буддист зат. Буддизмге берилген, ишенген адам. |
будильник зат. Белгиленген убакта шыңгырай турган саат. |
будка зат. Часовойлор, күзөтчүлөр ж.б. үчүн жыгачтан ата йын жасалган кичинекей жай. Бийик кашатта бир буд ка турат (Сасыкбаев). |
будуң : будуң-чаң — тополоң, чакчелекей, азан-казан, ч лды-куйду, баш аламан. Бейкут жаткан койлор будуң -чаң боло калышты (Аалы). Будуң-чаң түшүп бороон бо |
будур зат. Дөңсөөлүү жер, адыр. Будурунда бугусу, адырын да аркары ойноп жүрүшөт (Каралаев). Тектиринде те е бар, Будурунда бугу бар («Манас»). |
бужугуй сын. Чымыр, толмоч, кудуйган.— Ботом, жети түндө булар ким десек, силер турбайсыңарбы,— деди бу жугуй абышка (Баялинов). |
бужугур сын.. 1. Тармал, быжыгыр. [Керимахундун].. бужугур ка ра сакалыньш алдындагы богогу ыксыз балкылдады ( антөшев).
|
буз этиш. 1. Кыйратуу, сындыруу, бүлдүрүү, талкалоо. Эс и тамды бузуп, жаңы там салышты («Ала-Тоо»).
|
буздур буз этишинин аркылуу мамилеси. |
бузук сын. 1. Бузулган, оң эмес, мандеми бар. Бузук тараза . Бузук саат.
|
бузуктук зат. Куйтулук, жаман ойлуулук. Кедеңдейсиң, койбо суң, Элдин баарын азгырып, Бузуктукка тойбойсуң ( «Эр Табылды»). Бузулду балам жоругу, Бузукту |
бузуку зат. Куйту, азгыргыч, буза турган адам. «Кайдаг эмесиң? Бузукулйрдан болуп жүрбө?» (Сасыкбаев ). «Бузукулар оңбо!» — деп, Муңданып Көкчө |
бузукулук зат. Бузуктук. Бузукулукка берилбе. |
бузукчулук бузукулук менен бирдей. |
бузул буз этишинин туюк мамилеси. |
бузулгус сын. Бек, чың, туруктуу. Тынчтык үчүн, тынчтык үчүн бузулгус, Москвага дүйнө кошот добушту (Нуркамал ). Бул жерди эмгекчи эл мекендеген, Бузулгус чоюн |
бузулуу бузул этишинин кыймыл атоочу. |
бузуу буз этишинин кыймыл атоочу. |
бузуучу зат. Бузгуч, бүлдүргүч; кыйратуучу. Чек араны бузу учу. |
бузуучулук зат. 1. Бүлдүрүүчүлүк, кыйратуучулук (мис., ишти).
|
бузуш буз этишинин кош мамилеси. |
буй зат. Түйшүк, убара, бушайман. Эсебин малдын алалба й, Далай адам болду буй («Манас»). Акбалтанын Чубагы, Ай ааламды буй кылган Адамдан башка кыра |
буйгат зат. Бурулуш, имерилиш, далда, өңүт. Аттуу мылтыкч н буйгаттан чыга калганда Чормон болуш аны таңыр кай карады (Аалы). Зоонун чыгыш тарабындагы буйга |
буйдал этиш. 1. Кармалуу, бир нерсеге алагды болуп калуу. ки эркек буйдалбай, жол менен илгери кетишти (Сыд ыкбеков). Балдарына буйдалып жүрүп, энс кечигип к |
буйдалт буйдал этишинин аркылуу мамилеси. |
буйдалуу буйдал этишинин кыймыл атоочу. |
буйдоо зат. Тоскоолдук, кесепетчилик. Ишке буйдоо болду. |
буйла зат. Төөнүн мурдун тешип өткөзүлгөн же анын мурду ндагы шишке байланган жип. Буйлалуу төөнү жетеле енсип, Атантаев жай басып жөнөдү (Сасыкбаев). Жыг |
буйлала этиш. 1. Төөгө буйла тагуу. Ал ак тайлакты буйлалап жетелеп алды («Жомоктор»).
|
буйлалан буйлала этишинин өздүк мамилеси. |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук: