жоготуу, уурдап түгөтүү. |
| разворовывать несов. см. разворовать. |
| разворот м. 1. (поворот) бурулуш, имерилиш, кайрылыш; машина с елала крутой разворот машина чукул бурулду; 2. раз г. (рост, развитие) дүркүрөп өсүү, дүрүлдөө, күчөп |
| разворотить сов. что, разг. 1. (разбросать) көңтөрүү, оодаруу, оо арып таштоо; экскаватор разворотил землю экскава тор жерди (топуракты) оодарып таштады; 2. (разломат |
| разворошить сов. что оодарып жаюу, которуп жаюу, оодарыштыруу; ы разворошили сено для просушки биз чөптү кургат уу үчүн оодарыштырдык. |
| разворчаться сов. разг. каңкылдап жиберүү, күңүлдөө, күңүлдөй б рүү, уруша кетүү, жемелеп салуу. |
| разврат м. бузуктук, бузукчулук. |
| развратитель м. бузуучу, бузуктукка үйрөтүүчү, бузуктукка бет а лдыруучу. |
| развратить сов. кого бузуу, бузуктукка үйрөтүү, бузуктукка бе т алдыруу. |
| развратиться сов. бузулуу, бузуктукка үйрөнүү. |
| развратник м. бузукчул. |
| развратница женск. р. к развратник. |
| развратничать несов. бузуктук кылуу. |
| развратность ж. бузукчулук, бузуктук, бузулган дык. |
| развратный ~, ая, -ое бузук; развратное поведение бузук жүрүш- туруш. |
| развращать несов. см. развратить. |
| развращаться несов. 1. см. развратиться; 2. страд. к развращать. |
| развращение ср. бузуу, бузуктукка үйрөтүү, бузуктукка бет алды руу. |
| развращённость ж. бузулгандык, бузукчулук жаына оогандык. |
| развращённый ая, -ое 1. прич. от развращать; 2. прил. бузулган, буз ктук жагына ооган, бузук. |
| развьючивать несов. см. развьючить. |
| развьючить сов. кого жүк түшүрүү, унаанын жүгүн түшүрүү. |
| развязать сов. кого-что 1. чечүү (түйүндү, байлоону, таңгакты); 2. перен. (дать возможность развиться) жол берүү, с бепкер болуу, себепчи болуу; развязать войну согу |
| развязаться сов. 1. чечилүү (түйүн, байдоо, таңгак); 2. с кем-чем, п рен. разг. бошонуу, кутулуу; еле-еле с этим делом р звязался араң дегенде ушул иштен кутулдум; языки |
| развязка ж. 1. лит. развязка (адабий чыгарманын корутунду бө үгү; ошондой эле татаал, чаташкан иштип чечилиши) ; 2. перен. (конец чего-л.) аякталыш, натыйжа; дело бли |
| развязно нареч. ыгы жок ачык-айрым болуп, калжактап, калжак- кулжак этип, эпсиз жалжактап. |
| развязность ж. ыгы жок ачык-айрымдык, калжак-кулжак этүүчүлүк. |
| развязный ~, ая, -ое ыгы жок ачык-айрым, калжактаган, калжак- улжак эткен; развязный человек калжактаган киши; азвязное поведение калжак-кулжак эткен жүрүш-ту |
| развязывание ср. чечүү (мис. түйүндү). |
| развязывать несов. см. развязать. |
| развязываться несов. 1. см. развязаться; 2. страд. к развязывать. |
| развёрнутый ~, ая, -ое 1. прич. от развернуть; 2. прил. жайылтылга , кең түрдө жайылган; развёрнутое строительство к еңири жайылган курулуш; 3. прил. воен. жайылтылган, |
| развёрстка ж. тех. тешик кеңиткич бургу. ж. 1. развёрстка, развёр стка кылуу, бөлүү, бөлүштүрүү, үлөштүрүү; развёрст ка окончивших курсы по районам курсту бүтүргөндө |
| развёрстывать несов. см. разверстать. |
| развёртывание ср. 1. (чего-л. свёрнутого) ачуу, жаюу, жазылуу, жайыл уу, жайылтуу; 2. воен. кеңитилип түзүлүү, кеңитип тү зүү; 3. перен. (развитие) кең түрдө уюштуруу, жайылт |
| развёртывать несов. см. развернуть. |
| развёртываться несов. 1. см. развернуться; 2. страд. к развёртывать. |
| разгадать сов. 1. что табуу; разгадай-ка загадку табышмак тапч ы; 2. кого-что түшүнүү, табуу, билүү; я разгадал его н амерения мен анын оюн билдим. |
| разгадка ж. жандырмак (табышмакка жандырмак). |
| разгадывать несов. см. разгадать. |
| разгар м. кызуу убак, кызуу кез, кызуу маал; сенокос был в с амом разгаре чөп чабуунун абдан кызыган убагы эл . |
| разгибать несов. см. разогнуть; работать не разгибая спины эс албастан иштөө, баш көтөрбөй иштөө. |
| разгибаться несов. 1. см. разогнуться; 2. страд. к разгибать. |
| разгильдяй м. разг. шалакы, илээнди. |
| разгильдяйничать несов. разг. шалакылык кылуу, илээндилик кылуу. |
| разгильдяйство ср. разг. шалакылык, илээндилик. |
| разглагольствование ср. разг. чеченсий берүү, тантый берүү. |
| разглагольствовать несов. разг. чеченсий берүү, тантый берүү. |
| разгладить сов. что 1. таптоо, бырыш-тырышты тегиздөө (жазуу); р згладить платье утюгом көйнөктү үтүк менен басы таптоо; 2. (напр. морщины) кетирүү, жазуу (мис. бетт |
| разгладиться сов. 1. бырыш-тырыш тегизделүү (жазылуу); складки пл тья разгладились көйнектүн бырыш-тырыштары теги зделди; 2. (напр. о морщинах) кетүү, жазылуу (мис. бет |
| разглаживать несов. см. разгладить. |
| разглаживаться несов. 1. см. разгладиться; 2. страд. к разглаживать. |
| разгласить сов. 1. что (секрет, тайну) элге таратуу (жашырын нер сени, сырды); 2. о чём, разг. (распространить что-л.) ж айып жиберүү, таратып жиберүү (жок нерсени). |
| разглашать несов. см. разгласить. |
| разглашение ср. элге таратуу (жашырын нерсени); разглашение слу жебной тайны карается законом кызматтык жашырын сырды элге таратуу закон боюнча жазаланат. |
| разглядеть сов. кого-что карап ажыратуу, карап билүү; разгляде ть в темноте караңгыда карап ажыратуу. |
| разглядывать несов. кого-что жакшылап кароо, абдан кароо. |
| разгневаться разгневаться I сов. кого, уст. каарын келтирүү, ачуу сун келтирүү. разгневаться II сов. уст. каардануу, ач уулануу. |
| разговаривать несов. с кем-чем, о ком-чём сүйлөшүү, аңгемелешүү. |
| разговеться сов. церк. ооз ачуу (христиан дининде - орозодо жел ей турган эт, сүт, жумуртка аралашкан ташкты бири нчи жолу жеш). |
| разговляться несов. см. разговеться. |
| разговор м. сүйлөшүү, кеп, сөз; крупный разговор катуу айтыш п калуу; никаких разговоров! сөз болууга мүмкүн э ес!; завести разговор кеп козгоо. |
| разговориться сов. 1. (вступить в разговор) сүйлөшө баштоо, сүйлөй баштоо; 2. (увлечься разговором) кызыгып сүйлөшүү, узун сөзгө кирүү, көпкө сүйлөшүү; разговориться п |
| разговорник м. разговорник (суроо-жооп, сүйлөшүү түрүндө түзүл гөн тил үйрөнүү китеби). |
| разговорный ~, ая, -ое разговор-го т.; оозеки; разговорный язык озеки тил (адабий эмес); разговорная будка разг. с йлөшүү будкасы (телефон менен сүйлөшүү бөлмөсү). |
| разговорчивость ж. кепкордук, сөзмөрдүк. |
| разговорчивый ая, -ое кепкор, сөзмөр. |
