 КЕҢДИ-БАДАҢКЕҢДИ-БАДАҢ — топоним. Көкөтөйдүн кара ашындагы
т чабышта чабылган күлүктөр бириндеп көрүнгөн ж
р. Эпосто: «Кокондун жогор жагынан Коюу чаңы бөлү | КЕҢ-КАЛКАНКЕҢ-КАЛКАН — топоним. Кыргыздар мекендеген жерле
рдин бири катары эскерилет. Бокмурун атасына аш б
ерерде «Кең-Калкандан өтөмүн, Кеме менен кечемин |
КЕҢ-КОЛКЕҢ-КОЛ — топоним. Манастын ордосу турган жер кат
ары эпосто кеңири кездешет. Эпосто:
Алмамбет, Чуб
ак, Сыргагым,
Жаткандан жамбаш талбайбы?
Чырм эт | КЕҢ-КӨЛЧҮККЕҢ-КӨЛЧҮК — топоним. Каныкейдин кыз кезинде көң
л ачып, сейил курган жери. Таластан Букарга качып
бара жатканда көлчүктүн соолуп калганын көргөн |
КЕҢ-МОЙНОККЕҢ-МОЙНОК — топоним. Сейтек чоң энесине кезикке
де Каныкей «Аркайган Талас, Кең-Мойнок Кебелбей
шчуу бел эмес» (Курама варианты, «Сейтек», 163) эке | КЕҢ-ӨЗӨНКЕҢ-ӨЗӨН — топоним. Эпосто көп окуяларда кездеше
. Семетейдин Кардыгачка жолукканында:
Көз көрсө
курсак көп кайнайт
Кең-Өзөн, Кең-Кол жериңиз,
Кеп |
КЕҢ-ШОРКЕҢ-ШОР — топоним. Семетей Букардан Таласка адеп
келип жолугушканда, Бакай Манастын Кең-Шордон дү
нөдөн кайткандыгын эскерет (Саякбай Каралаев, «С | КЕПЕРЕТКЕПЕРЕТ (арабча акталуу, төлөп кутулуу) — ислам д
нинин шарты боюнча орозо кармабай калгандыгы үч
н, ошондой эле жана башкалар күнөөлөрдөн арылуу |
КЕПТЕШКЕПТЕШ — топоним. Кыргыздар Алтайдан Ала-Тоого к
чүп келатып, Иле суунун боюнда көч токтотуп, жети
күн жатып эл жыйнап, үч күнү жыйын куруп, кепти ор | КЕРБЕНКЕРБЕН — кырк чоронун бири. Шыңгынын уулу. Манаск
а алты кандан барган элчилерди тосуп чыккандагы
скердин башчысы болгон он чоронун бири К. экенди |
КЕРБЕНКЕРБЕН (иранча каруан — соода күзөтүү, кайтаруу)
алыска товар ташып соода кылуу максатында жүк ж
үктөгөн унаалардын (төө, ат, эшек) тизмеги. Чиркеш | КЕРГҮЛТҮККЕРГҮЛТҮК — калмак баатыры Бозкертиктин күлүгү.
Чоң казат маалында жылкы тийген Сыргак Алмамбетт
ин артынан кытай-калмактар кууп келгенде Бозкерт |
КЕРЕМЕТТҮҮ ТҮШ ЖАНА АНЫ ЖОРУУКЕРЕМЕТТҮҮ ТҮШ ЖАНА АНЫ ЖОРУУ — дүйнөлүк эпостор
до салттык мүнөзгө ээ болгон жомоктук-фантастика
лык мотив. Башка элдердин баатырдык эпосторунда | КЕРИККЕРИК (иранча керигдан) — тумшугунда мүйүзү бар,
ериси калың айбан, носорог). Эпос боюнча кытай дө
лөрү К. минип жоого киришет. Сыргак менен Бээжинг |
КЕРИМЖАНОВАКЕРИМЖАНОВА Бүбү (1920, Ак-Суу району, Бөрү-Баш айыл
) — кыргыз совет адабиятчысы. сынчы.
