 чебелектеэтиш. Чебеленүү, тынчы кетүү, чыдамсыздануу. Ал че
белектеп чуркап эшикке чыкты (Байтемиров). Урмамб
етов чыдай албай чебелектеп жиберди («Ала-Тоо&r |
| чебелектен |
чебелектетчебелекте этишинин аркылуу мамилеси. |
чебелектөөчебелекте этишинин кыймыл атоочу. |
чебеленэтиш. Шашып-бушуп жан талашуу, аябай чыдамсыздану
у, тынчсыздануу же кандайдыр бир нерсеге кейиген,
боор ооруган кебетеде тынчы кетүү. Кана, ылдамыр |
чебелентчебелен этишинин аркылуу мамилеси. |
чебеленүүчебелен этишинин кыймыл атоочу. |
чеберсын. 1. Өз ишин мыкты билген кылдат, устат. Дүйшөнк
л чебер пулемётчик (Бөкөнбаев). Он эки кайрып күү
черткен, Чебери болгон Токтогул (Барпы).
2. Акырын, |
чебердеэтиш. Этият болуу, сак болуу, абайлоо, байкап арак
т кылуу.
Чебердеңиз, жарыктык. Жыгыласыз.. (Сыдык
еков). — Чебердегиле, кокус бирөөнүн көзүнө ча |
чебердикзат. 1. Өтө ишин мыкты билгендик, кылдаттык, устатт
ык. Баатырдыктан, чебердиктен Бизден эч ким артыл
байт (Маликов).
2. Этияттык, сактык, акырындык. Чал |
чебердөөчеберде этишинин кыймыл атоочу. |
| чеберле |
чебичзат. Эчкиннн бир жаштан өткөн ургаачысы. Чынын ай
сам, эч бир малга окшобойт, Өзүм баккан чебичтерд
ин улагы (Аалы). |
чегезат. 1. Өтүктүн таманына, ээрге ж. б. урулуучу кичин
екей майда мык. Босогонун сыртына, Болоттон чеге
актырган («Манас»). Ширинин ордуна жаркыраг |
чегедекзат. Карагайдын бутагы. Кебек карыя.. эки чегедект
и чийне жасаттырып жиберди (Байтемиров). |