| разгон м. 1. (толпы, собрания) кууп таратуу, кууп тым-тырака йын чыгаруу; разгон демонстрации демонстрацияны ууп таратуу; 2. (разбег) жүгүрүү; прыжок с разгона ж |
| разгонистый ~, ая, -ое разг. арасы ачык, тартагай (жазуу); разгон стый почерк тартагай жазуу. |
| разгонять несов. см. разогнать. |
| разгораживать несов. см. разгородить. |
| разгораживаться несов. 1. см. разгородиться; 2. страд. к разгораживат . |
| разгораться несов. см. разгореться. |
| разгореться сов. 1. (начать гореть) күйүү, жануу, тутануу, жалбыр ттап күйүү, лапылдап күйүү; сырые дрова насилу раз горелись суу отун араң күйдү; пожар разгорелся өр |
| разгородить сов. что бөлүп тосуу, тосуп бөлүү; мы разгородили к мнату биз бөлмөнү тосуп бөлдүк. |
| разгородиться сов. с кем-чём тосуп бөлүнүү. |
| разгорячить сов. кого-что кызытуу, ээликтирүү, кызандатуу, алч лантуу, алкынтуу; разгорячить коня атты алчылант у; разгорячить кровь канын кызытуу. |
| разгорячиться сов. кызуу, ээлигүү, кызаңдоо, ачуулануу. |
| разграбить сов. что талоо, талап алуу, талап кетүү. |
| разграбление ср. талоо, талап алуу, талап кетүү, талануу. |
| разграблять несов. см. разграбить. |
| разграничение ср. 1. (разделение границей) чектөө, чек салуу, чект лүү, чек салынуу, чек коюлуу, чек коюу; 2. перен. чек төө, чек коюп ажыратуу, ажыратуу. |
| разграничивать несов. см. разграничить. |
| разграничиваться несов. 1. см. разграничиться; 2. страд. к разграничив ть. |
| разграничительный ~, ая, -ое чектегич, чек салуучу, чектеп бөлүүчү, ч ктеп ажыраткыч; разграничительная линия чектеп б өлүүчү сызык. |
| разграничить сов. что 1. (разделить границей) чектөө, чек салуу, ч ек салып бөлүү, чек коюу; 2. (точно определить) такт о, чектөө, чек коюп ажыратуу, ажыратуу; разграничи |
| разграничиться сов. чектелүү, чектөө. |
| разграфить сов. что сызуу, сызык түшүрүү, графалоо, графалап с ызуу; разграфить бумагу кагазды графалап сызуу. |
| разграфление разграфление I ср. сызуу, сызык түшүрүү, сызылуу, гр афалоо, графалануу, графалап сызуу. разграфление I I несов. см. разграфить. |
| разгребать несов. см. разгрести. |
| разгрести сов. что туш-тушка же эки жакка күрөө (шилөө). |
| разгром м. 1. (врага) кыйратуу, талкалоо, таш-талканын чыгар у, быт-чытын чыгаруу; разгром армии противника ду мандын армиясын талкалоо; 2. (разорение) бүлүнүү, к |
| разгромить сов. что 1. (врага) кыйратуу, талкалоо, таш-талканын чыгаруу, быт-чытын чыгаруу; 2. (разорить) кыйроо, бү үндүрүү, талап алуу. |
| разгружать несов. см. разгрузить. |
| разгружаться несов. 1. см. разгрузиться; 2. страд. к разгружать. |
| разгрузить сов. кого-что 1. жүк түшүрүү, жүгүн түшүрүү; разгруз ть вагоны вагондордун жүгүн түшүрүү; 2. перен. арт к нагрузкадан, артык жүктөлгөн жумуштан бир аз б |
| разгрузиться сов. 1. жүгү түшүрүлүү; пароход разгрузился пароход дун жүгү түшүрүлдү; 2. перен. артык нагрузкадан, ар ык жуктөлгөн жумуштан бир аз бошоо; иши бир аз же |
| разгрузка ж. 1. жүк түшүрүү, жүгүн түшүрүү, жүктөн бошоо, жүкт н бошотуу; разгрузка вагона вагондун жугүн түшүр ү; 2. перен. ашык нагрузкадан, артык жуктөлгөн иште |
