довольствоср. 1. (удовлетворение) ыраазылык, ыраазы болуу, кан ааттануу, алымсынуу; 2. (достаток) жыргоо, кенен оок ат, кең-кесири оокат.
| довольствоватьнесов. кого-что, воен. довольствие менен жабдуу (ка мсыз кылуу).
|
довольствоватьсянесов. 1. чем канаат кылуу, канааттануу, алымсынуу, ыраазы болуу; довольствоваться малым аз нерсеге к анаат кылуу; 2. воен. довольствие алуу; 3. страд. к до | довыборытолько мн. кошумчалап шайлоо (бошогон орунга кошу чалап шайлоо).
|
дог | догадатьсясов. о чём ойлоп табуу, билүү; мы догадались о причи не его ухода анын кетишинин себебин биз таптык.
|
догадкаж. божомол, жоруу, жоромол, болжол; теряться в догад ках мындай го, тигиндей го деп ой жорууга түшүү.
| догадливостьж. тапкычтык, зээндүүлүк, зейректик.
|
догадливый~, ай,,-ое тапкыч, зээндүү, зейрек.
| догадываться |
догладитьсов. что үтүктөп бүтүрүү, таптап бүтүрүү, дазмалда п бүтүрүү, бүтүрө үтүктөө, бүтүрө таптоо, бүтүрө д азмалдоо.
| доглядетьсов. разг. 1. что (досмотреть) аягына чейин же белги үү жерине чейин кароо (көрүү); мы доглядели кинока ртину до конца биз кинокартинаны аягына чейин кө |
догмаж. догма (сын көзү шенен тажрыйбада сынабастан, жө эле ишенип алынган далилсиз жобо).
| догматм. догмат (1. кудай тарабынан белгиленген деп эсепт елип, чиркөө тарабынан динге ишенүүчүлөр үчүн ан к чындык иретинде сунуш кылынган диний кез караш |
догматизмм. догматизм (1. бир нерсеге сын көзү менен карабоо улук, бир нерсеге анын чын же чын эместигине кара бастан эле ишене берүүчүлүк; сокур ишеним; 2. ар ка | догматикм. догматик (догматизмге ишенүүчү).
|
догматический~, ай, -ое 1. догматтык; 2. см. догматичный.
| догматичный~, ай, -ое догматтуу (эч бир сын, эч бир текшерүүдө өтүүгө тийиш эмес деген жобого негизделген).
|
догнатьсов. кого-что кууп жетүү; догнать и перегнать кууп етип озуп кетүү, кууп жетүү жана озуп кетүү.
| договариватьнесов. см. договорить; он что-то не договаривает ан н сөзүндө кандайдыр айтылбай калгандык бар.
|
договариватьсянесов. 1. см. договориться; 2. страд. к договаривать.
| договаривающийся~, айся, -ееся 1. прич. от договариваться; 2. прил.: Вы окие Договаривающиеся Стороны дип. Жогорку Кели им түзгөн Жактар.
|
договорм. договор, келишим; договор о дружбе и взаимопомощ и достук жана өз ара жардамдашуу договору; мирный договор тынчтык договору; договор о ненападении к | договоритьсов. что пикирин же сөзүн айтып бүтүрүү; ему не дал договорить ага сөзүн айтып бүтүрүүгө мүмкүндүк беришпеди.
|
договоритьсясов. 1. о чём келишүү, сүйлөшүп алуу, макулдашуу, ма улдашып алуу; мы договорились об условиях работы биз жумуштун шарты жөнүндө келиштик; 2. до чего сүй | договорныйая, -ое договор-го т.; договорные обязательства до овордогу милдеттенмелер; на договорных началах д оговор боюнча.
|
договорённостьж. сүйлөшүп келишкендик, сүйлөшүп бир пикирге кел шкендик.
| доголанареч. жыпжылаңач болуп же кылып; он разделся дого а ал жыпжылаңач болуп чечинди.
|
догонять | догорать |