 ты | тыкатьтыкать I
несов. разг.
1. чем (ударять) чукуу, түртүү, с
аюу;
тыкать палкой в землю таяк менен жерди түрткү
лөө;
2. что (втыкать, вонзать) киргизүү, кагуу, саюу;
|
тыкатьсянесов. разг.
тумшук тийгизүү; курулай урунуп-берин
үү;
тыкаться носом мурду менен жер саюу (үргүлөп).
| тыква |
тыквенный~, ая, -ое
тыква-га т.;
тыквенные семечки ашкабакты
уругу, данеги.
| тыквообразный~, ая, -ое
ашкабак сыяктуу, ашкабак түрүндөгү.
|
тылм.
1. воен. тыл, ар жагы (фронттун ары жагындагы терр
итория);
глубокий тыл алыскы тыл;
в тылу врага душм
ндын тылында;
обходить противника с тыла душманд | тыловикм.
тылдагы согуштук кызматчы.
|
тыловой~, ая, -ое
тыл 1-ге т.;
тыловые воинские части тылдаг
ы аскер бөлүктөрү.
| тыльный~, ая, -ое:
тыльная часть руки колдун сырт жагы.
|
| тын | тысяча1. числ. миң;
тысяча девятьсот шестидесятый год бир
миң тогуз жүз алтымышынчы жыл;
тысяча рублей миң
ом;
2. в знач. сущ. ж. миңдеген;
тысячи людей миңдеге |
тысячелетиеср.
1. (срок в тысячу лет) миң жыл, миң жылдык мөөнөт;
2. (годовщина) миң жылдык, миң жыл толуш.
| тысячелетний |
| тысячелистник | тысячный~, ая, -ое
1. числ. миңинчи;
тысячный по счёту эсеп б
юнча миңинчи;
2. прил. перен. (измеряемый тысячами)
миңдеген;
тысячная толпа миңдеген киши;
3. прил. (по |
тычинкаж. бот.
аталык (өсүмдүктүн эркектик мүчөсү).
| тычу~, тычу, тычешь
и т.д. наст. вр. от тыкать I.
|
тычусь~, тычусь, тычешься
и т.д. наст. вр. от тыкаться.
| |
| |
| |
| |
| |
| |
=
=