 маектешэтиш. Аңгемелешүү, пикир алышуу, эрмектешип аны-м
ну сөздөрдү сүйлөшүү. Эңкейип чок үстүнө жыгач т
штап, Отурат эки койчу маектешип (Шүкүрбеков). | маектештирмаектеш этишинин аркылуу мамилеси. |
маектешүүмаектеш этишинин кыймыл атоочу. | мажбурсын. Айласыз, аргасыз. Мурун-кийин көрүшпөсөк да к
елүүгө мажбур болдум (Жантөшев). |
мажбурлаэтиш. Аргасыз кылуу, мажбур кылуу. | мажбурлоомажбурла этишинин кыймыл атоочу. |
мажессын.. Начар, чабал. Же [дубдун] тамыры мажес тартып
куурап калды бекен (Осмоналиев). | мажилисзат. Заседание; жыйын, чогулуш. Мажилис куруу. Жал
ы мажилис. |
| мажлис | мажрум: мажрум тал — бутактары ичке келип, төмөн кара
ийилип салаңдап турган тал. Көчөнүн аягыраак жа
ында чоң түп мажрум тал (Жантөшев). Мажрум талдын |
мажүрөөсын. Чабал, начар, алсыз. Алсыз мажүрөө көрүнгөн Т
шболот... күчөгөндөн күчөдү (Бектенов). | мазсын. Көңүлү куунак, шайыр-шат, ыракаттанган. Жаркы
раган сулуу жаз, Чымчыктар сайрап болду маз (Үмөт
лиев). |
мазазат. 1. Даам, татык. Андай чайды Арзыкул чынынын тү
үнөн колдун баштары менен кармап алып, мазасын ч
гарып ичкенди жакшы көрүүчү (Байтемиров).
- 2. &n
| мазакзат. Шылдың, келеке. Тигилер.. чучукка сайыла тург
н кеп менен [Көкөнү] мазак кылууда (Касымбеков). |
мазактаэтиш. Шылдыңдоо, шылдың, кылуу, келекелөө. Кичинек
ей кыз чоңдордун мазактаганына көңүл бөлбөдү (Ос
оналиев). | мазакталмазакта этишинин туюк мамилеси. |
мазактатмазакта этишинин аркылуу мамилеси. | мазакташмазакта этишинин кош мамилеси. |
мазактоомазакта этишинин кыймыл атоочу. | мазарзат. 1. дин. Сыйынуучу ыйык жер. Бир ишарат болор де
п, Мазарга барып түнөдүм (Турусбеков). Мазардын ка
ра суусуна Жаралуу бутту малалык («Эр Табылды&r |
| мазе | мазмунзат. 1. Өз ичине камтыган негизги ой, маани; айтылу
чу же билдирилүүчү негизги пикир. Ырдын мазмуну
ахтёр Мусабектин жүрөгүн сыздаткан (Сыдыкбеков). |
мазмундуусын. Мазмуну жакшы, маанилүү. Ыр мазмундуу, терең
йлуу болсо, жүрөккө жагымдуу болот (Шүкүрбеков). | майI зат. 1. Жаныбарлардын этинде, сүтүндө, кээ бир өсү
мдүктөрдө
жана минералдык заттарда болуучу жана
алардан ажыратылып алынуучу сууда эрибей турган |
майдасын. 1. Кичине, кичинекей, ушак, бөлчөктөнгөн, ири э
мес, чоң эмес (көлөмү, көрүнүшү жагынан). Майда таш
. Майда суулар. Майда тууралган эт. Майда тал.
2. Ол | майдалаэтиш. 1. Кесек, келки нерселерди кичине бөлүктөргө
бөлүү, майда түргө келтирүү, майда кылуу. Дыңды б
зуп майдалап, Үрөндү тегиз сепкиле (Осмонкул).
- 2.
|
майдаланмайдала этишинин өздүк мамилеси. | майдалатмайдала этишинин аркылуу мамилеси. |
майдалоомайдала этишинин кыймыл атоочу. | майданзат. 1. Көк чыккан аянт, эмгек жумшап көгөртүп-жаша
ртылган жер. Ачылган ар түрдүү гүл бактын ичи, Көр
үнөт көз алдыңда жашыл майдан (Үмөталиев). Суусуз |
=
=