 үст |
үстөэтиш. Кошумчалоо, үстүнө кошуу. |
үстөкзат. Үстүнө кошулган нарк, үстүнө кошуп берилген
ошумча. Канча үстөк бердиң? |
үстөкө: үстөкө-босток — үстү-үстүнө, кайра-кайра, дагы
кайталап. Салык муруттарын үстөкө-босток чыйрат
т (Каимов). Чоочун киши үстөкө-босток камчы уруп к |
үстөмзат. Басымдуулук кылган күч, бийлөөчү күч. Күрөшт
үстөм чыккан күчтүү Ала-Тоо, Ээледи нечен сонун
аңы көрктү (Турусбеков). Эмгекчинин үстөмү Дүркү |
үстөмдүкзат. 1. Үстөм болгондук, басымдуулук кылган абал, ш
арт. Искусство, илим, өнөр Үстөмдүктү кылышат, Айл
ык жолду асман менен Кыска кылып салышат (Аалы).
2. |
үстөмдүүсын.. Үстөм келген, басымдуу, күчтүү. Партия жеңиш,
бакыт, кыпкызыл туу, Биз үчүн алгалаган үстөмдүү
чуу (Аалы). |
| үстөмө |
үстөмөнтакт. Көмкөрөсүнөн, эт бетинен, жүзү төмөн карага
абалда. Байыр жерге барып үстөмөнүнөн жыгылды (Б
аялинов). Үстөмөнүнөн жатты. |
үстөмөндөэтиш. Көмкөрөсүнөн, үстөмөнүнөн жатуу, жыгылуу. К
й бири сүйгөнүнө таарынгансып, үстөмөндөп кар ку
чактап жатат (Жантөшев). [Уруя] жоолугунун учу мен |
үстөмөндөөүстөмөндө этишинин кыймыл атоочу. |
үстөмөндөтүстөмөндө этишинин аркылуу мамилеси. |
үстүзат. 1. Кандайдыр бир нерсенин жогорку, үстүнкү бе
и, бөлүгү, төбөсү, астына карама-каршы жагы. Үстү
ийик тоо болчу, Ортосу таш зоо болчу («Жазгыч а |
үстүнкүсын. Жогорку, үстү жактагы, астынкынын карама-кар
ы жагы. Үстүнкү кабаттагы тээтиги эки терезе мен
н квартирам («Чалкан»). Жолдун үстүнкү бети. |
үстүртөнтакт. 1. Үстү жагынан, жукалап, кайпалата, уч жагын
н. Үстүртөн көктөп, Самандай көпшөк (Элебаев). Үст
үртөн кайпыта чабуу.
2. Жалпы жонунан, жондотуп, а |