| разгрузочный ~, ая, -ое разгрузка-га т. разгрузочные работы на ж лезнодорожном и водном транспорте темир жол жан суу транспортторунда жүк түшүрүү жумуштары; раз |
| разгрызать несов. см. разгрызть. |
| разгрызть сов. что кемирип сындыруу, кемирип чагуу, тиштеп ч гуу (мис. жаңгакты). |
| разгул м. 1. (кутёж) зөөкүрдүк, аракечтик, пьянкечтик; 2. пер н. ээнбаштык, ээнбаштыктын күчөшү; разгул реакции реакциянын ээнбаштыгы. |
| разгуливать несов. 1. разг. тамаша кылуу, тамаша кылып жүрүү; раз гуливать по городу шаарды аралап, тамаша кылып жү рүү; 2. см. разгулять. |
| разгуливаться несов. см. разгуляться. |
| разгульный ~, ая, -ое зөөкүрдүк, аракечтик, пьянкечтик; разгул ьный образ жизни өмүрдү зөөкүрдүк менен өткөрүү; ести разгульную жизнь зөөкүрдүк турмушта жашоо. |
| разгулять сов. кого, разг. ойнотуп алагды кылуу; разгулять ре ёнка, чтоб не спал уктап калбасын үчүн, баланы ой отуп алагды кылуу. |
| разгуляться сов. разг. 1. (проясниться) ачылуу, чайыттай ачык бо уу; погода разгулялась күн ачылып кетти; 2. бир нер еге кызыгып уйку качуу; ребёнок разгулялся и засн |
| раздавать несов. см. раздать I. |
| раздаваться раздаваться I несов. см. раздаться I. раздаваться II н сов. страд. к раздавать. |
| раздавить сов. 1. кого басып өлтүрүү, эзип өлтүрүү; 2. что (смят ) басып былчыйтуу; раздавить ягоду жемишти басып ылчыйтуу; 3. кого-что, перен. (нанести поражение) та |
| раздаивать несов. см. раздоить. |
| раздаривать несов. см. раздарить. |
| раздарить сов. что сыйлап үлөштүрүү, сыйлык кылып таратып бе шүү; он раздарил все свои книги ал өзүнүн китептер инин бардыгын сыйлык кылып таратып берди. |
| раздаточный ая, -ое таратып берме, үлөштүрүп берүүчү, бөлүп бе рме; раздаточный пункт таратып берме пункт. |
| раздатчик м. таратып берүүчү, таркатып берүүчү, үлөштүрүп бе рүүчү. |
| раздатчица женск. р. к раздатчик. |
| раздать раздать I сов. что таратып берүү, таркатып берүү, үл өштүрүп берүү; раздать зарплату кызмат акыны тара тып берүү; раздать подарки сыйлыктарды үлөштүрүп |
| раздаться раздаться I сов. (прозвучать) жаңыруу, угулуу (үн, до буш). раздаться II сов. 1. (расступиться) экиге жарылу , эки бөлүнүп жол берилүү (мис. көп киши); толпа раз |
| раздача ж. таратып берүү, таркатып берүү, үлөштүрүп берүү; аздача подарков сыйлыктарды таратып берүү. |
| раздваивать несов. см. раздвоить. |
| раздваиваться несов. 1. см. раздвоиться; 2. страд. к раздваивать. |
| раздвигать несов. см. раздвинуть. |
| раздвигаться несов. 1. см. раздвинуться; 2. (быть раздвижным) сууру луп чыгуу (кеңүү); 3. страд. к раздвигать. |
| раздвижной ~, ая, -ое 1. зки жакка суурулуп кеңиме; раздвижной тол суурулуп кеңиме стол; 2. эки жакка жыйылма, эки жакка түрүлмө; раздвижной занавес эки жакка жыйы |
| раздвинуть сов. 1. что арасын ачып жылдыруу, эки жакка ажыраты арасын ачуу; 2. кого-что (заставить расступиться) киге жаруу, экиге жарылтып жол ачуу (мис. көп киши |
| раздвинуться сов. 1. эки жакка ачылуу, ачылуу, эки жакка бөлүнүү; анавес раздвинулся көшөгө ачылды; 2. (расступитьс ) эки жакка жарылып жол берүү, экиге бөлүнүп жол б |
