 язваж.
1. (рана) жара, жаракат;
язва желудка мед. карындаг
ы жара;
2. перен. (зло, вред) балаа, зыяндуулук;
3. пере
н. разг. (о человеке) тили заар, уу тилдүү;
он такая | язвенный~, ая, -ое
язва 1-ге т.;
язвенные следы жаранын такта
ры.
|
язвительный~, ая, -ое
заардуу, заар тилдүү, уу тилдүү; жанга, ч
чукка тийүүчү;
язвительный человек заар тилдүү а
ам.
| язвитьнесов.
заардуу сөз айтуу, жанга тиерлик сөз айтуу,
жанды кашайта турган сөз айтуу.
|
языкм.
1. анат. тил;
показать язык
1) тилин көрсөтүү;
2) пере
н. тилин-чыгарып эликтөө;
у него отнялся язык
1) аны
тили байланды (ооругандан тил байланып, сүйлөбө | языковедм.
тилчи (тил илими боюнча специалист).
|
| языковедение | языковедный~, ая, -ое
см. языковедческий.
|
языковедческий~, ая, -ое
языковедение-ге т.;
языковедческий вуз т
л илиминин жогорку окуу жайы.
| языковой~, ая, -ое
язык 2-ге т.;
языковое чутьё тил сезими;
яз
ковая система тил системасы.
|
языковый~, ая, -ое
язык 1, 3-кө т.;
языковая колбаса тилден жа
алган колбаса;
языковые мышцы тил булчуңдары.
| языкознаниеср.
тил илими;
марксистское языкознание марксистт
к тил илими.
|
языческий~, ая, -ое
язычество-го т.
| язычествоср.
бутпарастык, бутка табынуучулук (көп кудайга т
абынууга негизделген дин).
|
язычникм.
бутпарас, бутка табынуучу (бутпарастыктын жолу
жолдоочу киши).
| язычный~, ая, -ое
1. язык 1-ге т.;
язычные мышцы тил булчуңда
ы;
2. лингв. тилчил;
язычные согласные тилчил үнсүз
өр.
|
язычокм.
1. уменьш. от язык 4 тилче;
язычок колокольчика ко
гуроонун тилчеси;
2. анат. кичине тил;
3. (подвижная
ластинка) тил;
язычок замка кулпунун тили.
| язьм. зоол.
язь (кылкандуу балыктын бир түрү).
|
| |
| |
| |
| |
| |
| |
=
=