 ойдурой этишинин аркылуу мамилеси. |
| ойку : ойку-кайкы — толкун сымал, өйдө-ылдый; закымда ган сыяктуу. Ал атчандар жүрүүчү ойку-кайкы белес терден өткөн чыйыр жолдун нугунан эчак бөлүнгөн ( |
| ойкушта этиш. Кылыктанып ойдолоо, кылтыңдап ойдолоо. Бура ла басып ойкуштап (Маликов). |
| ойкуштан ойкушта этишинин өздүк мамилеси. |
| ойкуштат ойкушта этишинин аркылуу мамилеси. |
| ойкуштоо ойкушта этишинин кыймыл атоочу. |
| ойло этиш. Ой жүгүртүү; ойго батуу. Кирбей туруп, чыгар ңды ойло (макал). Жылдызкан так ушуларды ойлоп ту ду (Байтемиров). |
| ойлон ойло этишинин өздүк мамилеси. |
| ойлоо ойло этишинин кыймыл атоочу. |
| ойлот ойло этишинин аркылуу мамилеси. |
| ойлош ойло этишинин кош мамилеси. |
| ойлуу сын. Ойго баткан. Анархан али ойлуу (Жантөшев). Аки м да башын шылкыйтып, ойлуу (Сасыкбаев). ♦ Эки о йлуу болуу — олку-солку болуу, чечкиндүү ойго, |
| оймо зат. Чеберчилик менен бир нерсенин бетине оюп түш үрүлгөн көчөт, сүрөт, түр, оюу. Тегирич, жабык баш, тизгичтердин түрдүү оймо кыялдарын сүрөттөп бол |
| оймок зат. Шакек сымалдуу, төгөрөк таман салынган жагы өөмөйдүн ич жагына келтирилген, тигүүдө ийненин түбү колго өтпөс үчүн колдонулуучу буюм. [Айымжан |
| оймокпооч : оймокпооч салуу — көбүнчө көмүскө, башкаларг билдирбей туруп бурай чымчып алуу. [Акия] кээде ү ч колдун башын батырып, оймокпоочту салып, Элебес |
| оймоло этиш. Түрдөп, көчөттөп бир нерсенин бетине оюу-чи үү түшүрүү, түр салуу, оймо түшүрүү. [Кадырбайдын] бутунда туюк ултарган бийик такалуу оймологон к |
| оймолон оймоло этишинин өздүк мамилеси. |
| оймолоо оймоло этишинин кыймыл атоочу. |
| оймолот оймоло этишинин аркылуу мамилеси. |
| оймолуу сын. Оймосу бар, оймо түшүрүлгөн, оймолонгон. Төр акта салынган оймолуу шырдак үй ичин көрктөндүр п турат (Бейшеналиев). Жаңгактын уюлунан кырган, |
| оймотеки зат. диал. Шырдак, шырдамал. |
| оймочу зат. Жыгач, сөөк жана башка нерселерди кесип, чийи п, оюп кооздоочу уста адам; шырдак ойгон аял. Оймо у оюп, түр салган («Саринжи — Бөкөй»). |
| ойно этиш. 1. Шоок кылуу, кандайдыр бир нерсе, оюнчук же оюн менен алак суу, көңүл ачуу. Жадырап гүлдөй жаш бала, Күлүңдөп ойной баштады (Бөкөнбаев).
|
| ойнокто этиш. Бир орунга тынч тура албоо, тынч ала албоо, о юн салуу, ойдолоо, өтө тез, элпек, ар кыл кыймыл-ар кетте, абалда болуу, бир калыпта тура албоо. Ойно |
| ойноктоо ойнокто этишинин кыймыл атоочу. |
| ойноктот ойнокто этишинин аркылуу мамилеси. |
| ойноо I сын. Ойноок, оюнкарак, ойногонду жакшы көргөн, то ктоло элек. Ойноо бала. Ойноо кез. ОЙНОО II ойно эт шинин кыймыл атоочу. |
| ойноок сын. 1. Кол, буттун муундарынын чыгып кеткен жери о рдунан жылып, бирде чыгып, бирде ордуна келип тур ан, кылтылдак. Бармагым ойноок болуп калыптыр. 2. |
| ойнот ойно этишинин аркылуу мамилеси. |
| ойнош I зат. Никесиз мамиле жана ушундай бири-бирине жын ыстык жагынан жакын болгон мамиледеги аял менен ркек, тамыр. Катыныңа ойнош деп, Кадыры жеткен ой |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.2315 сек. |
|