| раздвоение ср. экиге айрылуу; раздвоение личности мед. кишини экиге бөлүнүшү (психикалык оору). |
| раздвоенный ая, -ое 1. прич. от раздвоить; 2. прил.: раздвоенное ко пыто ача туяк; 3. прил. перен. эки жактуу, эки анжы. |
| раздвоить сов. что экиге бөлүү, экиге ажыратуу. |
| раздвоиться сов. 1. (разделиться надвое) экиге бөлүнүү, экиге ай рылуу, экиге ажыроо, эки ача болуу; 2. перен. эки анж ы болуу, эки ойлуу болуу, деңдароо болуу; сознание |
| раздвоённый ая, -ое см. раздвоенный. |
| раздевалка ж. разг. раздевалка (кийим чечилип коюлуучу жай). |
| раздевальня ж. см. раздевалка. |
| раздевальщик м. разг. раздевалкада иштей турган киши. |
| раздевание ср. чечиндирүү, чечинтүү, чечинүү, чечүү. |
| раздевать несов. см. раздеть. |
| раздеваться несов. 1. см. раздеться; 2. страд. к раздевать. |
| раздел м. 1. (разделение) бөлүү, үлөштүрүү, бөлүштүрүү; разд ел имущества мүлктү бөлүү; 2. (часть текста) раздел, бөлүк; раздел книги китептин бөлүгү; 3. (граница) че |
| разделать сов. 1. что (отделать) окшотуп боёо; разделать стены под берёзу дубалды кайыңга окшотуп боёо; 2. что (об аботать). иштетүү (мис. жерди); 3. кого-что, перен. ра |
| разделаться сов. с кем-чем, разг. 1. (освободиться) кутулуу (мис. арыздан); 2. (расправиться) өч алуу, сазайын колуна берүү. |
| разделение ср. бөлүштүрүү, бөлүү, үлөштүрүү; общественное раз еление труда эмгектин коомдук бөлүнүшү. |
| разделимый ая, -ое белүнүүчү, бөлүнө турган. |
| разделительный ~, ая, -ое 1. (делящий) белүүчү, бөлө турган; 2. грам. б өлгүч, ажыраткыч; разделительный знак бөлгүч белг и; разделительный союз бөлгүч байламта. |
| разделить сов. 1. кого-что (на части, группы) бөлүү, бөлүштүрүү , үлөштүрүү; разделить десять на пять онду бешке б лүү; 2. что (поделить с кем-л.) бөлүү, бөлүшүү; раздел |
| разделиться сов. 1. бөлүнүү; разделиться на части бөлүктөргө бө үнүү; это число разделится на три без остатка бул сан үчкө калдыксыз бөлүнөт; 2. с кем (разделить иму |
| разделывать несов. см. разделать. |
| раздельно нареч. даана, бөлүп-бөлүп, ачык; раздельно произнос ить бөлүп-бөлүп айтуу. |
| раздельный ая, -ое 1. (отдельный) бөлөк, өзүнчө бөлөк, айрым, өз үнчө; раздельное жительство өзүнчө бөлөк туруу; 2. ( чёткий) даана, бөлүп-бөлүп, ачык; раздельное произ |
| разделять несов. см. разделить; разделять чьё-л. мнение бирөө үн пикирине кошулуу. |
| разделяться несов. 1. см. разделиться; 2. (состоять из нескольких разделов) бөлүнүү (тыбыш, үн); звуки разделяются на гласные и согласные тыбыштар үндүү жана үнсүздө |
| раздетый ая, -ое 1. прич. от раздеть; 2. прил. чечинген, жылаңа , кийимсиз. |
| раздеть сов. кого-что 1. чечүү, чечинтүү (мис. баланы); 2. разг. (с целью ограбления) карактап чечинтип алуу. |
| раздеться сов. чечинүү. |
| раздирать несов. 1. см. разодрать; 2. перен. (терзать, причинять боль) кыйноо, азап тарттыруу (мис. кайгы). |
| раздираться несов. см. разодраться. |
| раздирающий ~, ая, -ее 1. прич. от раздирать; 2. прил. жанды кейитк ен, жан чыдагыс; раздирающий душу крик жан чыдагыс кыйкырык. |
| раздобреть сов. разг. жооноюу, туурасы чыгуу (мис. семирүү, май басуу). |
