Menü
Эл-Сөздүк
Список слов словаря - - слова начинающиеся с "ви"

<< 3 >> 3 из 11 1 2 3 4 5 6
 видывать
многокр.
көрүү;
видывал ли ты такие урожаи? сен мын
ай түшүмдү деги көргөнсүңбү?
 вижу
(видишь)
и т.д. наст. вр. от видеть.
 вижусь
(видишься)
и т.д. наст. вр. от видеться.
 виза
ж.
виза (1. тиешелүү адамдын документке койгон белг
иси; 2. бир мамлекетке баруу же андан кетүү же ал а
килуу өтүү үчүн паспортко урулган белги).
 визави
1. нареч. бет мандай, бетме-бет;
они сидят визави ал
р бири-бирине бетме-бет отурушат;
2. в знач. сущ. м.
ж. нескл. бет маңдайкы, бет маңдайдагы;
мой визави
 визг
м.
каңкылдоо, чыйылдоо, ачуу үн, чаңыруу;
визг собак
и иттин каңкылдаган үнү;
дети подняли визг балдар
чаңыра башташты.
 визгливость
ж.
каңкылдактык (о собаке); чыйылдактык, үндүн ачуу
лугу.
 визгливый
~, ­ая, -ое
1. (о голосе и т.п.) чыйылдак, ачуу үндүү, ү
ү ачуу;
2. (часто визжащий) кыңылдак, каңылдак;
визг
ивый щенок кыңылдак күчүк.
 визжать
несов.
каңкылдоо (о собаке), кыңылдоо, чыйылдоо, ча
ыруу;
пила визжит араа чыйылдайт.
 визига
ж.
визига (тамакка аралаштырыла турган осётр балы
ынын жонунун тарамыштары).
 визир
м.
1. воен. визир (кароолду тууралагыч, мис. мылтыкт
н кароолун тууралагыч);
2. фото см. видоискатель.
 визирование
визирование I
ср.
визалоо, виза коюу;
визирование за
граничного паспорта чет өлкөлүк паспортту визал
о.
визирование II
ср.
визировка кылуу;
визированиес
 визировать
визировать I
сов. и несов. что
визалоо, виза коюу.
ви
ировать II

сов. и несов. что
визировка кылуу;
визиро
ать какую-л. точку кандайдыр бир точканы визиров
 визировка
ж.
визировка (бир жайдын же нерсенин турган жерини
н нокотун белгилөө, табуу).
 визирь
м.
вазир (кай бир чыгыш мамлекеттериндеги министр)
.
 визит
м.
визит;
прийти с визитом визит менен келүү (офици
лдуу түрдө келүү, жолугуу, баруу);
отдать визит ви
итке визит менен жооп берүү;
визит врача врачтын
 визитный
~, ­ая, -ое
визит-ке т.;
визитная карточка визит карт
очкасы (келүүчүнүн аты, фамилиясы жазылган же бас
ылган карточка);
визитный костюм визит костюму (оф
 визитёр
м. уст.
визитёр (визит менен келге конок).
 вика
ж.
вика (тоют өсүмдүктөрүнүн бир түрү).
 викторина
ж.
викторина (бири-бири менен байланыштуу темадаг
суроолорго жооп берүү ойну).
 виктория
ж.
виктория (клубниканын бир түрү).
 вилка
ж.
1. вилка;
2. тех. вилка (ачакей, ачамай);
штепсельная
вилка эл. штепсель вилкасы (ачакейи);
3. шахм. вилка
(бир дойбу эки фигурага коркунуч туудуруп турган
 вилла
ж.
вилла (шаардын сыртындагы кооз жана жасалгалуу
дача).
 вилок
м.
тоголок (капустанын тогологу).
 вилообразный
~, ­ая, -ое
айры сымал, айры формалуу.
 вилы
только мн.
айры;
вилы трёхпалые үчүлүк айры;
это ещё
вилами на воде писано погов. бул - курулай эле кеп
, бул - суу бетине айры менен чийген кат.
 вильнуть
однокр.
см. вилять.
 виляние
ср.
1. (хвостом) шыйпаңдоо, шыйпактоо, шыйпандатуу,
ыйпактатуу, булгоо, булгактатуу, булгалактатуу;
2.
перен. разг. култулдоо, тайсалдоо;
нам надоели его
 вилять
несов.
1. шыйпаңдатуу, шыйпактатуу, булгоо, булгакт
атуу, булгалактатуу;
собака виляет хвостом ит куй
угун шыйпаңдатат;
2. перен. разг. култулдоо, тайсал
 вина
ж.
1. (проступок) айып, күнөө;
признать свою вину өз к
үнөөсүн мойнуна алуу;
загладить свою вину өз айыб
н жуу;
поставить кому-л. в вину бирөөгө айып коюу;
2.
 виндроуэр
м. с.-х.
виндроуэр (комбайндын кесүүчү аппараты, бу
эгинди бөлүп-бөлүп чаап жыйноо үчүн колдонулат).

 винегрет
м.
1. винегрет (ар түрдүү жашылчадан жасалган, ичин
е кичине кесим эти же балыгы, жумурткасы бар тама
к);
2. перен. ар кошкон, иретсиз, бытыраган, быкы-чык
 винительный:
винительный падеж грам. табыш жөндөмө.
 винить
несов. кого-что в чём
айыптоо, күнөөлөө.
 виниться
несов. в чём, разг.
айыбын мойнуна алуу, өзун айыпт
у деп билүү.
 виннокаменный
~, ­ая, -ое:
виннокаменная кислота хим. вино-таштуу
кислота.
 винный
~, ­ая, -ое
вино-го т.;
винный спирт ичилүүчү спирт (к
адимки спирт);
винный магазин вино магазини;
винна
ягода анжыр;
винный камень вино ташы (1) хим. вино
 вино
ср.
1. вино;
2. разг. (водка) арак.
 виновато
нареч.
айбын сезип, уялып;
виновато улыбнуться айб
н сезип жылмайып коюу.
 виноватый
~, ­ая, -ое
айыптуу, жазыктуу;
без вины виноватый кү
өөсүз айыпталган;
виноват! (извините) айып көрбөң
з!, кечириңиз!;
виноватый взгляд айыптуу кароо (кө
 виновник
м.
айыптуу, айыпкер, күнөөкөр;
виновник торжества ш
утл. тойдун, салтанаттын себепкери.
 виновница
женск. р. к виновник.
 виновность
ж.
айыптуулук, күнөөлүүлүк;
установить чью-л. винов
ность бирөөнүн айыптуулугун аныктоо (далилдөө).
 виновный
~, ­ая, -ое
айыптуу, күнөөлүү, жазыктуу;
признать ко
о-л. виновным бирөөнү айыптуу деп табуу;
чувствов
ть себя виновным в чём-л. өзүн бир нерсе жөнүндө к
 виноград
м.
жүзүм (өсүмдүгү жана жемиши);
дикий виноград жап
йы жүзүм.

Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук: