 чобурзат. Асыл тукумдугу, чалыштыгы жок, тукур жылкы. Т
ш оогон кезде чобурун минип Мусулманкул Ошко кар
ай жөнөп калды (Жантөшев). Чобуру жок аргымак, Чоң |
чогойнозат. Бийик өсүүчү жалбырак, бутактары тикендүү өс
үмдүк. Уйлар жогорулап өрдөп олтурушуп, бийик жан
а калың өскөн тикендүү чогойно куурайларын арала |
чогоолсын. Эр көкүрөк орой мүнөздүү, ачуусу чукул, эрдем
синген, кыялы чатак. Боз калмактын чоң уулу Ары чо
гоол, ары эр («Манас»). Өзү чогоол, ичи тар, Кө |
чогоолдукзат. Эр көкүрөк, оройлук, ачуусу чукулдук, кыялы ч
кул урушчаактык. Чогоолдук кылса көтөрүп, Өжөрлү
к кылса, өткөрүп, Кейишке салса, кечирип («Мана |
чогулэтиш. Жыйылуу, жыйналуу, топтолуу. Акын Током келд
и деп, Аял эркек чогулду (Токтогул). |
чогултчогул этишинин аркылуу мамилеси. |
чогулуучогул этишинин кыймыл атоочу. |
чогулушзат. Жыйналыш. Мал көчүрүү маселеси партиялык чог
улуштарда иштелип чыкты (Убукеев). Салтанаттуу чо
гулуш кызуу алкыш, күчтүү жаңырык менен ачылды (С |
чогуутакт. 1. Бүт бойдон, жапырт. Чоң ылама балбаны, Чоң
олойдой калмагы Чогуу кирди жабылып («Манас&raq
uo;).
2. Бирге. [Бектай] Кычандар менен чогуу окуган ( |
чоёктоэтиш. Кергиштөө, жактырбаган мүнөздө болуу, оозу-
ашын чоюштатуу. Кийинки акылыңды айтып көрөйүн!
л эми мурункуң жок — деп, дагы чоёктоду (Бейшен |
чоёктоочоёкто этишинин кыймыл атоочу. |
чоёктотчоёкто этишинин аркылуу мамилеси. |
| чоёңдо |
чойI этиш. Созо тартуу, созуу. [Эркин] оң колу менен кө
нөгүнүн оң жакы этегин чоюп, кудуңдап карай, Дары
яханга умтулду (Жантөшев). Колунун бырышкан терил |
чойкойэтиш. Кейкейип чоюлган, керилген кебетеде болуу;
ергиштеп бой көтөрүү. Алдында Буурул койкоюп, Кө
жеке бутта чойкоюп, Асаба колдо кылкылдап, Боз к |