 взмылитьсясов. көбүктөнүп тердөө. |
| взмёт м. с.-х. дың айдоо, шүдүгөр айдоо; взмёт целины дың а доо. |
| взмётывать несов. см. взметнуть. |
| взмётываться несов. см. взметнуться. |
| взнос м. 1. (действие) төлөө (мис. мүчөлүк акы төлөө); взнос квартирной платы квартира акысын төлөө; 2. (уплаче ные деньги) взнос, акы, телөм; членские взносы мүч |
| взнуздать сов. кого-что 1. (лошадь) ооздуктоо, ооздук катуу, оо здук салуу; 2. перен. ооздуктоо, өз эркине көндүрүү; мы взнуздали плотиной эту бурную реку биз бул күр |
| взо- приставка; бул "й"нин жана үнсүздөрдүн кээ бир айк лыштарынын алдында "вз-"дын ордуна колдонулат; ми с. взорвать жаруу, жарып талкалоо. |
| взобраться сов. на кого-что кыйындык менен өрмөлөп чыгуу; он в обрался на самую вершину горы ал тоонун кылды чо усуна чыкты. |
| взойти сов. 1. (подняться наверх) чыгуу; взойти на гору тоог о чыгуу; 2. (о светилах) чыгуу; солнце взошло күн чык ы; 3. (о ростках растений) чыгуу, өнүү (өсүмдүк жөнү |
| взор м. 1. кароо, караш; задумчивый взор ойго баткан кара ; вперить взор тигиле кароо, тике кароо; окинуть вз ором көз чаптыруу; перед нашим взором открылась д |
| взорвать сов. 1. кого-что (разрушить взрывом) жаруу, жарып сы дыруу, жарып талкалоо; 2. чаще безл. кого, перен. (во змутить, рассердить) жинди келтирүү, жинге тийүү, |
| взорваться сов. жарылуу; бомба взорвалась бомба жарылды. |
| взрастить сов. кого-что өстүрүү, тарбиялап өстүрүү. |
| взращивать несов. см. взрастить. |
| взреветь сов. бакыруу, бакырып жиберүү. |
| взрезать сов. что кесүү, союу (көрүү үчүн); взрезать арбуз да бызды кесүү (союу). взрезать несов. см. взрезать. |
| взрезывать несов. см. взрезать. |
| взрослый ~, ая, -ое 1. чоңойгон, чоң, бойго жеткен; взрослый ю оша бойго жеткен жигит; 2. взрослые мн. чоңдор; взро слые и дети чоңдор жана балдар. |
| взрыв м. 1. жарылуу, жарылыш; взрыв снаряда снаряддын жары лышы; взрыв склада огнеприпасов ок-дары складынын жарылышы; 2. перен. дуу дей түшүү; взрыв смеха күлкү |
| взрыватель м. тех., воен. жарылткыч; взрыватель замедленного д йствия аракети акырындатылган жарылткыч. |
| взрывать взрывать I несов. см. взорвать. взрывать II несов. см. в зрыть. |
| взрываться взрываться I несов. 1. см. взорваться; 2. страд. к взры ать I (см. взорвать 1). взрываться II несов. страд. к вз рывать II. |
| взрывной ~, ая, -ое 1. взрыв 1-ге т; жарылма, жарып бузма; взрыв ная волна жарылуу толкуну; 2. лингв. жарылма; взрывн ой звук жарылма тыбыш (мис. п, б). |
| взрывчатка ж. разг. взрывчатка (жардыруучу, жарылтуучу зат). |
| взрывчатый ~, ая, -ое жарылма, жарылгыч; взрывчатые вещества ж арылгыч заттар. |
| взрыть сов. что казуу. |
| взрыхление ср. жумшартуу, борпоңдотуу, копшутуу. |
| взрыхлить сов. что жумшартуу, борпоңдотуу, копшутуу; взрыхли ь почву топуракты жумшартуу. |
| взрыхлять несов. см. взрыхлить. |
| взъ- приставка; бул "е"нин алдында "вз"дын ордуна колдон улат; мис. взъерошить тикирейтүү, саксайтуу, үрпү түү. |
| взъедаться несов. см. взъесться. |
| взъерошивать несов. см. взъерошить. |
| взъерошить сов. что, разг. тикирейтүү, саксайтуу, үрпүйтүү. |
| взъерошиться сов. тикирейүү, саксаюу, үрпүйүү. |
| взъесться сов. на кого, разг. кааруу, жемелөө, атырылуу, ороңд оо. |
| взывать несов. к кому-чему жалбарып чакыруу; взывать о помо щи жардам деп, жалбаруу, жардам деп, тиленүү. |
| взыскание ср. 1. (действие) төлөтүү, төлөтүп алуу; 2. (взысканны деньги) төлөтүп алынган акча; 3. (наказание) жаза; н аложить взыскание жаза берүү. |
| взыскательный ~, ая, -ое таламы күчтүү, жаасы катуу, бекем; танда турган, талап кыла турган; взыскательный критик аламы күчтүү сынчы. |
| взыскать сов. с кого 1. что төлөтүү; взыскать налог налогду т лөтүү; 2. за что (подвергнуть наказанию) жазалоо; не взыщите разг. кечириңиз, айыпка буюрбаңыз. |
| взыскивать несов. см. взыскать. |
| взятие ср. алуу, ээлеп алуу; взятие крепости крепостту алу у; взятие в плен туткунга алуу. |
| взятка ж. 1. (подкуп) пара; брать взятки пара алуу; давать вз тки пара берүү; 2. (в картах) басып алган карта. |
| взяток м. (пчелы) жыйым (аарылардын бир учкандагы же бир т п убакыт ичинде жыйган балы). |
| взяточник м. парачы, паракор. |
| взяточничество ср. пара алуучулук, паракордук. |
| взять сов. 1. кого-что алуу; взять книгу в руки китепти кол го алуу; взять билеты в театр театрга билет алуу; 2. кого-что (овладеть, захватить) алуу; взять город ша |
| взяться сов. 1. (схватиться за что-л.) кармоо, тутуу, кармашу ; взяться за перила периланы кармоо; они взялись з руки алар кол кармашып алышты; 2. (приняться) кири |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.2619 сек. |
|