взимать несов. что алуу; взимать налог налог алуу. |
взирать несов. на кого-что, уст. кароо. |
взламывать несов. см. взломать. |
взлезать несов. см. взлезть. |
взлезть сов. разг. жогору чыгуу. |
взлелеять сов. 1. кого-что (вырастить) эркелетип, сылап-сыйпап өстүрүү; 2. что, перен. бир нерсени оюнда көпкө сак ап жүрүү; взлелеять надежду оюнда бир үмүттү көпк |
взлетать несов. см. взлететь. |
взлететь сов. 1. учуп чыгуу, учуп көтөрүлүү, жогору учуу, жог ру кайып учуу; птица взлетела на скалу куш аскага учуп чыкты; 2. перен. разг. (взбежать наверх) жүгүрү |
взлом м. бузуу, сындыруу; кража со взломом бузуп уурдоо (к улпуну, эшикти ж.б.). |
взломать сов. что бузуп ачуу, сындырып ачуу; взломать закрыт ую дверь жабык турган эшикти бузуп ачуу. |
взломщик м. бузуп алгыч ууру, бузуп уурдоочу ууру. |
взлохматить сов. кого-что саксайтуу, уйпалоо. |
взлохмаченный ~, ая, -ое 1. прич. от взлохматить; 2. прил. саксагай, аксайган, уйпаланган. |
взлохмачивать несов. см. взлохматить. |
взлюбить ~: не взлюбить кого-л. бирөөнү жек көрүү, жактырбоо , жаман көрүү. |
взлёт м. көкөлөп учуп чыгуу, асманга учуп чыгуу; взлёт фа тазии кыялдын учушу. |
взлётный ~, ая, -ое: взлётная площадка ав. самолёт учуп чыгу учу аянтча. |
взмах м. кагуу (крыльев); шилтөө (руки, косы, весла); одним змахом перен. бир шилтөө менен эле. |
взмахивать несов. см. взмахнуть. |
взмахнуть однокр. чем кагып жиберүү (крыльями); шилтеп жибер ү, сермеп жиберүү (рукой, косой, веслом); взмахнуть флажком желекчени сермеп жиберүү. |
взметнуть однокр. что, чем өтө ылдам шилтөө, кагуу, өтө тез ыр гытып таштоо. |
взметнуться однокр. өтө тез атылып чыгуу, булт этүү; ракета взм тнулась к небу ракета асманга атылып чыкты. |
взмокнуть сов. разг. тердеп, суу болуу. |
взмолиться сов. жалына баштоо, жалбара баштоо; он взмолился о ощаде ал жан соогалап жалына баштады. |
взморье ср. деңиздин жээги, деңиздин чети. |
взмоститься сов. на что, разг. өтө бийик нерсенин үстүнө чыгып айланышып орун алуу. |
взмыленный ~, ая, -ое көбүктөп тердеген. |
взмыливать несов. см. взмылить. |
взмыливаться несов. см. взмылиться. |
взмылить сов. кого-что көбүктөнтүү, көбүктөнтүп тердетүү (м ис. атты). |
взмылиться сов. көбүктөнүп тердөө. |
взмёт м. с.-х. дың айдоо, шүдүгөр айдоо; взмёт целины дың а доо. |
взмётывать несов. см. взметнуть. |
взмётываться несов. см. взметнуться. |
взнос м. 1. (действие) төлөө (мис. мүчөлүк акы төлөө); взнос квартирной платы квартира акысын төлөө; 2. (уплаче ные деньги) взнос, акы, телөм; членские взносы мүч |
взнуздать сов. кого-что 1. (лошадь) ооздуктоо, ооздук катуу, оо здук салуу; 2. перен. ооздуктоо, өз эркине көндүрүү; мы взнуздали плотиной эту бурную реку биз бул күр |
взо- приставка; бул "й"нин жана үнсүздөрдүн кээ бир айк лыштарынын алдында "вз-"дын ордуна колдонулат; ми с. взорвать жаруу, жарып талкалоо. |
взобраться сов. на кого-что кыйындык менен өрмөлөп чыгуу; он в обрался на самую вершину горы ал тоонун кылды чо усуна чыкты. |
взойти сов. 1. (подняться наверх) чыгуу; взойти на гору тоог о чыгуу; 2. (о светилах) чыгуу; солнце взошло күн чык ы; 3. (о ростках растений) чыгуу, өнүү (өсүмдүк жөнү |
взор м. 1. кароо, караш; задумчивый взор ойго баткан кара ; вперить взор тигиле кароо, тике кароо; окинуть вз ором көз чаптыруу; перед нашим взором открылась д |
взорвать сов. 1. кого-что (разрушить взрывом) жаруу, жарып сы дыруу, жарып талкалоо; 2. чаще безл. кого, перен. (во змутить, рассердить) жинди келтирүү, жинге тийүү, |
взорваться сов. жарылуу; бомба взорвалась бомба жарылды. |
взрастить сов. кого-что өстүрүү, тарбиялап өстүрүү. |
взращивать несов. см. взрастить. |
взреветь сов. бакыруу, бакырып жиберүү. |
взрезать сов. что кесүү, союу (көрүү үчүн); взрезать арбуз да бызды кесүү (союу). взрезать несов. см. взрезать. |
взрезывать несов. см. взрезать. |
взрослый ~, ая, -ое 1. чоңойгон, чоң, бойго жеткен; взрослый ю оша бойго жеткен жигит; 2. взрослые мн. чоңдор; взро слые и дети чоңдор жана балдар. |
взрыв м. 1. жарылуу, жарылыш; взрыв снаряда снаряддын жары лышы; взрыв склада огнеприпасов ок-дары складынын жарылышы; 2. перен. дуу дей түшүү; взрыв смеха күлкү |
взрыватель м. тех., воен. жарылткыч; взрыватель замедленного д йствия аракети акырындатылган жарылткыч. |
взрывать взрывать I несов. см. взорвать. взрывать II несов. см. в зрыть. |
взрываться взрываться I несов. 1. см. взорваться; 2. страд. к взры ать I (см. взорвать 1). взрываться II несов. страд. к вз рывать II. |
взрывной ~, ая, -ое 1. взрыв 1-ге т; жарылма, жарып бузма; взрыв ная волна жарылуу толкуну; 2. лингв. жарылма; взрывн ой звук жарылма тыбыш (мис. п, б). |
взрывчатка ж. разг. взрывчатка (жардыруучу, жарылтуучу зат). |
взрывчатый ~, ая, -ое жарылма, жарылгыч; взрывчатые вещества ж арылгыч заттар. |
взрыть сов. что казуу. |
взрыхление ср. жумшартуу, борпоңдотуу, копшутуу. |
взрыхлить сов. что жумшартуу, борпоңдотуу, копшутуу; взрыхли ь почву топуракты жумшартуу. |
взрыхлять несов. см. взрыхлить. |
взъ- приставка; бул "е"нин алдында "вз"дын ордуна колдон улат; мис. взъерошить тикирейтүү, саксайтуу, үрпү түү. |
взъедаться несов. см. взъесться. |
взъерошивать несов. см. взъерошить. |
взъерошить сов. что, разг. тикирейтүү, саксайтуу, үрпүйтүү. |
взъерошиться сов. тикирейүү, саксаюу, үрпүйүү. |
взъесться сов. на кого, разг. кааруу, жемелөө, атырылуу, ороңд оо. |
взывать несов. к кому-чему жалбарып чакыруу; взывать о помо щи жардам деп, жалбаруу, жардам деп, тиленүү. |
взыскание ср. 1. (действие) төлөтүү, төлөтүп алуу; 2. (взысканны деньги) төлөтүп алынган акча; 3. (наказание) жаза; н аложить взыскание жаза берүү. |
взыскательный ~, ая, -ое таламы күчтүү, жаасы катуу, бекем; танда турган, талап кыла турган; взыскательный критик аламы күчтүү сынчы. |
взыскать сов. с кого 1. что төлөтүү; взыскать налог налогду т лөтүү; 2. за что (подвергнуть наказанию) жазалоо; не взыщите разг. кечириңиз, айыпка буюрбаңыз. |
взыскивать несов. см. взыскать. |
взятие ср. алуу, ээлеп алуу; взятие крепости крепостту алу у; взятие в плен туткунга алуу. |
взятка ж. 1. (подкуп) пара; брать взятки пара алуу; давать вз тки пара берүү; 2. (в картах) басып алган карта. |
взяток м. (пчелы) жыйым (аарылардын бир учкандагы же бир т п убакыт ичинде жыйган балы). |
взяточник м. парачы, паракор. |
взяточничество ср. пара алуучулук, паракордук. |
взять сов. 1. кого-что алуу; взять книгу в руки китепти кол го алуу; взять билеты в театр театрга билет алуу; 2. кого-что (овладеть, захватить) алуу; взять город ша |
взяться сов. 1. (схватиться за что-л.) кармоо, тутуу, кармашу ; взяться за перила периланы кармоо; они взялись з руки алар кол кармашып алышты; 2. (приняться) кири |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.3973 сек. |