Меню
Эл-Сөздүк
Список слов словаря - - слова начинающиеся с "на"

<< 5 >> 5 из 110 3 4 5 6 7 8
 наброситься
сов.
1. на кого-что (напасть) асыла түшүү, асылуу, ча
жабышуу;
2. на кого-что (с бранью и т.п.) тумшугу мен
ен бир тийүү, адыраңдоо, атырылуу, жулунуу;
3. на чт
 набросок
м.
набросок (алгачкы жасалган проект; иштелип бүтп
өгөн чыгарма).
 набрызгать
сов. что, чего
чачып салуу, чачыратып салуу;
набрыз
ать на пол воды полго суу чачыратып салуу.
 набрюшник
м.
курсак таңгыч, карын байлагыч, курсак калкалагы
ч.
 набрюшный
~, ­ая, -ое
карындын үстүндөгү;
набрюшный жировой с
ой карын май.
 набрякнуть
сов.
суу сиңип көбүү.
 набухание
ср.
көбүү, бөртүү, барсаюу;
набухание почек бүрлөрд
үн көбүшү.
 набухать
несов.
см. набухнуть.
 набухнуть
сов.
1. (напр. о почках) көбүү, бөртүү, барсаюу (мис. ч
ылаган буудай);
2. (от влаги, сырости) көбүү.
 набуянить
сов. разг.
жаңжал чыгаруу, жаңжал салуу.
 навага
ж.
навага (түндүк деңизде жашоочу балыктын бир түр
ү).
 наваждение
ср. уст.
кызыктырып алдоо, азгыруу (динге ишенүүчү
өрдү);
дьявольское наваждение шайтан азгыруу.
 наваксить
сов. что, разг.
вакса менен майлоо, өтүк май менен м
айлоо.
 наваливать
несов.
см. навалить.
 наваливаться
несов.
1. см. навалиться;
2. страд. к наваливать (см. н
валить 1, 3
).
 навалить
сов.
1. что үстү-үстүнө коюу, үйүп таштоо;
2. безл. ког
о-чего, разг. (скопиться) калыңтүшүү, көп түшүү (ка
, мөндүр);
3. что на кого, перен. разг. (возложить) жү
 навалиться
сов. на кого-что
1. (налечь) устүнө баса жатуу, салма
гы менен басуу;
2. перен. (наброситься, напасть) жаб
ла качырып кирүү, жабылуу.
 навалка
ж.
байлабай салуу, байлабай жүктөө, үйүп таштоо, тө
гүп таштоо (мис. таш көмүрдү);
в навалку идишсиз эл
үстү-үстүнө үйүп;
перевозить груз в навалку жүкт
 навалом
нареч.
идишсиз төгүп, идишсиз үйүп;
грузить картоф
ль в вагоны навалом картөшкөнү вагонго идишсиз с
алуу (жүктөө).
 навалоотбойщик
м. горн.
навалоотбойщик (таш көмүрдү уратып түшүрү
үчү жана конвейерге жүктөп туруучу жумушчу).
 навалочный
~, ­ая, -ое
горн.
жүктөгүч, жүк салгыч;
навалочная ма
ина в шахтах шахтадагы көмүр жүктөгүч машина.
 навалять
сов. что, чего, разг.
1. (валянием) басуу (мис. кийиз);
2
.
разг. (сделать что-л. небрежно) чүргөй салуу, эпте
й салуу.
 навар
м.
калкыган май (бышкан суюк тамактын үстүнө калкы
п чыккан май).
 наваривание
ср. тех.
ширетүү (мис. темирди).
 наваривать
несов.
см. наварить II.
 наваристый
~, ­ая, -ое
майлуу, ширелүү (мис. сорпо).
 наварить
наварить I
сов. что, чего
(сварить) бышыруу;
наварить
супу сорпо бышыруу.
наварить II
сов. что, тех.
ширетү
ү (мис. темир).
 наварка
ж.
см. наваривание.
 наварной
~, ­ая, -ое
тех.
ширетилген (темир).
 наварный
~, ­ая, -ое
см. наваристый.
 наващивать
несов.
см. навощить.
 навевать
несов.
см. навеять I.
 наведаться
сов. разг.
барып кабар алуу, ал-жайын билип келүү.
 наведение
ср.:
наведение лоска жалтырак түшүрүү, жалтырак са
луу, жалтыратуу;
наведение справок сураштырып бил
үү;
наведение порядка тартипке келтирүү, тартипке
 наведываться
несов.
см. наведаться.
 навезти
сов. чего
көп алып келүү, көп ташып келүү (мис. това
рды).
 навеивать
несов.
см. навеять I.
 навек
нареч.
см. навеки.
 навеки
нареч.
түбөлүккө.
 навербовать
сов. кого-что
вербовка кылуу, ыктыярдууларды тарт
у (алуу).
 наверно
1. вводн. сл. балким, мүмкүн;
наверно, так и будет ба
ким, ушундай болушу мүмкүн;
2. нареч. шексиз, анык,
өзсүз;
задание я выполню наверно тапшырманы мен с
 наверное
вводн. сл.
см. наверно 1.
 навернуть
сов. что
1. (намотать) ороо;
2. (навинтить) бурап бекит
үү.
 навернуться
сов.
келүү, пайда болуу;
слёзы навернулись у неё на
глаза анын көзунө жаш келе түштү, анын көзүнө жаш
кылгыра түштү.
 наверняка
нареч. разг.
1. (обязательно) шексиз, сөзсүз;
он прид
т наверняка ал шексиз келет;
2. (безошибочно) катас
ыз, жаңылышпастан;
действовать наверняка жаңылыш
 наверстать
сов. что, разг.
эсесин толтуруу, кээсин чыгаруу;
нав
ерстать потерянное время бошко кеткен убакыттын
эсесин толтуруу.
 навертеть
сов. разг.
1. что (намотать) ороо;
2. что, чего (просвер
лить) бурап тешүү;
навертеть отверстий бурап бир н
ече тешик тешүү, бир нече тешикти бурап тешүү.
 наверх
нареч.
1. үстүнө, үстүгө, жогору;
положить чемодан н
верх чемоданды үстү жакка коюу;
подняться наверх
жогору чыгуу, жогору көтөрүлүү;
все наверх! (коман
 наверху
нареч.
жогору жакта, жогоруда, үстүндө, үстүдө;
нав
рху теплее, чем внизу төмөн жакка караганда жого
у жакта жылуураак.
 навес
м.
1. (крыша) бастырма, сере (дубалы жок, түркүктөргө
жабылып жасалган чатырча);
2. (нависшая часть чего-
л.) бир нерсенин самсаалап асылып турган жери (мис
 навеселе
нареч. разг.
ала чакмак болуп, алагүү.
 навесить
сов.
1. что, разг. (подвесить) илип орнотуу;
навесить
дверь эшик орнотуу;
2. чего, разг. илүү, асуу (мис. сү
рөттү).
 навеска
ж. тех.
1. (действие) илип бекитүү, асып бекитүү (мис.
каалганы);
2. (петля) илгич, илмек темир (мис. каалга
асылуучу).
 навесной
~, ­ая, -ое
асма, асылма (мис. каалга).
 навесный
~, ­ая, -ое:
навесный огонь воен. артылта аткан ок.
 навести
сов.
1. кого-что (направить, привести) жолуктуруу, а
ып баруу, салып жиберүү;
навести на след изге салы
п жиберүү;
2. что (нацелить) бет алдыруу, каратуу, да
 навестить
сов. кого
алын билүүгө баруу, учурашуу, жолугуп ка
туу; көңул суроо (больного).
 навет
м. уст.
доомат, жала, калп күнөө.
 наветренный
~, ­ая, -ое
шамал жагындагы;
наветренная сторона ша
ал жаккы бет (тарап).
 навечно
нареч.
түбөлүккө.
 навешать
навешать I
сов. что, чего
(повесить) асуу, тагуу (көп
жерге).
навешать II
сов. что, чего
(на весах) таразага
тартуу, таразалап өлчөп коюу.
 навешивать
навешивать I
несов.
см. навесить.
навешивать II
несов.

