Menu
Эл-Сөздүк
Список слов словаря - - слова начинающиеся с "то"

<< 6 >> 6 из 17 4 5 6 7 8 9
 толстокожий
~, ­ая, -ее
1. (с толстой кожей) териси калың, кабыгы
алың;
толстокожая дыня кабыгы калың коон;
2. (из тол
стой кожи) калың тери;
толстокожий ремень калың те
 толстопузый
~, ­ая, -ое
разг.
чердейген, чардагай, чоң курсак, че
кейген, чалкайган, ичи челектей.
 толстостенный
~, ­ая, -ое
калың дубалдуу, дубалы калың, боору калы
ң;
толстостенный сосуд боору калың идиш.
 толстосум
м. разг. уст.
бай, малдуу, чөнтөктүү.
 толстощёкий
~, ­ая, -ое
тултук бет, тултук, бултугуй, бултук бет.

 толстуха
ж. разг.
жоон аял; болтогой, эткээл аял.
 толстушка
ж. уменьш.-ласк. от толстуха.
 толстый
~, ­ая, -ое
1. (полный) жоон, семиз;
толстый мужчина се
миз эркек;
2. калың;
толстая книга калың китеп;
толст
ое сукно калың сукно;
толстый журнал адабияттык о
 толстяк
м. разг.
жоон эркек.
 толчение
ср.
талкалоо, жанчуу, майдалоо.
 толчея
ж.
1. (давка) көп эл кысылышкан, сыгылышкан жай;
2. (не
ольшая мельница) жуваз (күйшөгүч; мында данды күй
шөйт, кабыгынан ажыратат).
 толчок
м.
1. (удар) кагылыш, түртүлүш, силкинүү, силкиниш; т
рткү;
подземные толчки при землетрясении жер тит
рөөдө жер астында болгон силкиниш;
2. перен. (побуж
 толчёный
~, ­ая, -ое
талкаланган, майдаланган, жанчылган, кү
үмдөлгөн;
толчёный сахар жанчылган кант.
 толща
ж.
калыңдык, катмардын калыңдыгы, калың катмар;
тол
ща земной коры жер кыртышынын калыңдыгы;
толща ат
осферы атмосферанын калыңдыгы;
в толще народа ка
 толщина
ж.
1. (полнота) жоондук, семиздик;
2. калыңдык, калың;
с
укно значительной толщины бир канча калың сукно.

 толь
м.
толь (суу өткүс кылынып смола менен майланган к
лың картон кагаз; бул көбүнчө чатырдын үстүн жаб
уга жумшалат).
 только
1. нареч. ограничительное эле, гана, -да, жалгыз;
тол
ько он может решить этот вопрос бул маселени жалг
ыз гана ал чече алат;
это стоит только три рубля бу
 том
том I
м.
том.
том II
мест. предл. п. от тот, то II
(предлогд
ордон кийин колдонулат).
 томат
м.
1. бот. томат;
2. томат (помидордон эзилип жасалган
пюре).
 томатный
~, ­ая, -ое
томат-ка т.
 томительный
~, ­ая, -ое
зарыктыруучу, чарчатуучу, алсыратуучу,
ериктирүүчү;
томительное ожидание зарыктырган к
түү;
томительный зной күндүн алсыратуучу ысыгы.
 томить
несов.
1. кого-что (мучить) чарчатуу, алсыратуу, жүд
түү, кыйноо;
его томит жажда анын каны катып алсыр
ап турат;
2. что, кул. демдеп бышыруу, быктырып бышы
 томиться
несов.
1. (мучиться) чарчоо, алсыроо, зарыгуу, кыйна
уу, жапа тартуу;
томиться в ожидании чего-л. бир не
рсени күтүп зарыгуу;
2. (напр. об овощах, мясе) демде
 томление
ср.
1. (действие) кыйнаш, азапташ, зарыктырыш, кыйна
ыш, азаптаныш, зарыгыш, зеригиш, азап чегиш;
2. кул.
(напр. мяса) демдөө, быктыруу;
3. тех. (действие) табы
 томлёный
~, ­ая, -ое
1. тех. табына жеткен;
томлёная сталь табы
на жеткен болот;
2. демдеп бышырылган, быктырып быш
ырган;
томлёное мясо быктырып бышырылган эт.
 томно
нареч.
магдырап, көшүп;
томно вздохнуть магдырап ү
күрүп коюу.
 томность
ж.
магдырагандык, көшүгөндүк.
 томный
~, ­ая, -ое
магдыраган, көшүгөн;
томный взгляд магды
раган көз караш.
 томпак
м.
томпак (жез менен цинктин эритиндиси, латунь).
 томпаковый
~, ­ая, -ое
томпак-ка т.
 тому
мест. дат. п. от тот, то II.
 тон
м.
1. физ. тон (абанын периодикалык толкушунан пайд
болгон тыбыш);
2. муз. тон, үн (үндүн сапаты);
низкий
тон жоон үн;
высокий тон ичке үн;
мягкий тон жумшак
 тональность
ж. муз.
тональность (музыкалык чыгарманын негизин
алынган тигил же бул гамма).
 тоненький
~, ­ая, -ое
уменьш.-ласк. от тонкий
ипичке, эң ичке, ж
пжука;
тоненький голосок ипичке үн;
тоненькая вет
чка ипичке бутакча;
тоненькая кожица жупжука тер
 тонизировать
сов. и несов. что, мед., физиол.
сергитүү (өзгөчө бир
дарынын жардамы менен бүткүл организмдин же айр
м мүчөнүн кубатын жогорулатуу).
 тонина
ж.
жукалык, ичкелик;
тонина нити жиптин ичкелиги;
то
нина бумаги кагаздын жукалыгы.
 тонический
тонический I,
­ая, -ое
тоникалык;
тоническое стихосл
ожение лит. ырдын тоникалык түзүлүшү (басымдуу, б
сымсыз муундардын дурус кезектешип келишине нег
 тонкий
~, ­ая, -ое
1. жука, ичке;
тонкая тетрадь жука дептер;