| раздобрить сов. кого, разг. балкытып жиберүү, көңүлүн эритүү ( ис. мактап, жакшы сүйлөп), ак көңүлүн карматуу. |
| раздобриться сов. разг. марттыгы кармоо, берешендик кылуу. |
| раздобывать несов. см. раздобыть. |
| раздобыть сов. что, разг. издеп табуу, таап алуу; раздобыть ну ную книгу керектүү китепти таап алуу. |
| раздоить сов. кого, с.-х. кунардуу кылуу, сүттүү кылуу. |
| раздой м. с.-х. кунардуу кылуу, сүттүү кылуу. |
| раздолье ср. 1. (простор) кең-кесирилик, боштондук; степное ра здолье талаа кең-кесирилиги; 2. перен. (свобода) эми н-эркиндик; ему здесь раздолье ал бул жерде эмин-э |
| раздольный ~, ая, -ое разг. эмин-эркин. |
| раздор м. талаш-тартыш, чыр-чатак, кериш; сеять раздор араз даштыруу; яблоко раздора чатак алма (чатакты тууд руучу себеп). |
| раздосадовать сов. кого, разг. акүндүрүү, ыза кылуу. |
| раздражать несов. 1. что, физиол. дүүлүктүрүү; раздражать слизи стую оболочку глаза көздүн былжырлуу оболочкасы дүүлүктүрүү; 2. кого-что, перен. (сердить) кыжырдан |
| раздражаться несов. 1. физиол. дүүлүгүү; 2. (сердиться, приходить в возбуждение) кыжырдануу, жини келүү, туталануу; 3. страд. к раздражать. |
| раздражение ср. 1. физиол. (действие) дүүлүктүрүү; дүүлүгүү, кыч шуу; острое раздражение желудка аш казандын кату дүүлүгүшү; 2. (возбуждение, недовольство, гнев) кы |
| раздражимость ж. физиол. дүүлүккүчтүк; раздражимость кожи терини н дүүлүккүчтүгү. |
| раздражитель м. физиол. дүүлүктүргүч. |
| раздражительность ж. кыжырдангычтык, жини келгичтик, туталангычтык. |
| раздражительный ~, ая, -ое кыжырдангыч, жини келгич, туталангыч. |
| раздражить сов. см. раздражать. |
| раздражиться сов. см. раздражаться. |
| раздражённый ~, ая, -ое 1. прич. от раздражать; 2. прил. (воспалённы й) дүүлүккөн, кычышкан (мис. дене); 3. прил. (недоволь ный) кыжырданган, жини келген, туталанган. |
| раздразнить сов. кого-что 1. (рассердить) кыжырына тийүү, ачуусу на тийүү; 2. перен. (возбудить) эңсетүү, -гысын келти рүү; раздразнить аппетит тамак жегисин келтирүү. |
| раздробить сов. что 1. (разбить) майдалоо, күкүмдөө, талкалоо; р здробить камень ташты талкалоо; 2. мат. (преобразо ать) бөлүү (мис. метрди сантиметрге); 3. (разделить) |
| раздробиться сов. 1. (разбиться) майдалануу, күкүмдөлүү, талкала уу; камень раздробился таш талкаланды; 2. (разделит ься) бөлүнүү. |
| раздробление ср. 1. (разбивание) майдалоо, күкүмдөө, талкалоо; 2. м т. бөлүү (мис. метрди сантиметрлерге); 3. (разделени е) бөлүү. |
| раздробленность ж. майдалангандык, чачкындык. |
| раздробленный ~, ая, -ое 1. прич. от раздробить; 2. прил. (разбитый, п овреждённый) майдаланган, күкүмдөлгөн, талкаланг ан; раздробленный камень талкаланган таш; 3. прил. п |
| раздроблять несов. см. раздробить. |
| раздробляться несов. 1. см. раздробиться; 2. страд. к раздроблять. |
| раздроблённость ж. см. раздробленность. |
| раздроблённый ~, ая, -ое см. раздробленный. |
| раздружиться сов. с кем, разг. достошпой калуу, татуулашпай калу у. |
| раздувание ср. 1. (огня) үйлөө, желпүү (мис. отту); 2. перен. (преув личение) апыртуу, бирин эки кылуу, дуулдатуу. |
