 бегемотзат. Дарыяга, көлгө жакын токойдо жашоочу сут эмү
чү туяктуу африкалык чоң жаныбар. |
бегиликзат. Сый, той. Баланын атын койсоңор, Бээ баштаган
беш тогуз, Бегиликке беремин («Сейтек»). Бээ
баштаган беш тогуз, Бегиликке сойду дейт («Эр Т |
бедезат. Үч ача жалбырактуу көп жылдык чөп өсүмдүгү. К
ашка беде. Беде сугаты. Беде чабык. |
беделзат. Кадыр, ардак, сый, авторитет. Беделин көтөрүү.
Эл ичинде бедели бар. |
беделдүүсын. Кадырлуу, ардактуу, сыйлуу, авторитеттүү. Мам
беткул менен атандашуучулардын беделдүүсү Караб
ек да ошентип жолдон чыга берди (Каимов). |
бедерзат. 1. Саймаланган кооздук, оймо-чийме. Бедери жок
торкодон бек токуган бөз жакшы (макал).
2. Баа, баа
луулук.. Көк болотто бедер жок, Көпч үл үктө нелер |
бедерлүүсын. Оймо-чиймеленген кооз, көркөм. Бекбекей ашты
бел ашты, Белине бедерлүү саадак жарашты (Жантөше
в).
2. Баалуу, нарктуу. |
бедөөзат.. Күлүк ат, эң мыкты күлүк. Кырк келинчек жүгүр
үп, Кырк бедөөнү алганы («Манас»). |
бежиреэтиш. Маңыздануу, көп сүйлөө. Сатыкул.. аны-мунуну
сурап бежирей берди (Касымбеков). |
безI зат. 1. Организмге керектүү заттарды иштеп чыгар
учу же керексиздерди бөлүп чыгаруучу орган. Шиле
кей бездери.
2. Эч нерсеге көңүл бөлбөгөн, кайдыге |
безбелдекзат. Канатын катуу шуулдатып уча турган тоодак тү
ркүмүнө кирүүчү талаа кушу. Бетеге белден буралг
н, Безбелдек сайдан чубаган. |
безгекзат. Этти ысытып, денени калтыратып, чыйрыктырып
армоочу инфекциялык оору, калтыратма. |
бездирбез этишинин аркылуу мамилеси. |
безеэтиш. Кубулжутуу, кооз ырдоо, сайроо. Асмандан тор
гой безеп, салтанаттуу ырын ырдагандай болот (Жан
төшев). Кээде ышкырса комузу, Кээде безеп зуулдай |
безеленэтиш. Безилдөө, чыйпыйы чыгуу, тынбай сүйлөө; тынб
ай ырдоо. Кычан жер тепкилеп безеленди (Бейшенали
ев). Безеленген берки келинди ого бетер жекирди (Б |