 омзат. Электр өткөргүчүнүн каршылыгын өлчөгүч един
ица. |
омбу: омбу-домбу 1. Өңгүл-дөңгүл, өйдө-ылдый.
2. Алабарм
н сүйлөгөн, туругу жок, тигини-муну бир айткан. |
омийинзат. дин. Бата тилегенде, бата кылганда колдонула
. Акман.. колун жайып: — Омийин, журтум — дей
ерди (Сыдыкбеков). |
омкорэтиш. Коңторуу, томкоруу, оодаруу. Колдоруна майы
паган лом алып, Таш омкоруп, арабага таш салып (Ос
монов). |
омкортомкор этишинин аркылуу мамилеси. |
омкоруломкор этишинин туюк мамилеси. |
омкорууомкор этишинин кыймыл атоочу. |
омкорушомкор этишинин кош мамилеси. |
омоктоэтиш. Күчкө салуу; жөлөптасо; жөлөк-таянычын келт
рип, бир нерсени көрсөтө айтуу. Сен да сүйбөй жүр
т деп, Далилдедим омоктоп (Аалы). |
омоктуусын. 1. Омогу бар, карылуу. Омоктуу ат.
2. өт. Күчтүү,
бакыбат. [Ормуш] комсомол уюмунун секретары болу
иштегенден бери.. өзүн омоктуу сезип калган (Бай |
омонимзат. линг. тыбыштык түзүлүшү бирдей, бирок маан
иси башка сөз (мисалы: ат — адамдын аты, нерсени
н аты, ат — жылкы маанисинде ж. б. ). |
омурэтиш. Омкоруу, түбү менен же түбүнөн томкоруу, оод
аруу. Арыктын суу жырып кеткен жерине чийдин дүңг
өсүн омуруп барып салышты (Убукеев). [Батыш] такас |
омуроозат. 1. Малдын көөдөнү, көкүрөгү. Кара чокойдун сог
ончогу эчак эле торпоктун омуроосуна жеткен (Аал
). Кар аттын омуроосунан келип, оңойлук менен жол |
омуроолоэтиш. 1. Омуроого салып жөөлөө, омуроосу менен түр
үү.
2. өт. Бирөөгө ачууланып тумшугу менен бир тий
үү, жулунуу, опурулуу. Омуроолоп бир тийбе Өзүнчө |
омуроолооомурооло этишинин кыймыл атоочу. |