дагдаң : дагдаң-дагдаң этүү — көкүрөгүн дагдайтып жүр ү. |
дагдаңда этиш. Дагдаң-дагдаң этүү, жакасын коё берип, энтең деп басуу. Дагдаңдап эки жигит келе жатат (Аалы). Д агдаңдап бул катарда Келгенбай бар, Боо чечип, үз |
дагдаңдоо дагдаңда этишинин кыймыл атоочу. |
дагдаюу дагдай этишинин кыймыл атоочу. |
дагы I такт. Мындан ары да, мындан кийин да, жана да. Даг далай жылдар өтөт (Бөкөнбаев). Эже, дагы китеп ок п берсеңиз (Байтемиров). Тууган жеримди дагы көрд |
даек зат. Ат чабышта коюлган байге. |
даекчи зат. Ат чабыштын байгесин бөлүштүрүүчү жана ушул ишти тийиштүү эрежеси менен алып баруучу адам. |
дайра туурасы: дарыя. |
дайры этиш. Канат сермеп учууга көнүгүү, жаңыдан уча ба тоо (канаттуулардын балапаны жөнүндө). Канаттары н анда-санда сермеп,.. асманга дайрып бараткан бар |
дайым такт. Ар качан, ар убакытта. Дайым даяр болгула! Да йым алга умтулгула! |
дайыма дайым менен бирдей. Дайыма малдын этин жеп жүргөн кишиге куштун эти кандай таттуу (Каимов). |
дайын I зат. Кабар, дарек. Калмактын дайны жок болсо, Бул жерге үч күн жаталык («Эр Табылды»). ДАЙЫН II сын. Белгилүү, ачык, ачык-айкын, маалим. Бул жер би |
дайында этиш. 1. Даярдоо, белендөө, белгилөө, камдоо. Сен да жүгөн дайында (Аалы). 2. Тапшыруу, табыштап коюу. М ен Мырзабайга абдан дайындап айттым (Сыдыкбеков). |
дайындат дайында этишинин аркылуу мамилеси. |
дайындаш дайында этишинин кош мамилеси. |
дайындоо дайында этишинин кыймыл атоочу. |
дайындуу сын. Белгилүү, ачык; орундуу. Бака-шака бардыгы, Да йындуу бир сөз угулбайт (Токтогул). Дайындуу оори бар болсо, Дарысын ичсең болбойбу (Осмонов). |
дайындуулук зат. Белгилүүлүк, ачыктык, тактык; орундуулук. |
дайынсыз сын. Белгисиз, кабарсыз; орунсуз, сыз, орду жок, ба аламан. Жоголуп кетти дайынсыз (Бөкөнбаев). Бала ы дайынсыз эркелетүү болбойт (Шүкүрбеков). Дайын |
даки I зат. Жука ак кездеме. Зейнептин башында ак даки ж оолугу бар (Абдукаримов). Палатада башы, колу ак д ки менен таңылган бир боец жатат («Советтик Кы |
дал I такт. Туптуура, так, нак. Дарыя кечип, тоо ашып, Да л он беш күн жол басып (Калык). Макул, дал сен айтка ндай болсун (Жантөшев). ДАЛ II: дал болуу — эмне |
далай такт. Бир топ, бир кыйла, көп. Жылдызкан далай куур аган чөлдү, чоң шаарларды басып өттү (Байтемиров). Кечетен бери далай киши келип, жакшы саналуу көң |
далалат зат. Аракет, демилге. Мага далалатыңызды, эч аябаң ыз, ата! (Сыдыкбеков). Эрке кыз көп далалат кылды (Б айтемиров). |
далба I зат. Салына турган алгыр куштарды таткандырып, ү ндөй турган жем. Далбага бүркүт айланса, Калтар т лкү булактап, Канжыгага байланса (Үсөнбаев). Мүнү |
далбагай сын. Далбайган, калдайып чоң көрүнгөн. |
далбай туур. Далбаган тартып, далдайып көрүнүү. Астынкы рди албайып, үстүнкү эрди далбайып («Манас» ). |
далбайт далбай этишинин аркылуу мамилеси. |
далбак : далбак-далбак этүү — далбалактоо, эби-сыны жо кыймылдоо. Этек-жеңи далбак-далбак эткен бирөө а тчан желдирип келип түшө калды («Чалкан»). |
далбакта этиш. Далбак-далбак этүү, эби-сыны жок далбалакто . |
далбактат далбакта этишинин аркылуу мамилеси. |
далбактоо далбакта этишинин кыймыл атоочу. |
далбалак ТА далбакта менен бирдей. |
далбаңда этиш. Далбактоо. Эне-атасы жаңы. гана учуруп үйрөт көн балапан куштай далбактап, Эркин Ажарга карай жөнөдү (Жантөшев). |
далбаңдат далбаңда этишинин аркылуу мамилеси. |
далбаңдоо далбаңда этишинин кыймыл атоочу. |
далбаса зат. Куру, натыйжасыз аракет, айла кеткендеги ара ет. Арманда кылып калтырат Бекерге кылган далбас а (Токтогул). |
далбасала этиш. Далбаса кылуу,. курулай, натыйжасыз аракетт нүү, жан талашуу. Дагы бир жеринен жагамбы деп, да лбасалай баштадым (Каимов). Коркуп кеткен кыз күч |
далбасалат далбасала этишинин аркылуу мамилеси. |
далбасалоо далбасала этишинин кыймыл атоочу. |
далбаста далбасала менен бирдей. |
далбыра этиш. Эби-сыны жок, тыкан эмес, жыйнаксыз болуп кө үнүү. |
далбырат далбыра этишинин аркылуу мамилеси. |
далбыроо далбыра этишинин кыймыл атоочу. |
далда I зат. 1. Бир нерсенин калканч жагы, тосулган нерсе ин көрүнбөй турган жагы, ыктоо. Аттарды далдага, окой араларына таштадым (Жантөшев). 2. Көмүскө, кө |
далдагаи сын. Далдайып чоң көрүнгөн, калдайган. |
далдай этиш. 1. Далдагай тартып, калдайып чоң көрүнүү, дар даюу. Далдайган чоң караан. Далдайган чоң киши. 2. Аң-таң болуу, эмне кыларды билбей калуу, делдейип |
далдайт далдай этишинин аркылуу мамилеси. |
далдак : далдак-далдак этүү — эби-сыны жок далдаңдаган көрүнүштө болуу. |
далдакта этиш. Далдак-далдак этүү, далдаңдоо. Кызыл нарды к арата Көкөтөй барат калдактап, Басып барат далда тап («Эр Төштүк»). Эки өңүрү далдактап (Жант |
далдактат далдакта этишинин аркылуу мамилеси. |
далдактоо далдакта этишинин кыймыл атоочу. |
далдал зат. Арачы, ортодо жүргөн киши. Кайдандыр жетип ке лип аксым далдал, Мурунку чалга келип салды жаңжа л (Аалы). |
далдала этиш. Далда болуу, калкалоо, жашыруу, көмүскөдө ка лтыруу. Байкуш эне кызын далдалаймын деп өз башын .. ажалга тосту (Сыдыкбеков). |
далдалан далдала этишинин өздүк мамилеси. |
далдалат далдала этишинин аркылуу мамилеси. |
далдалаш далдала этишинин кош мамилеси. |
далдалоо далдала этишинин кыймыл атоочу. |
далдалчы далдал менен бирдей. |
далдаң : далдаң-далдаң этүү — далдайып эби жок кыймылд оо, калдаң-калдаң этүү. |
далдаңда этиш. Далдаң-далдаң этүү, эби-сыны жок кыймылдоо. акын кирип келгенде, Качып берем калдаңдап, Эки э тегим далдаңдап («Манас»). |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.1294 сек. |