 шааI шах I менен бирдей.
♦Шаа мүйүз — каркайган
зун мүйүз. Буудайчы арабага кошкон шаа мүйүз эки
кызыл өгүздү сабалап айдап жүрүп отурду («САЖИ |
шаабай:шаабайы суу — маанайы басаңдоо, көңүлү чөгүү. Ш
аабайы сууган Мукаш кетенчиктей берип, көгөндөгү
ак козуну чечип келди («Жаш ленинчи»). |
шаал:көк шаал — куштун кайыштан, көктөн жасалган бо
су. |
шаан: шаан-шөкөт — шаң, салтанат. Купуяны төркүндөр
күйөөгө бергенде чоң шаан-шөкөттөр менен узатты
(Аалы). Шаан-шөкөт, шарактаган Кечелери бир сонун |
шаанизат. Көрк, шаң, салтанат. Саймадай гүлдөр жадырап
ааниге салган жылганы (Бөкөнбаев). Шаңшыгын, бүрк
үт, шаңшыгын! Шааниси сенсиң асмандын (Бөкөнбаев). |
шаанилүүсын. Шааниси бар, шаңдуу, эң жакшы , эң мыкты. Шаани
лүү, сөөлөт күткөн эркин элим, Кубанып жаңы-жылың
куттуктаймын! (Бөкөнбаев). Эмнеси болсо да, айылда |
шаарзат. Административдик, өнөр жай, соода жана мадан
й борбору, кыштакка караганда калк көп орношкон
ри пункт. Фрунзе шаары. Борбор шаарлар. |
шаардыксын. 1. Шаарда туруучу, шаарда жашаган. Шаардык ада
м. Шаардык студенттер.
2. Шаарга таандык. Шаардык
омитет. Шаардык совет. |
шабдалызат. Түштүк жактарда өсүүчү мөмө дарагы жана анын
жумшак, ширелүү келген, данеги одуракай, саргыч ж
е кызгылтым тартып бышкан мөмөсү. |
шабиетзат. Эки тарап болуп, бир тарабы аркаларын салып т
егерете отуруп, экинчи тарабы отургандарды чаап,
тийип качып ойной турган белгилүү эрежеси бар ою |
шаблонзат. 1. Формасы, көлөмү ж. б. боюнча окшош болгон бу
мдарды жасоодогу үлгү, калып, нуска.
2. өт. Бир нер
сени иштөөдө адат катары колдоно берме, ойлонбой, |
шабырI зат. Саздуу жерлерде чыгуучу майда камыш. Шабырд
ан аңыр учурбай, Шашканда үчтү атчу элең («Эр Т
былды»).
ШАБЫР II: шабыр-шубур туур. Камыштуу, к |
шабыраэтиш. Шабыр-шубур эткен дабыш чыгаруу. Катуу шабы
аган табыш чыга түштү (Сыдыкбеков). Шабырап калың
дарак жүгүнүшөт (Бөкөнбаев). |
шабыратшабыра этишинин аркылуу мамилеси. |
шабыроошабыра этишинин кыймыл атоочу. |