Меню
Эл-Сөздүк
Список слов словаря - - слова начинающиеся с "ча"

<< 2 >> 2 из 28 1 2 3 4 5
 чабак
I зат. Майда балык. Ойнобосо жаш чабак, Көлдүн көрк
ү болобу?
(Бөкөнбаев). Чабагы четте суурулуп, Балы
ы тайдай туйлаган
(Тоголок Молдо).
Май чабак &
 чабал
сын. Алсыз, күчсүз, начар. Чабал десем Табылды, Баа
тыр болгон турбайбы
(«Эр Табылды»). Бергенин
алган
жамандын иши, ичкенин кусканчабал
 чабалакта
этиш. Алдастоо, тынчы кетүү, көбүнчө денеси ысып ч
ыдай албай тынчсыздануу. Таң атарда [Кенженин] эт
оттой ысып, чабалактады
(«Жаш ленинчи»).
 чабалактат
чабалакта этишинин аркылуу мамилеси.
 чабалактоо
чабалакта этишинин кыймыл атоочу.
 чабалдык
зат. Алсыздык, күчсүздүк, начарлык. [Жылдызкан] өт
өн жылы пахта терүүдө жаштык, чабалдык кылган.

йтемиров).
 чабалекей
зат. Учтуу ичке канаты бар, ылдам учуучу кичинеке
келгин куш. Чабалекей ир алды, Уя салат дубалга,
алапаным учса дейт, Жем болбостон жыланга
(Үмөта
 чабан
зат. Белгилүү бир сандагы койлор бекитилип берил
п, алардын багылышына, төлдөшүнө ж. б. жооп берүүч
ү киши, койчу. Жаш чабан Дадыбаев 350 койдон 400 дөн а
 чабандес
зат. Мыкты улакчы, улак тартууга маш киши; атка жү
үүгө абдан машыккан киши. Мергендер жамбы атышып
, Чабандес улак тартышып
(«Манас»).
 чабандестик
зат. Улак тартууга, атка жүрүүгө машыккандык. —
Эй, Жумаке ай.. Менин атка чабандестигимди билбей
сиңби!
(Жантөшев).
 чабандоз
чабандес менен бирдей.
 чабар
зат. Чабарман, кабар жеткирүүчү. Бүгүнкү барган ч
бардан, Дайындуу кабар салыңыз
(Аалы). Жүрүп калд
ээрчип барган чабарын
(Аалы).
Бетке чабар &mdas
 чабарман
зат. 1. Кабар берүүчү, кабар жеткирүүчү адам. Жакшы
ат минген чабарман, ал жерге бир жарым саатта бар
ып келиши мүмкүн
(Абдукаримов). Чабармандан кеп у
 чабдар
сын. Жал-куйругу агыш келген жээрде (жылкыга кара
а). Оюн салып бойтоңдоп, Оюнкарак чабдар тай (Үмөт
алиев).
 чабиекей
чабалекей менен бирдей.
 чабуу
I зат. 1. Жука чурайга жакын каптал бөлүк.
2. Кийимд
н учасы менен өңүрүнүн ортосуна келүүчү кийринд
; өңүр менен учанын кошулган жери. Сур шинелдин ч
 чабуул
зат. 1. Ат коюу; душманды талкалоо, артка сүрүү мак
атында аскерлердин алга карай активдүү качырып
ириши, атака. Чабуул күн чыга башталды (Баялинов).
 чабуулда
этиш. Шашкалаңдап катуу жүрүү, бет алды чапкылап
атуу жүрүү. Мал айдап балдар, абышка, Туш-тушунан
чабуулдап
(Маликов).
 чабуулдоо
чабуулда этишинин кыймыл атоочу.
 чабык
зат. 1. Эгин, чөп ж. б. чабуу процесси. Мына жаңы ору
, чабык, Жыйнаш иши башталды.
(Аалы). Чөп чабык жаң
башталганда, фронттон бир жарадар аскер кайтып
 чабынды
зат. Чөбү чабыла турган жер, чабык. — Чабынды ме
нен жоолук
часын булгалап бара жаткан Жамиланы кө
рүп, менин да көңүлүм ачылды
(Айтматов).
 чабыра
зат. Чырпыктан токулган чоң корзина, себет.
 чабыт
зат. Жем, азык издеп чыгуучулук. Ийри тумшук кушта
рдын чабыт мезгили башталды
(Аалы). Кексе карышкы
күндүз уктап, уйкусун кандырып алып, чабытка түн
 чабытта
этиш. 1. Жем, азык издеп жөнөө, чабытка чыгуу. Аскад
агы бүркүттөр Чабыттады зыркырап
(Аалы). Чабыттап
жем издеген ак барчындар
(Осмонов).
2. өт. Көз жүгү
 чабыттат
чабытта этишинин аркылуу мамилеси.
 чабыттоо
чабытта этишинин кыймыл атоочу.
 чабыш
I зат. Союл, камчы ж. б. менен салгылашкан уруш, кар
аш. Уурулар менен Каныбектин ортосундагы чабыш у
закка созулду
(Жантөшев).
ЧАБЫШ II зат. Ат жарышы. К
 чабыштыр
этиш. Аралаштыруу, ысык суу менен муздак сууну ар
лаштыруу.
 чабыштыруу
чабыштыр этишинин кыймыл атоочу.
 чабышуу
чабыш IV этишинин кыймыл атоочу.

Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук: