 вздуматьсясов. безл. кому с неопр. ойго түшө калуу, ойго келе алуу; мне вздумалось сегодня пойти в гости менин үгүн конокко баргым келди; как вздумается разг. о |
| вздутие ср. 1. көбүү, көпкөлөң тартуу, томпоюу, шишүү; вздути е живота мед. курсактын көбүшү; 2. (вздутое место) б лтуйган жер, кабарган жер, шишик. |
| вздутый ~, ая, -ое 1. прич. от вздуть I; 2. прил. көпкөн, көпкөл ң тарткан, бултуйган, кабарган; вздутая щека булт йган бет; вздутые цены ыгы жок ашырылган баа. |
| вздуть вздуть I сов. безл. что бултуйтуу, кабартуу, көпкөлө ң тарттыруу, шишитүү; у меня вздуло щёку менин бет м шишип кетти; вздуть цены разг. бааны ыгы жок көт |
| вздуться сов. 1. (подняться кверху) көтөрүлүү, ашуу, ашьш-таш у, ташкындоо; река вздулась от проливных дождей ө өн кара нөшөр жаандан көтөрүлүп чыкты; 2. (вспухну |
| вздыбить сов. кого, разг. арткы эки аягы менен тик тургузуу; здыбить коня атты арткы эки аягы менен тик тургу уу. |
| вздыбиться сов. разг. арткы; эки аягы менен тик туруу (мис. ат). |
| вздымать несов. что жогору көтөрүү, өөдө көтөрүү; вздымать п ыль чаң көтөрүү. |
| вздыматься несов. жогору көтөрүлүү, бийик көтөрүлүү; волны вз ымаются толкундар жогору көтөрүлөт; от волнения него вздымалась грудь толкунданганынан анын кө |
| вздыхатель м. разг. шутл. сүйүп калган, ашык болгон, жакшы көрү п артынан жүргөн. |
| вздыхать несов. 1. см. вздохнуть; 2. о ком-чём, по ком-чём, перен . (грустить, тосковать) күрсүнүү, үшкүрүү (капа бол уп, сагынып); 3. по ком-чём, разг. шутл. (быть влюблён |
| вздёргивать несов. см. вздёрнуть. |
| вздёрнутый ~, ая, -ое: вздёрнутый нос кетирейген, теңирейген урун. |
| вздёрнуть сов. разг. 1. (поднять) көтөрүү, силкип көтөрүү; 2. ког о (повесить) асып өлтүрүү; вздёрнуть нос мурунду к төрүү, мурунду теңирейтүү. |
| взимание ср. алуу; взимание налогов налог алуу. |
| взимать несов. что алуу; взимать налог налог алуу. |
| взирать несов. на кого-что, уст. кароо. |
| взламывать несов. см. взломать. |
| взлезать несов. см. взлезть. |
| взлезть сов. разг. жогору чыгуу. |
| взлелеять сов. 1. кого-что (вырастить) эркелетип, сылап-сыйпап өстүрүү; 2. что, перен. бир нерсени оюнда көпкө сак ап жүрүү; взлелеять надежду оюнда бир үмүттү көпк |
| взлетать несов. см. взлететь. |
| взлететь сов. 1. учуп чыгуу, учуп көтөрүлүү, жогору учуу, жог ру кайып учуу; птица взлетела на скалу куш аскага учуп чыкты; 2. перен. разг. (взбежать наверх) жүгүрү |
| взлом м. бузуу, сындыруу; кража со взломом бузуп уурдоо (к улпуну, эшикти ж.б.). |
| взломать сов. что бузуп ачуу, сындырып ачуу; взломать закрыт ую дверь жабык турган эшикти бузуп ачуу. |
| взломщик м. бузуп алгыч ууру, бузуп уурдоочу ууру. |
| взлохматить сов. кого-что саксайтуу, уйпалоо. |
| взлохмаченный ~, ая, -ое 1. прич. от взлохматить; 2. прил. саксагай, аксайган, уйпаланган. |
| взлохмачивать несов. см. взлохматить. |
| взлюбить ~: не взлюбить кого-л. бирөөнү жек көрүү, жактырбоо , жаман көрүү. |
| взлёт м. көкөлөп учуп чыгуу, асманга учуп чыгуу; взлёт фа тазии кыялдын учушу. |
| взлётный ~, ая, -ое: взлётная площадка ав. самолёт учуп чыгу учу аянтча. |
| взмах м. кагуу (крыльев); шилтөө (руки, косы, весла); одним змахом перен. бир шилтөө менен эле. |
| взмахивать несов. см. взмахнуть. |
| взмахнуть однокр. чем кагып жиберүү (крыльями); шилтеп жибер ү, сермеп жиберүү (рукой, косой, веслом); взмахнуть флажком желекчени сермеп жиберүү. |
| взметнуть однокр. что, чем өтө ылдам шилтөө, кагуу, өтө тез ыр гытып таштоо. |
| взметнуться однокр. өтө тез атылып чыгуу, булт этүү; ракета взм тнулась к небу ракета асманга атылып чыкты. |
| взмокнуть сов. разг. тердеп, суу болуу. |
| взмолиться сов. жалына баштоо, жалбара баштоо; он взмолился о ощаде ал жан соогалап жалына баштады. |
| взморье ср. деңиздин жээги, деңиздин чети. |
| взмоститься сов. на что, разг. өтө бийик нерсенин үстүнө чыгып айланышып орун алуу. |
| взмыленный ~, ая, -ое көбүктөп тердеген. |
| взмыливать несов. см. взмылить. |
| взмыливаться несов. см. взмылиться. |
| взмылить сов. кого-что көбүктөнтүү, көбүктөнтүп тердетүү (м ис. атты). |
| взмылиться сов. көбүктөнүп тердөө. |
| взмёт м. с.-х. дың айдоо, шүдүгөр айдоо; взмёт целины дың а доо. |
| взмётывать несов. см. взметнуть. |
| взмётываться несов. см. взметнуться. |
| взнос м. 1. (действие) төлөө (мис. мүчөлүк акы төлөө); взнос квартирной платы квартира акысын төлөө; 2. (уплаче ные деньги) взнос, акы, телөм; членские взносы мүч |
| взнуздать сов. кого-что 1. (лошадь) ооздуктоо, ооздук катуу, оо здук салуу; 2. перен. ооздуктоо, өз эркине көндүрүү; мы взнуздали плотиной эту бурную реку биз бул күр |
| взо- приставка; бул "й"нин жана үнсүздөрдүн кээ бир айк лыштарынын алдында "вз-"дын ордуна колдонулат; ми с. взорвать жаруу, жарып талкалоо. |
| взобраться сов. на кого-что кыйындык менен өрмөлөп чыгуу; он в обрался на самую вершину горы ал тоонун кылды чо усуна чыкты. |
| взойти сов. 1. (подняться наверх) чыгуу; взойти на гору тоог о чыгуу; 2. (о светилах) чыгуу; солнце взошло күн чык ы; 3. (о ростках растений) чыгуу, өнүү (өсүмдүк жөнү |
| взор м. 1. кароо, караш; задумчивый взор ойго баткан кара ; вперить взор тигиле кароо, тике кароо; окинуть вз ором көз чаптыруу; перед нашим взором открылась д |
| взорвать сов. 1. кого-что (разрушить взрывом) жаруу, жарып сы дыруу, жарып талкалоо; 2. чаще безл. кого, перен. (во змутить, рассердить) жинди келтирүү, жинге тийүү, |
| взорваться сов. жарылуу; бомба взорвалась бомба жарылды. |
| взрастить сов. кого-что өстүрүү, тарбиялап өстүрүү. |
| взращивать несов. см. взрастить. |
| взреветь сов. бакыруу, бакырып жиберүү. |
| взрезать сов. что кесүү, союу (көрүү үчүн); взрезать арбуз да бызды кесүү (союу). взрезать несов. см. взрезать. |
| взрезывать несов. см. взрезать. |
| взрослый ~, ая, -ое 1. чоңойгон, чоң, бойго жеткен; взрослый ю оша бойго жеткен жигит; 2. взрослые мн. чоңдор; взро слые и дети чоңдор жана балдар. |
| взрыв м. 1. жарылуу, жарылыш; взрыв снаряда снаряддын жары лышы; взрыв склада огнеприпасов ок-дары складынын жарылышы; 2. перен. дуу дей түшүү; взрыв смеха күлкү |
| взрыватель м. тех., воен. жарылткыч; взрыватель замедленного д йствия аракети акырындатылган жарылткыч. |
| взрывать взрывать I несов. см. взорвать. взрывать II несов. см. в зрыть. |
| взрываться взрываться I несов. 1. см. взорваться; 2. страд. к взры ать I (см. взорвать 1). взрываться II несов. страд. к вз рывать II. |
| взрывной ~, ая, -ое 1. взрыв 1-ге т; жарылма, жарып бузма; взрыв ная волна жарылуу толкуну; 2. лингв. жарылма; взрывн ой звук жарылма тыбыш (мис. п, б). |
| взрывчатка ж. разг. взрывчатка (жардыруучу, жарылтуучу зат). |
| взрывчатый ~, ая, -ое жарылма, жарылгыч; взрывчатые вещества ж арылгыч заттар. |
| взрыть сов. что казуу. |
| взрыхление ср. жумшартуу, борпоңдотуу, копшутуу. |
| взрыхлить сов. что жумшартуу, борпоңдотуу, копшутуу; взрыхли ь почву топуракты жумшартуу. |
| взрыхлять несов. см. взрыхлить. |
| взъ- приставка; бул "е"нин алдында "вз"дын ордуна колдон улат; мис. взъерошить тикирейтүү, саксайтуу, үрпү түү. |
| взъедаться несов. см. взъесться. |
| взъерошивать несов. см. взъерошить. |
| взъерошить сов. что, разг. тикирейтүү, саксайтуу, үрпүйтүү. |
| взъерошиться сов. тикирейүү, саксаюу, үрпүйүү. |
| взъесться сов. на кого, разг. кааруу, жемелөө, атырылуу, ороңд оо. |
| взывать несов. к кому-чему жалбарып чакыруу; взывать о помо щи жардам деп, жалбаруу, жардам деп, тиленүү. |
| взыскание ср. 1. (действие) төлөтүү, төлөтүп алуу; 2. (взысканны деньги) төлөтүп алынган акча; 3. (наказание) жаза; н аложить взыскание жаза берүү. |
| взыскательный ~, ая, -ое таламы күчтүү, жаасы катуу, бекем; танда турган, талап кыла турган; взыскательный критик аламы күчтүү сынчы. |
| взыскать сов. с кого 1. что төлөтүү; взыскать налог налогду т лөтүү; 2. за что (подвергнуть наказанию) жазалоо; не взыщите разг. кечириңиз, айыпка буюрбаңыз. |
| взыскивать несов. см. взыскать. |
| взятие ср. алуу, ээлеп алуу; взятие крепости крепостту алу у; взятие в плен туткунга алуу. |
| взятка ж. 1. (подкуп) пара; брать взятки пара алуу; давать вз тки пара берүү; 2. (в картах) басып алган карта. |
| взяток м. (пчелы) жыйым (аарылардын бир учкандагы же бир т п убакыт ичинде жыйган балы). |
| взяточник м. парачы, паракор. |
| взяточничество ср. пара алуучулук, паракордук. |
| взять сов. 1. кого-что алуу; взять книгу в руки китепти кол го алуу; взять билеты в театр театрга билет алуу; 2. кого-что (овладеть, захватить) алуу; взять город ша |
| взяться сов. 1. (схватиться за что-л.) кармоо, тутуу, кармашу ; взяться за перила периланы кармоо; они взялись з руки алар кол кармашып алышты; 2. (приняться) кири |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.4731 сек. |
|