Кыргыз ССР
Илимдер акдемиясынын корреспондент-мүчөсү (1954), 1 | КЕРКАШКАКЕРКАШКА — Керкөкүлдүн байгеге чапкан күлүгү. Кө
көтөйдүн кара ашындагы ат чабышта марага экинчи
олуп келет (Сагымбай Орозбаков, 3. 64).
|
КЕР КАЧЫРКЕР КАЧЫР — кытай баатырларынын айрымдарынын жо
го минген унаасы. «Жашыл күрмө тон кийип, качыр т
лпар ат минип» (Саякбай Каралаев, 1. 81),— деп Дөөдү | КЕРКЕКЕРКЕ — эпизоддук кейипкер, кытай балбаны. Саякб
й Карала уулунун вариантында Эсенкан Жолой мене
Дөңгөнү баш кылып Манасты кармап келүүгө он миң |
КЕРКӨКҮЛКЕРКӨКҮЛ — эпизоддук кейипкер, кыргыз уруу башчы
ларынын бири. Көкөтөйдүн сөөгүн койгондогу ат ча
ышта Керкашка деген күлүгүн байгеге чабат.
| КЕР-КӨЛ-АТАКЕР-КӨЛ-АТА — топоним. Сагымбай Орозбаковдун вар
анты боюнча Ысык-Көлдүн мурдагы аталышы. Кер — «
оң» дегенди билдирет, башкача айтканда Кер-Көл « |
КЕРМЕКАШКЕРМЕКАШ — эпизоддук кейипкер, Айчүрөктүн нөкөр
. Семетейдин жолун тосуп Үргөнчтүн боюнда оюн ку
уп жаткан Айчүрөктүн кеңешчилеринин бири (Саякб | КЕРМЕНИН КАРА-БЕЛИКЕРМЕНИН КАРА-БЕЛИ — топоним. Дома бил баш болуп
елип, Алтайдагы Жакыптын жылкысына тийген калма
тарды талкалаган жер катары айтылат (Сагымбай Ор |
КЕРМЕ-ӨТӨККЕРМЕ-ӨТӨК — топоним. Манастын бала чагында алта
лык калмактар менен болгон согушунда эскерилет:
Керме-Өтөктү кан кылып,
Өлтүргөнүн сан кылып.
К | КЕРМЕ-САЗКЕРМЕ-САЗ — топоним. Сагымбай Орозбаковдун вариа
нты боюнча «Нескара менен Манастын урушу» окуяда
:
Ая-Көздүн Керме-Саз,
Капталың Кара-Кум болсун,
|
КЕРМЕ-ТООКЕРМЕ-ТОО — топоним. Эпосто Төштүктүн турган жер
катары эскерилет:
Керме-Тоонун оюна,
Кең-Котон
ун боюна,
Эр Төштүктүн тоюна
Элчи келди деген с | КЕРНЕЙКЕРНЕЙ — музыкалык үйлөмө аспап. Орто Азия жана И
ранда аскердин кабар берүүчү музыкалык аспабы ка
тары колдонулган. Эпосто К. көбүнчө сурнай менен |
КЕРТЕЛКИКЕРТЕЛКИ — Кыргылчалдын минген аты. «Суркызыл ме
нен Кертелки, Баскан сайын жорголоп» (Курама вари
анты, «Семетей», 11),— деп мүнөздөлөт.
| КЕРЭЭЗКЕРЭЭЗ — каада-салт ырларынын байыркы түрлөрүнү
бири. Эл оозеки чыгармачылыгында эки түрдө — ка
а сөз жана ыр түрүндө кезигет. Алгач кара сөз түр |
КЕСЕНДИКЕСЕНДИ — жылан, чаян сыяктуу жандыктар. Манасты
оңой эле жеңип алам деген Шоорук кандын кебинде а
йтылат:
Жолугарга жолукпай
Жолу каткан кыргызды | КЕТЕЛИККЕТЕЛИК — эпизоддук кейипкер. Көкөтөйдү койгонд
катышат.
|
=
=