сүйлөт сүйлө этишинин аркылуу мамилеси. |
сүйлөш сүйлө этишинин кош мамилеси. |
сүймөнчүк сүнгүнчүк менен бирдей. |
сүйө этиш. Жөлөө, таёо, жөлөй кармоо. Каныбекти сүйөй о ургузду, (Жантөшев). Колтуктан сүйөй кармап атына аткаруу. |
сүйөн 1. сүйө этишинин өздүк мамилеси.
2. өт. Бирөөгө, бир нерсеге таянуу, таяныч кылуу. Жетимдин сүйөнөр а дуу тууганы жок (Сыдыкбеков). |
сүйөнүч сүйөнч менен бирдей. |
сүйөнч зат. 1. Жөлөк, таяныч, тирек.
2. өт. Колдоочу, таяныч. Акеңден калган бир жетим, Артыңдан сүйөнч, тирег ң («Саринжи — Бөкөй»). Сүрдүккөндө сүйөнч |
сүйөө сүйө этишинин кыймыл атоочу. |
сүйөт сүйө этишинин аркылуу мамилеси. |
сүйрө этиш. 1. Жер же башка бир нерсенин үстү менен сүйрө лгөн, андан бөлүнүп, ажырап кетпеген абалда жылды руу, ушундай абалда алып өтүү. Паровоз барат бакы |
сүйрөл сүйрө этишинин туюк мамилеси. |
сүйрөңдө этиш. Сүйрөлүңкү, өөдүк-сөөдүк кыймылдоо. |
сүйрөө сүйрө этишинин кыймыл атоочу. |
сүйрөткү зат. 1. Сокону үстүнө коюп, сүйрөтүп алып кетүүгө к олдонулуучу ача жыгач.
|
сүйрөш сүйрө этишинин кош мамилеси. |
сүйрү сын. Тегерек эмес, капталы, туурасы кууш, узунчасы нан келген, учтанып кеткен, сөлпү. Балка алып колд оруна сүйрү баштуу (Бөкөнбаев). Солондун түрүн су |
сүйрүй этиш. Сүйрү тартып кетүү, учтуу, кууш, сөлпү болуп көрүнүү. Сын тагып турган жерим жок, Сүйрүйтө бер е көзүңдү («Советтик Кыргызстан»). |
сүйрүйт сүйрүй этишинин аркылуу мамилеси. |
сүйрүйүү сүйрүй этишинин кыймыл атоочу. |
сүйрүлө этиш. Сүйрү формага келтирүү. Ашым сузгуну сүйрүл өп жасап бүттү («Ала-Тоо»). |
сүйрүлөн сүйрүлө этишинин өздүк мамилеси. |
сүйрүлөө сүйрүлө этишинин кыймыл атоочу. |
сүйүктүү сын. Сүйкүмдүү, жагымдуу; кадырлуу, жакшы көргөн, акшынакай. Чөбү, суусу, атыр жели сүйүктүү («Со веттик Кыргызстан»). Сүйүктүү совет өлкөбүз Эр |
сүйүн этиш. Кубануу, шаттануу, сүйүнүчтө болуу, көңүлү к уунак болуу. Жашасын деп өкмөт, Жарды, жалчы сүйүн дү (Тоголок Молдо). Жылдызкан сүйүнгөнүнө чыдабай |
сүйүндүр сүйүнт менен бирдей. |
сүйүнт сүйүн этишинин аркылуу мамилеси. |
сүйүнүү сүйүн этишинин кыймыл атоочу. |
сүйүнүч зат. Кубаныч, кубангандык, сүйүнгөндүк, көңүл көт рүлгөндүк. Сүйүнүчү койнуна батпоо. Сүйүнүч үчү ичип койгула. |
сүйүнүчтүү сын. Кубанычтуу, сүйүнүчү бар, сүйүнө тургандай. Д еги уулдуу болгонуңа сүйүнүчтүү экенсиң, Ашыр (Са сыкбаев). |
сүйүнчү сырд. 1. Сүйүнө турган, кубанычтуу, жакшылык кабар ы билдиргенде айтылуучу сөз. Сүйүнчү, бир уулдуу болдук (Аалы). Душманга салып күйүнчү, Аташканың С |
сүйүнчүлө этиш. Сүйүнчү айтуу, кубанычтуу жакшы кабарды бил дирүү, кабарлоо. Ата-энесин эң мурун Айдай сүйүнч лөдү (Каимов). |
сүйүнчүлөө сүйүнчүлө этишинин кыймыл атоочу. |
сүйүнчүлөт сүйүнчүлө этишинин аркылуу мамилеси. |
сүйүү I зат. 1. Аял-эркектердин бирибирине болгон ашыкты , берилип жакшы көргөндүк сезими. Сүйүүнүн оту &mda sh; өчпөс от, Өлгөнчө менмин сеники (Аалы). Күйөөсүн |
сүйүш сүй этишинин кош мамилеси. |
сүксөй этиш. Чач же сакал-мурут үрпөйүп, үксөйүп көрүнүү, ачууланган, сүрдүү абалга келүү. Элемандын Төштү гү Айбаттанып сүксөйдү («Эр Төштүк»). |
сүксүй сүксөй менен бирдей. |
сүлгү зат. Жуунгандан кийин бети-колду, денени сүртүү ү үн жасалган узун тилкелүү аарчыгыч. Абаз арыктаг ы суудан шашып-бушуп жуунуп, сүлгү менен сүртүнүп |
сүлдөр зат. Дененин сөөк түзүлүшү, скелет; эти качкан ары к дене, кебете. Жүрөгүм түтүн, ичим чок, Сүлдөрүм к алды, дарман жок (Тоголок Молдо). Кишилик сүлдөрүм |
сүлдүрө үлдүрө менен бирдей. |
сүлкүлдө этиш. 1. Термеле солк-солк этүү, ыргак менен термел иңки солкулдоо. Коңкаргаев тору жоргону минди да, сүлкүлдөгөн боюнча жөнөп кетти (Сыдыкбеков). 2. С |
сүлкүлдөө сүлкүлдө этишинин кыймыл атоочу |
сүлкүлдөт сүлкүлдө этишинин аркылуу мамилеси. |
сүлөөсүн зат. Мышыктар тукумуна кирүүчү саргыч күрөң түст ү үлпүлдөгөн жүнү бар, териси баалуу жырткыч айб н жана анын териси. Карышкыр, илбирс, сүлөөсүн Ка |
сүлүк зат. 1. Тузсуз сууларда болуучу, денеге жабышып ал п кан соруучу курт. Жумаш аптекадан барып 4 сүлүк сатып алды.
|
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.1248 сек. |