 даанаI зат. Дааналык сандарды түзүүчү сөз. [Пилланын] жү з даанасы сексен грамм болсо, миң даанасынан сеги з жүз грамм аламын (Таштемиров). ДААНА II сын. 1. Бел |
| даанала I этиш. Ар бир даанасы боюнча эсептөө. Жүз даанала алуу. Беш дааналап бөлүштүрүү. ДААНАЛА II этиш. Д ана, ачык, так кылуу; таамайлоо. Бүдөмүк кылбай, д |
| дааналык сын. Ачыктык, тактык, ачык-айкындык. Акылынын даан алыш артыкча. |
| даанышман зат. Акылман, көсөм, кеменгер. Ар ишти салат жолун Акылы толук даанышман (Осмонкул). Туйгун эле Улу Ленин даанышман -(Үмөталиев). |
| даанышмандык зат. Акылмандык, көсөмдүк, кеменгердик. Даанышман дыгында калет жок (Каралаев). |
| даарат зат. Намаз окуу, куран түшүрүү же ушул сыяктуу ар андай диндик жөрөлгөлөрдү орундатуу алдында бел гилүү эрежеге ылайык жуунуу. ♦ Даарат сындыру |
| даараткана зат. Адамдар түзгө отуруучу жай. [Нурмат].. дааратк ананы тартипке келтирет (Абдукаримов). |
| дааруу даары этишинин кыймыл атоочу. |
| даары I: бир даары — айрым бирөөлөр, айрымдары. Бир да ры Ажар менен Каныбектин качканына ишенбеди (Жан төшев). ДААРЫ II этиш. Үстүртөн жанып өтүү, тийип ө |
| даарыт даары этишинин аркылуу мамилеси.
♦ Жин дааруу — жин тийүү, жинди болуп калуу. Кыдыр дааруу &mdas h; иш оңолуу, бактылуу болуу. |
| даба зат. 1. Дары; дарылоо, ооруга эбеп-себеп. Даба тапка н ооруга, Билимдүүдөн шайлайбыз (Осмонкул). 2. өт. йла, амал, ылаажы. Ыйлаганды сооротор дабасы элең |
| дабан зат. Ашуу. Аскасы бийик дабандын, Азабын тарттым з амандын (Токтогул). |
| дабдыра этиш. Алсыроо, бошоп кетүү. Муштап өтсө желкеге, М унум калат дабдырап (Калык). |
| дабдыраңда этиш. Алсыроо, алы кетип, телчигип баскандай болу калуу. Туруп калды Койкүрөң Дабдыраңдап далакта п («Курманбек»). |
| дабыр : дабыр-дүбүр — жамгыр, мөндүр жааганда, майда н ерселер (жемиштер, шагыл, майда таштар) күбүлүп, к юлуп түшкөндө ж.б. чыккан дабыш. Дабыр-дабыр дабы |
| дабыра этиш. Дабыр-дабыр этүү, дабырттап түшүү. Кара жамг ыр дабырап, Куюп турду асмандан (Тоголок Молдо). |
| дабырат дабыра этишинин аркылуу мамилеси. |
| дабыркай зат. Карагайдын чайыры. |
| дабыроо дабыра этишинин кыймыл атоочу. |
| дабырт туур. Басканда, жүгүргөндө чыккан дабыш, дүбүрт. А ттардын дабырты капчыгайдын оозун көздөй жөнөгө дө, басмачылар дабыртты кубалай атышты (Аалы). |
| дабыртта этиш. Дабырт чыгаруу, дабырт-дабырт этүү. Кокту ич и бир азга дабырттап калды (Сыдыкбеков). |
| дабырттат дабыртта этишинин аркылуу мамилеси. |
| дабырттоо дабыртта этишинин кыймыл атоочу. |
| дабыш зат. Угуу органдары аркылуу сезилген, кабыл алынг ан ар кандай үн, добуш. Шырт эткен дабыш жок (Абдук аримов). Эшиктен түрсүлдөгөн аттын дабышы чыкты ( |
| дабыштуу сын. Дабышы бар, дабышы бийик, үндүү. Дабыштуу чоо . Дабыштуу коңгуроо. |
| дагара зат. Каңылтыр темирден жасалган кир жуугуч чылап ын, илеген. |
| дагдааруу дагдаары этишинин кыймыл атоочу. |
| дагдаары этиш. Эмне кыларын билбей калуу, шаштысы кетүү. Да гдаарып, кыйналып турушканда, артынан байдын куу унчулары.. буларды кармап алышат (Баялинов). |
| дагдагай сын. 1. Көкүрөгү кең, жайык төш.
2. Көкүрөгү ачык, кы мтыланбаган, жагжагай. |
| дагдай этиш. 1. Төшү жайык, кең көкүрөктүү болуп көрүнүү. өкүрөгү дагдайып, көрүнүшү балбандай (Калык). 2. Ж акжаюу, кымтыланбоо. Белек койчу дагдайып төшүн ж |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Other services... | 0.1405 сек. |
|