онкая нить ичке жип;
тонкий слой песка кумдун жук
катмары;
тонкая талия кыпча бел;
2. (высокий - о зву
 тонко
нареч.
1. жука;
тонко нарезать жука кылып кесүү;
2. пе
ен.
чебердик менен, кылдаттык менен, терең түшүнү
п;
тонко разбираться в чём-л. бир нерсени өтө чебер
 тонковолокнистый
~, ­ая, -ое
ичке булалуу;
тонковолокнистый хлопок и
ке булалуу пахта.
 тонкозернистый
~, ­ая, -ое
геол.
майда бүртүктүү;
тонкозернистая по
ода майда бүртүктүү тоо теги.
 тонкокожий
~, ­ая, -ее
жука кабыктуу, жука терилүү;
тонкокожий
пельсин жука кабыктуу апельсин.
 тонконогий
~, ­ая, -ое
ичке буттуу, чий бут.
 тонкопрядение
ср.
ичке ийрүү, кылдат ийрүү (ийрүүнүн акыркы проц
сси).
 тонкопрядильный
~, ­ая, -ое
тонкопрядение-ге т.
 тонкорунный
~, ­ая, -ое
с.-х.
уяң жүндүү;
тонкорунные овцы уяң жүн
үү койлор;
тонкорунное овцеводство уяң жүндүү ко
өстүрүүчүлүк.
 тонкостенный
~, ­ая, -ое
капталы жука, дубалы жука;
тонкостенный
осуд капталы жука идиш.
 тонкость
ж.
1. жукалык, ичкелик;
тонкость волокна буланын ичк
елиги;
2. перен. (утончённость) назиктик;
3. перен. (ис
кусность) чебердик, кылдаттык;
4. перен. (деликатно
 тонкосуконный
~, ­ая, -ое
жука сукнолуу;
тонкосуконная ткань жука
сукнолуу кездеме.
 тонкошёрстный
~, ­ая, -ое
1. см. тонкорунный;
2. (из тонкой шерсти) уя
жүндүү;
тонкошёрстное сукно уяң жүндөн токулган
сукно.
 тонкошёрстый
~, ­ая, -ое
см. тонкошёрстный.
 тонмейстер
м.
тонмейстер (радио аркылуу бергенде радионун үн
н иреттеп туруучу радио кызматкери).
 тонна
ж.
тонна (метрикалык системада 1000 килограмм оорду
тагы салмак).
 тоннаж
м.
тоннаж (1. мор. кеменин алган ордунан кысылып чык
кан суунун салмагы; бул суу кеменин оордугуна бар
абар; 2. тех. вагондордун же автомобилдердин тонна
 тоннель
м.
см. туннель.
 тонус
м. мед., физиол.
тонус (организмдин же айрым тканда
дын тиричилик аракеттери).
 тонуть
несов.
чөгүү, батуу;
дерево в воде не тонет жыгач су
уда чөкпөйт;
тонуть в делах ишке чөмүлүү, иштен ко
бошобоо;
дома тонут в зелени үйлөр бак-дарактын а
 тонфильм
м.
тонфильм (сүйлөөчү фильм).
 тоньше
сравн. ст. от прил. тонкий и нареч. тонко
­дан ичке,
ичкерээк, -дан жука, жукараак.
 тоня
ж.
тоня (1. балык кармоочу жай; 2. балык кармоочу ишк
на; 3. балык кармоочу чоң торду бир жолу сууга сал
у).
 топаз
м. мин.
топаз (кымбат баалуу таштын бир түрү).
 топазовый
~, ­ая, -ое
топаз-га т.
 топанье
ср.
жер тепкилөө, кадам койгондо катуу басуу.
 топать
несов.
түрсүлдөтүп басуу.
 топить
топить I
несов. что
1. (разводить огонь) жылытуу үчүн
жагуу, от жагуу;
топить печь мешке от жагуу, мешти
жагуу;
2. (обогревать) жагып жылытуу;
топить квартир
 топиться
топиться I
несов.
1. (о печи) жылытуу үчүн от жагылуу;

2. страд. к топить I.
топиться II
несов.
1. сызгырылуу, э
рүү;
2. страд. к топить II.
топиться III
несов.
1. (о челов
 топка
ж.
1. (действие) от жагуу;
2. (часть печи, котла) топка,
меш (мештин оозу);
паровозная топка паровоздун топ
касы (меши).
 топкий
~, ­ая, -ое
саздуу, сормо ылайлуу, баткактуу;
топкий
берег суунун саздуу жээги.
 топление
ср.
эритүү;
топление воска момду эритүү.
 топливно-энергетический
~, ­ая, -ое
отун-энергетикалык;
топливно-энергетиче
ское хозяйство отун-энергетикалык чарба.
 топливный
~, ­ая, -ое
топливо-го т.
 топливо
ср.
отун;
твёрдое топливо катуу отун (көмүр, жыгач);

идкое топливо суюк отун (нефть).
 топлёный
~, ­ая, -ое
эриген, эритилген, сызгырылган, бышырга
;
топлёное масло сары май;
топлёное молоко быктыры
п бышырган сүт.
 топнуть
однокр.
жер тебүү, жерди тээп коюу.
 топограф
м.
топограф (топография боюнча специалист).
 топографический
~, ­ая, -ое
топография-га т.; топографиялык;
топогра
ическая карта топографиялык карта;
топографичес
ая съёмка топографиялык съёмка;
топографическая
 топография
ж.
топография (1. картага же планга түшүрүү максаты
нда жердин үстүңкү кабатын өлчөөнүн методдорун ү
йрөнүүчү, геодезиянын бөлүмү; 2. бир жердин үстү ж
 тополевый
~, ­ая, -ое
тополь-го т.; теректүү;
тополевая роща те
ектүү бак.
 тополь
м.
терек;
пирамидальный тополь мырза терек;
белый (с
еребристый) тополь ак терек.
 топонимика
ж.
топонимика;
см. топонимия.
 топонимия
ж.
топонимия (1. бир өлкөнүн же жердин географиялык
аттарынын жыйындысы; 2. лингв. тил илиминин геогр
фиялык аттарды үйрөнүүчү бөлүмү).
 топор
м.
балта.
 топорище
ср.
(рукоятка топора) балтанын сабы.
 топорный
~, ­ая, -ое
(грубый, неуклюжий) одоно, эби-сыны жок, э
псиз, копол;
топорная работа копол иштелген нерсе.

 топорщить
несов. что
тикирейтүү, тик тургузуу;
дикобраз топо
щит иглы чүткөр ийнелерин тикирейтип турат;
топо
щить усы мурутун тикирейтүү.
 топорщиться
несов. разг.
1. үрпүйүү, тикирейүү, сербейүү;
кошка т
опорщится мышык үрпөйөт;
усы топорщатся муруттар
тикирейип турат;
2. (о платье, материи) колдоюу, до
 топот
м.
дүбүрт, дүбүр;
конский топот аттын дүбүртү.
 топотать
несов. разг.
дүбүрттөтүү.
 топтание
ср.
1. тебелөө, тепсөө;
2. (на месте) бир жерде салмагы
н улам бир бутуна салып туруу, бир жерде басып тур
а берүү, бир жерден жылбоо;
топтание на месте бир о
 топтать
несов.
1. кого-что (мять) тебелөө, тепсөө, тебелеп та
штоо, тепсеп таштоо; тебелеп булгоо (грязнить);
топ
тать траву чөптү тебелөө, тепсөө;
не топчите пол п

Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук: