 үнзат. 1. Сүйлөгөндө, ырдаганда же кыйкырганда үн тү
үнүнүн дирилдешинен пайда болгон добуш. Жайнага
көрктү куттуктап, Жан-жаныбар салат үн (Маликов). |
үндөэтиш. 1. Үн чыгаруу, унчугуу; сайроо. Кабагын карыш
салып, үндөбөй үйүнө кетти (Байтемиров). Байчечек
й гүлдөсө, Шагында булбул үндөсө («Кыргыз фоль |
үндөкзат. Чакырык, чакырыкка көндүргөндүк (кыраан кушт
арга карата). Бирок балапанынан колдо өскөнү үндө
ккө бат келет (Каимов). |
үндөөI чакырык менен бирдей.
ҮНДӨӨ II үндө этишинин кый
ыл атоочу. |
үндөшсын. Бири-бирине окшоштугу бар, өз ара жалпылыгы б
ар. Чыгармалары үндөш жазуучулар. |
үндөштүкзат. Сөздөгү үндүү тыбыштардын жоон-ичкелиги, эри
нчил-эринсиздиги боюнча бири-бирине ылайыкташып
ээрчишүү жолу. |
үндүүсын. 1. Үнү жакшы чыккан, үнү жагымдуу, шаңгыраган.
Колума алып күүлөсөм, Кошулушуп сүйлөсөм, Кооз үн
дүү комузум (Токтогул). Үндүү комуз. Үндүү коңгуро |
үнөмзат. Ашыкча сарпталбоочулук, ысырап кылынбай, үнө
мдүү расходдолгондук. Буудай сепсең береке, Үнөм
болот турбайбы?! (Барпы). |
үнөмдөэтиш. Үнөм менен расходдоо, үнөм менен сарп кылуу.
Базар сайын барпалаңдап түгөтпөй, Эпкиндүүлөр, э
мгегиңди үнөмдө (Калык). Наныңарды колдон келишин |
үнөмдөлүнөмдө этишинин туюк мамилеси. |
үнөмдөөүнөмдө этишинин кыймыл атоочу. |
үнөмдөтүнөмдө этишинин аркылуу мамилеси. |
үнөмдүү сын. Көп коробой турган, көпкө жете турган, берек
лүү, коромжусуз. Үнөмдүү азык-түлүк. Үнөмдүү тоют
. |
үнөмчүлсын. Үнөмдөөгө эпчил, тыкан, так, ыксыз сарп кылбо
чу, ысырап кылбоочу. Үнөмчүл киши. |
үнсүзсын. 1. Үн чыгарбаган, добушсуз, унчукпаган. Чоң эн
небересинин жоругуна үнсүз башын ийкеледи (Сыды
кбеков).
2. лингв. Айтылганда ооздон чыккан аба жо |