| раздувать несов. 1. см. раздуть; 2. что (развевать) желбиретүү, ж елпилдетүү; ветер раздувает знамёна жел тууларды желбиретет. |
| раздуваться несов. 1. см. раздуться; ноздри раздуваются танооло дердеңдейт; 2. страд. к раздувать. |
| раздумать сов. айнуу, айнып калуу; он раздумал идти в кино ал иного баруудан айнып калды. |
| раздумывать несов. 1. (думать о чём-л.) ойлонуу, ойго түшүү, ойлоо ; 2. (колебаться) арсар болуу, эки ойлуу болуу, эки а жы болуу, ыргылжың болуу; 3. см. раздумать. |
| раздумье ср. 1. (задумчивость) ойлонуу, ой; погрузиться в разд умье ойго батуу; в глубоком раздумье терең ойго ба тып отуруп; 2. (колебание) арсар болуу, арсарсуу, ыр |
| раздутый ~, ая, -ое 1. прич. от раздуть; 2. прил. (распухший) шиш икки; раздутая щека шишикки жаак; 3. прил. перен. (пр увеличенный) ашырылган, ыгы жок көбөйтүлгөн; разд |
| раздуть сов. что 1. (разжечь) үйлөп күйгүзүү; он раздул огонь ал отту үйлөп күйгүздү; 2. безл. разг. (образовать о пухоль) шишүү, шишип чыгуу; ему раздуло щёку анын б |
| раздуться сов. 1. (наполниться воздухом) ичине жел толуу, көбү ү; 2. (опухнуть) шишүү, шишип кетүү, шишимек тартуу; щ ека раздулась бет шишиди. |
| раздёргивать несов. см. раздёрнуть. |
| раздёрнуть сов. что, разг. силкип экиге бөлүү, серпип экиге аж ратуу (мис. экиге ачылма көшөгөнү); раздёрнуть зан авески (терезенин) пардасын серпип эки жакка ачуу |
| разевать несов. см. разинуть. |
| разжалобить сов. кого боор оорутуу, ич ачытуу, аяныч туудуруу. |
| разжалобиться сов. боору ооруу, ичи ачуу, аёо. |
| разжалование ср. уст. мансабын (чинин) кичиртүү, кызмат милдетин төмөндөтүү, чинин төмөндөтүү. |
| разжалованный ~, ая, -ое 1. прич. от разжаловать; 2. прил. чини төмөн дөтүлгөн; 3. знач. сущ. м. маасабы (чини) төмөңдөгөн иши. |
| разжаловать сов. кого, уст. мансабын (чинин) кичирейтүү, кызмат милдетин төмөндөтүү, чинин төмөндөтүү. |
| разжать сов. что жазуу, ачуу; он разжал кулак ал муштумун жа зды. |
| разжаться сов. жазылуу, ачылуу; кулаки его разжались анын муш тумдары жазылды. |
| разжевать сов. что 1. чайноо, кепшөө; 2. перен. разг. (растолкова ть) чайнап берүү, абдан түшүндүрүү; разжевать и в р от положить чайнап жана жута турган кылып оозуна |
| разжечь сов. что 1. жагуу, күйгүзүү, тутандыруу; разжечь ого ь от жагуу; 2. перен. күчөтүү, куч алдыруу, жалындат уу; разжечь страсти кумарын келтирүү. |
| разжечься сов. 1. жагуу, күйүү, тутануу (мис. от); 2. перен. күчөө, күч алуу (мис. душмандык). |
| разжива ж. прост. ирденүү кору, оокат кору. |
| разживаться несов. см. разжиться. |
| разжигать несов. см. разжечь. |
| разжигаться несов. 1. см. разжечься; 2. страд. к разжигать. |
| разжидить сов. что суюлтуу, суюк кылуу. |
| разжижать несов. см. разжидить. |
| разжижение ср. суюлтуу, суюк кылуу; разжижение воздуха абаны с уюлтуу. |
| разжимать несов. см. разжать; сидеть не разжимая рта ооз ачпа , сүйлөбөй, унчукпай отуруу. |
| разжиматься несов. 1. см. разжаться; 2. страд. к разжимать. |
| разжиреть сов. разг. семирүү, май алуу, май басуу, семирип кет үү, май басып кетүү. |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.4099 сек. |
|