 үрэтиш. Арс-арс, борс-борс эткен дабыш чыгаруу (мис.,
ит, түлкү). Анда санда туюк үргөн иттин үнү угулат
(Жантөшев). Ок жетпес асманга карап борс-борс үрдү |
үргүлөэтиш. Бир аз уктап кетүү, чала уйкуда болуу, уйку-с
оонун арасында болуу, уйкусурап магдырай түшүү. Ж
апар төрдө чыканактап газета окуп жатып, үргүлөп |
үргүлөөүргүлө этишинин кыймыл атоочу. |
үргүлөтүргүлө этишинин аркылуу мамилеси. |
үркэтиш. 1. Чочуп качуу, дүрбөп бир жакты көздөй ойт б
рүү, жалт берип качуу. [Динар] үркүп келаткан жоон
топ койлорду көрдү (Сыдыкбеков). Аманды көргөндө |
үркүн зат. Элдин душмандан үркүп качкан катуу дүрбөлөң
ү (кыргыздарда мындай абал 1916-жылы аёосуз кыйраты
лган көтөрүлүш учурунда болгон). Айткулу үркүндө |
үркүнчөөксын. Көп үркө турган, чочуп жалт берип кетме азоо,
ойт бергич. Эки кулагы тик, көкүл-жалы кыркылган ү
ркүнчөөк кашкага Зарылбүбү минди (Осмоналиев). |
үркүтүрк этишинин аркылуу мамилеси. |
үркүүүрк этишинин кыймыл атоочу. |
үрөэтиш. Жоюу, жокко чыгаруу. Аласамды үрөп жиберди.
йлың менен тоскон соң, ачууму сага үрөдүм.
♦Жа
нын үрөө — бардык күчүн, мүмкүнчүлүгүн жумшоо, |
үрөйзат. Түр, кебете, кебете-кешпир. Үрөйү суук киши. А
мамбет, Чубак түгөйү, Адамдан башка үрөйү, Аркыра
тып келатат («Манас»). |
үрөнзат. Себүүгө арналган урук, дан. Дыңды бузуп майда
лап, Үрөндү тегиз сепкиле! (Осмонкул). Себүүгө дая
далган үрөн. Үрөн топтоо. |
үрөң: үрөң-бараң к. бараң II. |
үрөндүксын. Үрөн кылууга ыйгарылган, үрөн катары жумшала
турган. Үрөндүк дан. |
үрөтүрө этишинин аркылуу мамилеси. |