вяжу(вяжешь) и т.д. наст. вр. от вязать.
| вяжущий~, ая, -ее куруштуруучу; вяжущий вкус оозду курушт руучу даам.
|
вяз | вязальный~, ая, -ое токугуч; вязальный крючок токугуч илме ш ибеге; вязальная спица токугуч ийне.
|
вязальщик | вязальщица |
вязаниеср. (действие) согуу, токуу.
| вязанкаж. таңгак, таңык; вязанка дров бир таңгак отун.
|
вязаный~, ая, -ое согулган, токулган; вязаные рукавицы ток улган (согулган) мээлей (колкап).
| вязаньеср. (изделие) согулган нерсе, токулган нерсе.
|
вязатьнесов. 1. кого-что (стягивать верёвкой) байлоо, боол оо; вязать руки кол байлоо; вязать снопы боо боолоо , боо байлоо; 2. что (плести крючком, спицами) токуу, | вязатьсянесов. 1. с чем (согласоваться) байланышуу, туура ке лүү; его слова плохо вяжутся с ранее сказанным аны н сөзү мурунку айтканына байланышпайт; 2. страд. к |
вязкаж. 1. байлоо; вязка снопов боо байлоо; 2. (спицами, крю ком) токуу, согуу.
| вязкий~, ая, -ое 1. (тягучий) илээшкен, илээшме, жабышкак; в язкая глина жабышкак ылай; 2. (топкий) тартма, сормо (мис. саз).
|
вязкостьж. илээшкичтик, жабышкактык; вязкость почвы топура ктын жабышкактыгы.
| вязнутьнесов. тыгылуу, батуу; ноги вязнут в болоте бут саз а тыгылат.
|
вязьж. лингв. вязь (тамгалары бири-бири менен кучакташ ан жазуунун бир түрү); эта старинная рукопись нап сана вязью бул эски кол жазма вязь жазуусу менен | вялениеср. кактоо, күнгө кактап кургатуу, кургатуу, как кы луу, сүрсүтүү.
|
вяленый~, ая, -ое күнгө кактап кургатылган, какталган, сү сүтүлгөн; вяленая рыба күнгө кактап кургатылган алык.
| вялитьнесов. что кактоо, күнгө кактап кургатуу, кургатуу как кылуу, сүрсүтүү.
|
вялитьсянесов. күнгө какталып кургоо, какталуу, сүрсүү; рыб а вялится на солнце балык күнгө какталып вяло нар еч. кош көңүл болуп, көңүлсүз, ылдырап, кыбырап; вя | вялостьж. кош көңүлдүк, ылдырагандык, кыбырагандык, бошоң дук, жүүнү боштук.
|
вялый~, ая, -ое 1. (увядший) солуган; вялые цветы солуган үлдөр; 2. перен. кош көнүл, ылдыраган, бошоң, жүүнү ош; вялое настроение көнүлсүздүк, көңүл ачылбоо.
| вянутьнесов. 1. солуу; цветы вянут без воды гүл суусуз сол йт; 2. перен. шалдырап алсыроо; уши вянут разг. кула уялат, адам уккус (болбогон сөз).
|
вящий~, ая, -ее уст. өтө чоң, өтө күчтүү; для вящего удово ьствия өтө канааттануу үчүн.
| |
| |
| |