 чегочего I
нареч. разг.
эмне, эмне үчүн, эмне себептен;
че
го ты так долго ездил? сен эмне үчүн мынча узак жү
дүң?
чего II
мест. род. п. от что I.
| чего-тонареч. разг.
см. что-то II.
|
чеймест. притяж.
1. вопр. и относ. кимдики, кимдин;
чья э
а книга? бул китеп кимдики?, бу кимдин китеби?;
не п
омню, чьи это слова бул кимдин сөзү экендиги эсим | чекм.
чек (магазиндин кассасы сатып алуучудан акча ка
был алгандыгы үчүн берилген кагаз);
выписать чек ч
ек жазып берүү;
выбить чек чек уруу, чек уруп берүү |
чекачека I
ж. тех.
чека (дөңгөлөктү ж.б. огунан чыгарбай
армоочу, окко сайылган шиш).
чека II
ж. нескл. ист.
(Чр
езвычайная комиссия по борьбе с контрреволюцией, | чеканм.
чекан (1. металлдан жасалган нерселердин - монет
лардын, медалдардын ж.б. бетине сүрөттөрдү чуңку
айтып басуу үчүн колдонулуучу штемпель; 2. металл |
чеканитьнесов. что
1. согуу, согуп чыгаруу, согуп сүрөт түшү
рүү (бетине чуңкурайтып согуп сүрөт түшүрүп, мета
ллдан ар түрдүү кооз нерселер чыгаруу);
чеканить м | чеканкаж.
1. согуу, согуп чыгаруу, тыйын согуу, согуп сүрөт
түшүрүү;
чеканка монеты монета согуп чыгаруу;
2. с.-
. чеканка, чеканкалоо;
чеканка хлопка пахтанын че |
чеканный~, ая, -ое
1. (изготовленный чеканкой) согулуп жаса
ган (металл буюм);
2. перен. (ясный, отчётливый) ачык
, так, анкын;
чеканный стиль айкын-ачык стиль.
| чеканщикм.
чеканщик (чеканкалоочу жумушчу).
|
чекистм.
чекист (чеканин кызматчысы; см. чека II).
| чекмень |
чековыйая, -ое
чек-ке т.;
чековая книжка чек книжкасы.
| челнокчелнок I
м.
(лодка) кичине кайык.
челнок II
м.
(ткацкий,
вейной машины) челнок (токуу станогунун же тигүү
машинасынын жип түрүлгүчү).
|
челочело I
ср. поэт.
маңдай, чеке;
бить челом кому-л. уст.
ирөөгө баш урунуу, дат айтуу, арыз айтуу, эмне жөн
үндөдүр сурануу (өтүнүү, изденүү).
чело II
ср. обл.
(пе | челобитнаяж. ист.
даттанган арыз, тиленүү арызы (Байыркы Руст
агы жазма өтүнүч арыз).
|
челобитчикм. ист.
даттануучу, тиленүүчү, арыздануучу, сурану
чу (сурануу, даттануу кагазын берүүчү киши).
| человекм. (мн. люди)
киши, адам;
молодой человек (обращение)
жигит (жаш жигитке карата айтылуучу сөз).
|
человеко-деньм.
адам күнү (жумушту эсептөөнүн единицасы; бул - б
р жумуш күнүндө бир адамдын иштеген жумушуна бар
абар).
| человеколюбивый~, ая, -ое
адамды сүйүүчү, кишини жакшы көрүүчү, ад
амгерчиликтүү.
|
человеколюбиеср.
адамды сүйүү, кишини жакшы көрүң, адамгерчилик
.
| человеконенавистникм.
кишини (адамды) жек көрүүчү.
|
человеконенавистнический~, ая, -ое
кишини (адамзатты) жек көрүүчүлүк, кишин
и (адамды) жек көргөн.
| человеконенавистничествоср.
кишини (адамды) жек көрүүчүлүк.
|
человекообразный~, ая, -ое
адам турпаттуу, адамга окшош;
человекооб
разная обезьяна адамга окшош маймыл.
| человеческинареч.
адамча, адамгерчилик кылып, адамгерчилик м
нен;
по-человечески адамгерчилик менен.
|
человеческий~, ая, -ое
1. человек-ке т.;
человеческий род адам ба
асы, адамзат;
2. (гуманный, человечный) адамгерчили
ктүү, кишиликтүү;
человеческое обращение адамгер | человечествоср.
адам баласы, бардык адам баласы, адамзат;
перед
вое и прогрессивное человечество алдыңкы жана п
огрессивдүү адам баласы.
|
человечий~, ья, -ье
разг.
человек-ке т.
| человечностьж.
адалмгерчилик, кишилик, адамгерчиликтүүлүк.
|
=
=