 сабыркансабырка менен бирдей. |
| сабыркат сабырка этишинин аркылуу мамилеси. |
| сабыркоо сабырка этишинин кыймыл атоочу. |
| сабырсыз сын. Сабыры жок, сабыр кыла албаган; шашкалак, чыд мы жок. |
| сагак зат. 1. Ээк алды.
2. Ээк алдынан өткөрүлүп, эки сөйк нү бириктирип туруучу күмүш чынжыр. 3. Сагалдыры . |
| сагала этиш. Көз салып кароо, аңдуу, көзүн артуу. Атка сам ан салганда, Сагалаган торпогум (Тоголок Молдо). К арды ачкан кара казанды сагалайт (макал). |
| сагалат сагала этишинин аркылуу мамилеси. |
| сагалдырык зат. Жүгөн, нокто түшүп калбас үчүн аттын алкымын н алып байлай турган кайыш боо. |
| сагалоо сагала этишинин кыймыл атоочу. |
| сагыз зат. Карагайдын бооруна чыккан кургак чайыр. [Жум гүл] ар бир карагайдын түбүнө жүгүрүп барып сагы издейт (Шимеев). ♦ Сагыз куурай — сагыз бол |
| сагызган зат. Каргалар тукумуна кирүүчү ала-була түстүү, у ун куйруктуу, шакылыктап үн чыгаруучу канаттуу. агызган шакылыктап, жар таштын башына келип коно |
| сагын этиш. Эңсөө, самоо, көксөө, каалоо сыяктуу сагыныч тык сезиминде болуу, кусалануу. Курбулар, көптөн ери Жапардын созолонтуп ырдаганын сагындык (Бөк |
| сагындыр сагын этишинин аркылуу мамилеси. |
| сагынуу сагын этишинин кыймыл атоочу. |
| сагыныч зат. Куса болгондук, самагандык, эңсегендик, көкс гөндүк. Бир топтон бери сагыныч менен саргайып к ткөн көк конверт колуна тийди (Абдумомунов). |
| сагынычтуу сын. Сагыныч туудурган, сагындыра турган. Бактымд ы чексизсиң деп эсептедим, Ичтеги сагынычтуу сыр арды ачып (Абдыраманов). |
| сагынычтык зат. Сагынгандык, куса болгондук, самагандык, көк өгөндүк. |
| садага зат. 1. дин. Ар балаадан сак болуу, оорудан сакаюу, өз тийгендиктен оңолуу ж. б. максат үчүн диний иш ним боюнча жасалган курмандык, бирөөгө берилген |
| саз I зат. 1. Токтоп калган суулуу, шалбаалуу, чым көңдү ү жер. 2. Кер сары тарткан, саргыч тарткан, кубарга н өң. Коркконунан далай эл Кызыл өңү саз болгон (&la |
| сазай зат. 1. Шариятка каршы болгондорго көпчүлүк алдын а маскаралоо, абийрин төгүү аркылуу көрсөтүлгөн жаза. 2. Жалпы эле жаза, айып, кыйноо. Сазайын колу |
| сазан зат. Кабырчыктары чоң-чоң келген, карптар тукумун а кирүүчү промыслолук балык. |
| саздак сын. Сазы бар, саздуу. Айылга жакын саздак жылга м нен Сызылып агып жаткан таза булак (Турусбеков). аздак жерлерди кургатуу жана өздөштүрүү. Сүрдөб |
| саздуу сын. Саздак, сазы бар. |
| сай I зат. 1. Суу жүргөн нук, алыш. Кар эрип, сайларда су көбөйгөн кез (Үмөталиев). 2. Мылтыктын стволуна, урамага ж. б. жылга-жылга оюк түрүндө түшүрүлгөн |
| сайгак зат. Мүйүздүү ири малдардын терисине личинкасын алуучу, чымын-чиркейлердин тобуна кирген канатт у мите. Саратанда токтобой, Сайгак кууган торпог |
| сайгакта этиш. Сайгактан кутулуу үчүн өөдө-төмөн жүгүрүү, айгактан качуу. Өйдө-төмөн сайгактап, уйлар кача соксоктоп («Эр Төштүк»). Ой, Атай, уйлар сай |
| сайгактат сайгакта этишинин аркылуу мамилеси. |
| сайгактоо сайгакта этишинин кыймыл атоочу. |
| сайдыр сай этишинин аркылуу мамилеси. |
| сайлуу сын. Сайыбар, сай чыгарылган. Сайлуу мылтык. |
| сайма зат. Кооздук үчүн бир нерсенин бетине сайып түшүр үлгөн түр. Кыргагына калмактын Ноколоп сайма сай ырган («Мендирман»). Сайма жоолук. |
| саймала этиш. Сайма саюу, сайма түшүрүү. |
| саймалат саймала этишинин аркылуу мамилеси. |
| саймалоо саймала этишинин кыймыл атоочу. |
| саймалуу сын. Саймаланган, сайма менен кооздолгон, саймасы бар. Саймалуу баштык. Саймалуу белдемчи. |
| саймачы зат. Сайманы жакшы саюучу, уз. |
| сайра этиш. 1. Кубулжуган үн салуу, кубулжутуп таңшуу (са йроочу куштар жөнүндө). «Баг-баг, баг-баг, бытпы лдык, бытпылдык деп сайраган бөдөнөлөрдүн ченеми |
| сайрагыч сын. Жакшы сайроочу; жакшы, кооз, кубулжутуп сайра ган. |
| сайран зат. 1. Сейилдик, дем алуу.
2. Кең, эркин (талаа, жер өнүндө). Сайран талаа. Сайран жер. 3. Жыргал, эркин дик, бакыт, шаттык. Салтанат, сайран өлкөмдү, Сайр |
| сайранда этиш. Шаттануу, шапар тебүү, таң-тамаша куруу. Жаш ыктын багын сайрандап, Жадырап бирге гүлдөдүк (Б көнбаев). Дүнүйөнүн ыракатын тургузуп, Сан жырга |
| сайрандат сайранда этишинин аркылуу мамилеси. |
| сайрандоо сайранда этишинин кыймыл атоочу. |
| сайрат сайра этишинин аркылуу мамилеси. |
| сайроо сайра этишинин кыймыл атоочу. |
| сайроон зат. Суунун тайыз тарткан жери. Чөп башын кертпей ылаалап, Жылкылар турар сайроондо (Маликов). |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.1146 сек. |
|