 далбактоодалбакта этишинин кыймыл атоочу. |
| далбалак ТА далбакта менен бирдей. |
| далбаңда этиш. Далбактоо. Эне-атасы жаңы. гана учуруп үйрөт көн балапан куштай далбактап, Эркин Ажарга карай жөнөдү (Жантөшев). |
| далбаңдат далбаңда этишинин аркылуу мамилеси. |
| далбаңдоо далбаңда этишинин кыймыл атоочу. |
| далбаса зат. Куру, натыйжасыз аракет, айла кеткендеги ара ет. Арманда кылып калтырат Бекерге кылган далбас а (Токтогул). |
| далбасала этиш. Далбаса кылуу,. курулай, натыйжасыз аракетт нүү, жан талашуу. Дагы бир жеринен жагамбы деп, да лбасалай баштадым (Каимов). Коркуп кеткен кыз күч |
| далбасалат далбасала этишинин аркылуу мамилеси. |
| далбасалоо далбасала этишинин кыймыл атоочу. |
| далбаста далбасала менен бирдей. |
| далбыра этиш. Эби-сыны жок, тыкан эмес, жыйнаксыз болуп кө үнүү. |
| далбырат далбыра этишинин аркылуу мамилеси. |
| далбыроо далбыра этишинин кыймыл атоочу. |
| далда I зат. 1. Бир нерсенин калканч жагы, тосулган нерсе ин көрүнбөй турган жагы, ыктоо. Аттарды далдага, окой араларына таштадым (Жантөшев). 2. Көмүскө, кө |
| далдагаи сын. Далдайып чоң көрүнгөн, калдайган. |
| далдай этиш. 1. Далдагай тартып, калдайып чоң көрүнүү, дар даюу. Далдайган чоң караан. Далдайган чоң киши. 2. Аң-таң болуу, эмне кыларды билбей калуу, делдейип |
| далдайт далдай этишинин аркылуу мамилеси. |
| далдак : далдак-далдак этүү — эби-сыны жок далдаңдаган көрүнүштө болуу. |
| далдакта этиш. Далдак-далдак этүү, далдаңдоо. Кызыл нарды к арата Көкөтөй барат калдактап, Басып барат далда тап («Эр Төштүк»). Эки өңүрү далдактап (Жант |
| далдактат далдакта этишинин аркылуу мамилеси. |
| далдактоо далдакта этишинин кыймыл атоочу. |
| далдал зат. Арачы, ортодо жүргөн киши. Кайдандыр жетип ке лип аксым далдал, Мурунку чалга келип салды жаңжа л (Аалы). |
| далдала этиш. Далда болуу, калкалоо, жашыруу, көмүскөдө ка лтыруу. Байкуш эне кызын далдалаймын деп өз башын .. ажалга тосту (Сыдыкбеков). |
| далдалан далдала этишинин өздүк мамилеси. |
| далдалат далдала этишинин аркылуу мамилеси. |
| далдалаш далдала этишинин кош мамилеси. |
| далдалоо далдала этишинин кыймыл атоочу. |
| далдалчы далдал менен бирдей. |
| далдаң : далдаң-далдаң этүү — далдайып эби жок кыймылд оо, калдаң-калдаң этүү. |
| далдаңда этиш. Далдаң-далдаң этүү, эби-сыны жок кыймылдоо. акын кирип келгенде, Качып берем калдаңдап, Эки э тегим далдаңдап («Манас»). |
| далдаңдат далдаңда этишинин аркылуу мамилеси. |
| далдаңдоо далдаңда этишинин кыймыл атоочу. |
| далдаюу далдай этишинин кыймыл атоочу. |
| далдоо далда этишинин кыймыл атоочу. |
| далдый далдай менен бирдей. |
| далдыра этиш. Чаалыккан суу, шалдаюу, бошоо, эмне кыларын илбей далдая түшүү. Айдай бир аз далдырай түшүп, умушуна басты (Сасыкбаев). Татыбек эмне кыларын б |
| далдырат далдыра этишинин аркылуу мамилеси. |
| дале такт. Дагы, дагы эле. Дале жанагыдай (Сыдыкбеков). им жатсам дале сабашат, Тил билбей солдат балдыр п (Токтогул). |
| далил зат. Аныктык, негиз, аныктоочу факт. Ленинизмдин и деялары салтанат курууда, бул жөнүндө нечен дали дерди келтирүүгө болот («Коммунист»). Дагы |
| далилде этиш. Аныктоо, далил келтирүү. Акыйкат иши менен д алилдесе, Ай бетин тердик менен кимдер жабат (Мал ков). |
| далилден далилде этишинин өздүк мамилеси. |
| далилдет далилде этишинин аркылуу мамилеси. |
| далилдеш далилде этишинин кош мамилеси. |
| далилдөө далилде этишинин кыймыл атоочу. |
| далилдүү сын. Далили бар, анык, чын. Акылбек далилдүү сүйлө өндүктөн, Темиров эчтеме айтпай гана тыңшап отур ду (Жантөшев). Далилдүү иш. |
| далис зат. диал. Үйдүн кире бериштеги оозгу бөлмөсү. Дал исти салкындатып шыпырып коёюн (Айтматов). |
| далкы туурасы: талкы. |
| далорто зат. Эки далынын ортосу. Дал ортого муштады. Атант ай жаздыкты таянайын дегенде дал ортосу кырч этт (Сыдыкбеков). |
| далп : далп этүү — далдайган, калдагай кебетеде жерг е талп этүү; катуу тийүү. Далп эттире бир койду. Аң гыча болбой торгой далп этип жерге түштү (Жантөше |
| далпай этиш. Калдайып чоң көрүнүү. Кементай менен далпай ып, Кейпи кетип салпайып («Эр Табылды»). Мына бу кара ташка далдайып келип бир жору конду (Элеб |
| далпайт далпай этишинин аркылуу мамилеси. |
| далпаюу далпай этишинин кыймыл атоочу. |
| далпылда этиш. 1. Далп-далп этүү, Арачалап калчудай үзүк, ту рдук далпылдайт (Жантөшев). 2. өт. Орунсуз, дайынс з көп сүйлөө. Качан болсо дайыны жок далпылдайт. |
| далпылдак сын. Келжирек, кур сүйлөй берүүчү. |
| далпылдат далпылда этишинин аркылуу мамилеси. |
| далпылдоо далпылда этишинин кыймыл атоочу. |
| далы зат. Арканын жогору жагындагы күң жилик менен тут ашкан үч бурчтуу жалпак сөөк, мүчө. Арзыкулду ала аны менен далыга чапкылап сөзүн улады (Байтемиро |
| далылуу сын. Далысы кең, далысы чоң, алибеттүү. Баатырлард ан бактылуу, Балбандардан далылуу («Курманбек& raquo;). |
| далычы зат. Далы ачуучу, далы менен төлгө ачкан адам. |
| дама зат. Үмүт, дымак. Жоктон дама кылды. Дамасы чоң. |
| дамаамат такт. Ар дайым, ар качан, үзгүлтүксүз. Дамаамат ке е беришеби, биздин иштен колубуз бошобой турганы н билишпейби («Жаш ленинчи»). |
| дамалан этиш. Дама кылуу, үмүт кылуу, үмүттөнүү. |
| дамба зат. Ташкынды, селди токтотуу үчүн же көлмө жасоо үчүн узата кырдалган жээк. |
| дамбал зат. Узун багалектүү ыштан, ич кийим. Багалегин да мбалдын өйдө түрүп коюптур (Жантөшев). |
| дамбылда зат. 1. Эски диндик мектептин мугалими, молдо.
2. Ме читте намаз окуу, намазга жыгылуу ж.б. диндик иште рди алып баруучу өкүл, имам. Дамбылдамын деп жүрү |
| дамбыр : дамбыр таш — жазында биринчи күн күркүрөгөн у чурда «Жер жарылып көк чык, желин жарылып сүт ч ык!» деп, чөптүн, сүттүн мол болушун тилеп, чака |
| дамка зат.Дойбу оюнунда каршы тараптын биринчи катарда гы клеткаларына чыгарылган жана клеткалар боюнч алга, артка чектелбестен жыла берүү укугуна жет |
| дампаң : дампаң-дампаң этүү — эби-сыны жок, жампаңдап к ыймылдоо. |
| дампаңда этиш. Дампаң-дампаң этүү, жампаңдоо. Атка минди да мпаңдап. |
| дан зат. 1. Эгин, аштык. Жайлоонун көркү мал экен, Айдоо нун көркү дан экен (Нуркамал). Арпа, буудай өсүмдү , Даны сонун биздин эл (Осмонкул).
|
| даң I зат. Жарыя, даңаза. Бул дагы баатыр жан болот, Кыл ганы журтка даң болот (Тоголок Молдо). ♦ Даң са уу — шаттануу, шаттанып ойноп-күлүү, элирүү. Та |
| даңаза зат. 1. Атак, даңк, даража. Даңаза-даңкы Ильичтин Дү йнө жүзүн басты эле (Осмонкул). 2. Даңкты чыгаруу, өтөрүү, элге белгилүү кылуу үчүн иштелген аракет |
| даңазала этиш. Даңаза кылуу, даңкын көтөрүү. Эрди даңазала ан — эли, жерди даңазалаган — кени. |
| даңазалан даңазала этишинин өздүк мамилеси. |
| даңазалат даңазала этишинин аркылуу мамилеси. |
| даңазалоо даңазала этишинин кыймыл атоочу. |
| даңазалуу сын. Даңазасы чыккан, даңазаланган, атактуу, даңк уу. Жөнөкөй кишилер эмес, кадимки даңазалуу баат рлар да капилет баскан душман колдуу болушкан (А |
| данакер зат. 1. Металлдан жасалган буюмдардын, идиштердин, ар кандай башка нерселердин деталдарын данакерл еп жабыштыруу, улоо, жылчык-тешиктерин бүтөө ж. б. |
| данакерле этиш. Данакер коюп жабыштыруу, бүтөө. Чаканын түб н данакерлеп койчу (Сыдыкбеков). |
| данакерлен данакерле этишинин өздүк мамилеси. |
| данакерлет данакерле этишинин аркылуу мамилеси. |
| данакерлөө данакерле этишинин кыймыл атоочу. |
| даңгыл даңгыр менен бирдей. |
| даңгыр сын. Тапталган, тегиз, таза (мис., жол, кырман). Ошто н батышты карай кеткен даңгыр жол шаардын четине барганда эки ача болуп бөлүнөт (Абдукаримов). Кыр |
| даңгыра этиш. Даңгыр, таза көрүнүштө болуу. Бир четте даңг ыраган таза кырман (Үмөталиев). Даңгыраган чоң кө ө. Алды жагыма карасам, даңгырап кең жол жатат (Сы |
| даңгырат даңгыра этишинин аркылуу мамилеси. |
| даңгыроо даңгыра этишинин кыймыл атоочу. |
| даңгыт зат. Дөбөт ит, дөбөт карышкыр. Көнөчөк баштуу көк аңгыт, Көк жалдан калган ит экен («Сейтек»). Жол үстүнө сүйрөтүп Даңгыттарга жарамын («Эр Т |
| дандай этиш. Көөп кетүү, чыңалган абалда болуу (мис., ич ж башка көөп, чыңалып кете турган нерселер). |
| дандайт дандай этишинин аркылуу мамилеси. |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.1983 сек. |
|