 сааэтиш. Малдан сүт алуу үчүн эмчеги н тартуу. Кой са
. Уй саа. Бээ саа. |
саадакзат. 1. Жаа. Саадак тартуу. Саадактын огу шаркылдап
, Кылычтын баары жаркылдап («Манас»).
2. Жаан
н огун салуучу баштык. Саадакта огум түгөндү, Күп |
саадакчызат. Саадак тарткан, саадак менен куралданган жоо
кер. |
саадырсаа этишинин аркылуу мамилеси. |
саалI сын. 1. Кичине, бир аз, анча-мынча. Күмүшай саал ка
таарый түшүп, буйдалып калды (Аалы).
2. Начар, жети
шсиз, чамалуу. Алы саал. Оокаты саал адам.
СААЛ II с |
саамайзат. Баштын кулак менен чекенин аралыгындагы кап
ал жаккы бөлүгү жана ушул жерге өскөн чач. |
саамалзат. Жакшы ачый элек, ачып жетиле элек кымыз. Бере
ге бешимде кымыз, бербеске эртең менен да саамал
(макал). |
саамалыкзат. Жаңылык; жакшылыктын жышааны, демилге. Респу
лика үчүн өзүнчө коллектив болуп мамлекеттик хо
дун түзүлүшү эң сонун саамалык («Ала-Тоо»). |
саанзат. 1. Саала турган мал. Сааныңды камдаганча, саба
ңды камда (макал). Саан уй. Саан бээ.
2. Саала турга
. саалуучу учуру жеткен маал, убак. Бээ саан болду |
саанчызат. Коомдук малды (көбүнчө уйларды) саай турган а
дам. |
саатI зат. Жолтоо, кесепет. Жаан саат кылды. Эшендин ке
ир саатынан Элсизге нечен түнөдүм (Токтогул).
&diam
s; Саат-сабыр — жолтоо, кесепет, кырсык. Саат-саб |
сааттууI сын. Кесепеттүү, кырсыктуу, каргашалуу. Саадакты
н баарын ок кылды, Сааттуу жети кемпирди Дүнүйөдө
н жок кылды («Сейтек»).
СААТТУУ II сын. Сааты |
сабаI зат. Көбүнчө төөнүн, бодо малдын терисинен ыштап
жасалган кымыз ачытылуучу идиш. Жалгыз бээнин сү
тү сабага жук болмок беле (Абдукаримов). Сүттү саб |
сабакI зат. Өсүмдүктөрдүн гүлү, мөмөсү же жалбырактары
туташып өскөн бөлүгү. Ашкабактын сабагы. Алма саб
агынан ашып түшпөйт (макал). Гүлдөр сабагынан үзү |
сабалаэтиш. 1. Өтө ыкчам, тез жүрүү, өтө тез кыймылдоо. Ма
сүт бир атты. минип, бирөөнү коштой сабалап, жар,
аптуу тоону карай уюлгутуп көтөрүлө берди (Сыдык |