(одеяло) зат. Жамынып жатуучу жалаң кабат төшөнчү. Одеял, кош шейшеп, жаздык, сүлгү, тумбочка, кийим лгич.. баары бар (Бейшеналиев). Биз токойдун түнтү
этиш. Олураңдоо, жулуна орой, осол мамиле кылуу, т мшугу менен бир тийүү. Осол ырчы эмесмин, Одураңд ап урушчу (Осмонкул). Бүркүт да одураңдап карап ка