 отI зат. 1. Тутанып күйүп турган газ, жалын. Малды жай
аштырып коюп, [малчылар] бардыгы от, жагылган ыкт
ону жамаалады (Убукеев). Кочегарлар бөлүмүнөн ал | открытказат. Атайын ачык кат үчүн жасалган почта карточка
сы. |
отличникзат.1. Бардык негизги сабактарынан эң жакшы баа ал
ган окуучу. Жетинчи класстын отличниктери.
2. Эң ж
акшы нштеген адамдар. Өндүрүштүн отличниктери. | отогучзат. Отоо чөптөрдү жок кылуу үчүн колдонулуучу ка
лак сыяктуу курал, саңса, чанжы. Отогучуңду анчал
к ойсоңдотпо апийимдин тамырын кыркып саласың (&l |
отооI зат. 1. Малчылардын жайлоого чыкканда ала жүрүүч
чаканыраак боз үйү. Буудайбектин отоого Алтымыш
араң сыйыптыр («Манас»).
2. Жаңыдан келген к | оторзат. 1. Кар аз жаай турган алыскы кышкы жайыт.
2. эс.
Алыс жак, алыскы өлкөлөр.
3. эс. Колония.
4. Бир кор
оо кой-эчки, койдун өзүнчө бөлүнгөн тобу. Тээ тети |
оторлоэтиш. 1. Оторго (1-маанисинде) кетүү.
2. эс. Алыс жакк
а, алыскы өлкөлөргө кетүү.
3. эс. Колонияга кетүү. | оторлоооторло этишинин кыймыл атоочу. |
оторлототорло этишинин аркылуу мамилеси. | оторчузат. Айылдан бөлүнүп, мал багуу үчүн көчүп жөргөн
малчы. |
| отпуск | отпусказат. Эс алууга, дарыланууга ж.б. белгилүү убакытка
чейин иштен бошонуу. Таанышканда айткан мага, От
ускага келдим деп (Нуркамал). |
отрядзат. 1. Атайын аскер бөлүгү. Каныбектин отряды эки
жүздөн ашып кеткен (Жантөшев).
2. Ишти же кандайды
бир милдетти чогуу аткаруу үчүн биригишип уюшка | отставказат. 1. Аскер кызматынан биротоло кетүүчүлүк. Отст
авкага чыккан полковник.
2. Парламентте тиешелүү
ишеним ала албаган себептүү же мамлекеттин башчы |
оттоэтиш. 1. Тиштеп чөп жеп азыктануу (мал жөнүндө). Тан
дап оттоп бетегенин гүлүнөн, Төрт түлүк мал эркин
че оттоп семирген (Осмонкул).
2. Чокуп, терип жеп т | оттооотто этишинин кыймыл атоочу. |
оттототто этишинин аркылуу мамилеси. | оттукзат. Уруп чакканда учкун пайда болуп, кууну тутан
ыруучу курч темир жана таш. [Каныбек] оттук чагып,
отундун куусунан сындырып от жакты (Жантөшев). От |
оттууI сын. 1. Ысык, ысыган, ысык илептүү. Оттуу жел.
2. өт.
Тайманбаган, кайра тартпаган, кайраттуу, абдан д
милгелүү, курч. Оттуу бала чыгат деп, Жолдоштору | отугууотук этишинин кыймыл атоочу. |
отузсан. 30 саны, үч ондук. Жашы отуздан ашкан (Сыдыкбек
ов). Оозундагы отуз тиш, Берметтен тизип такканда
(«Мендирман»). | отузунчусан. Отуздун иреттик саны. |
отукэтиш. Кичинекей козу, музоо, кулун чөп оттой башто
о. Козулар отугуп калгандыктан,.. кыркмачылар пай
а болду (Жантөшев). | отуктуротук этишинин аркылуу мамилеси. |
отунзат. 1. Жагуу үчүн колдонулуучу жыгач, таш көмүр, т
зек, көң ж. б. нерселер. Палаталар орнотуу, отун ал
ып, суу ташуу сыяктуу жумуштар аткарылды (Сасыкба | отунканазат. Отун коё турган, отун сактала турган жай, сар
й. |
| отунчу | отурэтиш. 1. Жерге, белгилүү бир орунга, орунтукка, ээр
е ж. б. көчүк койгон абалда орун алуу, жайгашуу. Да
сторкон жыйналгандан кийин Бурулча жайланып оту |
отургузэтиш. 1. Бирөөнү отура турган орунга жайлаштыруу.
2. Тигүү (мис., бак, алма ж. б.). Ата, менин отургузган
жыгачтарымды мал кемирип салбасын (Сыдыкбеков).
| отургузууотургуз этишинин кыймыл атоочу. |
=
=