см. навешать.
 навещать
несов.
см. навестить.
 навеять
навеять I
сов.
1. что, чего (о ветре) согуу, жүрүү, бол
у;
ветер навеял прохладу жел согуп салкындатты;
2.
ерен.
салуу, түшүрүү, келтирүү;
этот рассказ навея
 навзничь
нареч.
чалкасынан;
упасть навзничь чалкасынан жыг
луу.
 навзрыд
нареч.:
плакать навзрыд өкүрүп ыйлоо.
 навивать
несов.
см. навить.
 навигатор
м.
навигатор (навигация жагынан специалист).
 навигационный
~, ­ая, -ое
навигация-га т.; навигациялык;
навигацио
ный период навигация мезгили.
 навигация
ж.
навигация (1. деңизде, сууда кеме жүрүү; 2. жыл мез
гилинин кеме жүрүүчү убагы; 3. кеме алып жүрүү уст
лыгы; кеме жүргүзүү илими).
 навидаться
сов. чего, разг.
далайды көрүү, көптү көрүү.
 навинтить
сов. что
бурап кийгизүү, бурап бекитүү.
 навинчивать
несов.
см. навинтить.
 нависать
несов.
см. нависнуть.
 навислый
~, ­ая, -ое
разг.
см. нависший 1.

Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук: