 солкулдаксын. Серпилгич, ийилме, былкылдак, солк-солк этме. Солкулдак араба. Солкулдак керебет. Солкулдак чы ык. Солкулдак ышкын. |
| солкулдат солкулда этишинин аркылуу мамилеси. |
| солкулдоо солкулда этишинин кыймыл атоочу. |
| соло I зат. Бир үн же бир инструмент үчүн жазылган же өз үнчө партияда бир киши аткарган музыкалык чыгарм а же бий. СОЛО II этиш. 1. Шыкоо, тыгуу, толтура салу |
| сологой сын. Оң колуна караганда сол колу менен жакшы ишт өгө өнөкөттөнгөн, сол колу оң колдой иштөөгө маш, ийкемдүү. Сологой киши. |
| сологойлук зат. Сол колу менен иштөөгө өнөкөттөнгөндүк. |
| солот соло этишинин аркылуу мамилеси. |
| солу этиш. 1. Өсүп, көгөрүп турган кезиндеги жаңылыгын, жаштыгын жоготуу (өсүмдүк жөнүндө). — Жок, эрте ге калса, көчөттөр солуп калат (Баялинов). Солуга |
| солукта этиш. 1. Ичине тарта энтигип, тез-тез дем алуу. Ысык та торпоктор сууга келип токтойт, күндүн илеби ка йтканча солуктап дем алып, суудан чыкпайт («Ал |
| солуктат солукта этишинин аркылуу мамилеси. |
| солуктоо солукта этишинин кыймыл атоочу. |
| солут солу этишинин аркылуу мамилеси. |
| солуу солу этишинин кыймыл атоочу. |
| солчул сын. саяс. Сырткы көрүнүшү жагынан радикалдуу, ма да буржуазиялык негиздерин революциялык фразал р менен жаап-жашыруучу, оппортунисттик партияны |
| сом I зат. Жүз тыйынга барабар акча бирдиги жана акчан ын, монетанын ушундай бааны билгизген белгиси. Би р сом. Жүз сом. Миң сом. СОМ II сын. Уютуп койгондой, |
| сомдо этиш.1. Сом, жумуру, чулу формага келтирүү.
2. Иштел ип бүткөн, аягына чыгарылган формага жеткирбей, б ир нерсенин болжолдуу кебетесин берүү, толук бүт |
| сомдол сомдо этишинин туюк мамилеси. |
| сомдоо сомдо этишинин кыймыл атоочу. |
| сомдот сомдо этишинин аркылуу мамилеси. |
| сомо зат. Жалпы жону, жалпы жыйынтыгы, болжолу. Шарип ж лпы сөздүн сомосун улап олтуруп, эптеп түшүндү (Б ейшеналиев). |
| сомоло этиш. Жалпылоо, жалпы жыйынтыгын, болжолун берүү е айтуу. [Шарип] окуу, шаар, келечектеги өлбөс кес п жөнүндө сомолоп бирдемелер айткансыды (Бейшен |
| сомолоо сомоло этишинин кыймыл атоочу. |
| сомолот сомоло этишинин аркылуу мамилеси. |
| соң зат. Кийин, арт жак, акыры. Бирдин соңу. Кең Ак-Чийд ин боюнда Келе жатат карт буудан, Он эки тулпар со ңунда («Семетей»). Кыңыр иш кырк жылдан соң д |
| соңку сын. Акыркы, кийинки. Соңку кездерде Тургундун ко унун күчү, көзүнүн курчу кетип, колхоздун коюна ө ткөн (Баялинов). Бул Касейиндин соңку каты болучу |
| соно I зат. Чиркейдин бир түрү.
СОНО II зат. 1. Өрдөк, каз, чулдук сыяктуу суу куштарынын жалпы наамы. Кары б илет кааданы, карчыга билет сонону (макал).
|
| сонор зат. 1. Жаңы жааган жаш кар.
2. Жаңы издерди кууп, уш ундай карда кылган аңчылык. Ыбырайым деген анчыг кошулуп сонорго чыгат (Каимов). Сонор кууган аңч |
| сонорло этиш. Жаңы жааган карда аңчылыкка чыгуу. Бөксөгө ыгып сонорлоп, Бөрүнү атып кыйратты (Тоголок Мол о). |
| сонорлоо сонорло этишинин кыймыл атоочу. |
| сонорлот сонорло этишинин аркылуу мамилеси. |
| сонун сын. Эң жакшы, мыкты, абдан кооз, сулуу, абдан кызы . Ай чачырап, жылдыз көп, Ажайып сонун турмуш көп ( «Олжобай менен Кишимжан»). Эскирип кеттим к |
| сонунда этиш. 1. Улам жакшысын, жаңысын, кызыктуусун, сонун ун тандоо. Сонундап-сонундап алды.
|
| сонундат сонунда этишинин аркылуу мамилеси. |
| сонундоо сонунда этишинин кыймыл атоочу. |
| сонундук зат. Сонун көрүнгөндүк, сонун болорлук. Сонундукк а көрүп кел Ак-Сай, Арпа төрүмдү (Осмонкул). |
| сонурка этиш. Кызыгуу, сонун көрүү. Көк менен кучакташкан үйлөрүңдү, Сонуркап чарчабадым карагандан (Осмон кул). Койдун туут учурун сонуркаган балдар дем ал |
| сонуркат сонурка этишинин аркылуу мамилеси. |
| сонуркоо сонурка этишинин кыймыл атоочу. |
| соо сын.1. Оору эмес, дени сак, таза; майыбы жок. Дени-ка рдысоо. Буту-колу соо.
|
| соога зат. Түшкөн олжодон берилүүчү сыйлык, ыйгарылган шыбага. Толуп жаткан кийиктен бизге соога бериңи . Соога, төрөм, соога дейт, Басылды го коога дейт (& |
| соогат соога менен бирдей. |
| соода зат. Товарларды сатуу же сатып алуу иши. Мамлекет ик соода. Ички соода. Тышкы соода. Чекене соода. Д ң соода. ♦ Соода-сатык — сатуу же сатып алуу |
| соодагер зат. Өз алдынча соода ишин жүргүзгөн адам; соодан жакшы билген, соода кыла билген. Алтыга сатып, бе шке алган — соодагердин адаты (макал). Дыйканда |
| соодагерчилик зат. Жекече соода ишин жүргүзүү, соода кылуу кеси и. Ээси кылбаган айланы кылды, Соодагерчилик кыл п, Буту жеткен жердин баарын кыдырды (Борбугулов) |
| соодала этиш. Соода кылуу, товарларды сатуу, сатып алуу иш ин жүргүзүү. |
| соодалат соодала этишинин аркылуу мамилеси. |
| соодалаш соодала этишинин кош мамилеси. |
| соодалоо соодала этишинин кыймыл атоочу. |
| соол этиш. 1. Кайноо, буулануу аркылуу азаюу, бөксөрүү ж е такыр түгөнүү. Эт кайнай берип, сорпосу соолуп к алыптыр («Ала-Тоо»).
|
| соолт соол 1. этишинин аркылуу мамилеси. |
| соолук I зат. Беш жашка караган кой. Байгесинин башына То сон тубар бээ сайды, Тогуз жүз соолук кой сайды (Т оголок Молдо). Короодо коюң эң семиз, Соолугу төлд |
| соолуу соол этишинин кыймыл атоочу. |
| сооп зат. Диний түшүнүк боюнча: тиги дүйнөдө өз жан жыр галы, күнөөсүз болуп, бейишке чыгышы үчүн бирөөгө жакшылык кылуу; жардам көрсөтүү же башка диндик |
| соорон этиш. Ыйлап басылуу, ыйын токтотуу. Ал ыйлап сооро нгонсуп, энтиге түшүп улутунду (Аалы). Алооке келе т дегенде Ыйлаган бала сооронду («Манас»). |
| сооронуу соорон этишинин кыймыл атоочу. |
| соорот этиш. Ыйлагандын ыйын басуу, сооронгудай кылып ка йрат айтуу, көңүлүн көтөрүү, ыйдан алаксытуу. |
| сооротуу соорот этишинин кыймыл атоочу. |
| соору зат. 1. Куймулчак менен эки жамбаштын үстү жак бөл гү. Соорусу казандай. Жакып күдүңдөп жаш жылкыны башын, жонун, соорусун сылагылап, бутун кармап к |
| соорула этиш. Соору чабуу, атты сооруга чаап жүгүртүү, бас тыруу. Аттарын соорулап айыл ичине кире келишти (& laquo;Чалкан»). |
| соорулат соорула этишинин аркылуу мамилеси. |
| соорулуу сын. 1. Соорусу чоң.
2. Түшүм бере турган, мыкты, дый канчылыкка жайлуу (жер жөнүндө). Көпөстөр кыргызд ын соорулуу, сонун жерлерин бүт ээлеп алышкандык |
| соорунчу зат. Ашка келген (чакырылган) коноктор. |
| соорусун зат. диал. Сарымсактын өзөгү. Согону кумда түптөг н, Соорусун гүлүн ачпаган (Тоголок Молдо). |
| соот зат. Октон же башка куралдан сактай турган, калка ч болгон жоо кийими. Соот кийип чыңданып, Кара бо н тыңданып («Манас»). |
| соп сырд. Кошко, арабага чегилген өгүздөрдү айдоо үчү н колдонулат. Чаң чыгат темир соко жүрүп кетсе, Аб амдын үнү угулат «соп-соп» деген (Маликов). & |
| сопкелди зат. обл. Тамыры тамакка жумшалуучу жапайы өсүмдү к. |
| сопол сын. Кыска, чолок. Жалгыз аты жардынын Куйругу соп ол, өңү көк (Тоголок Молдо). Сопол куйрук келген чо ң сур атка минген адам көрүндү (Сыдыкбеков). |
| сопу зат. дин. 1. Диндик-мистикалык окуунун жактоочусу, дин кызматкери. Сопу согон жебейт, жесе кабыгын д койбойт (макал).
|
| сопусун этиш. Такыбасынуу, дин эрежелерин бек кармаган сы яктануу. Сопусунган молдонун үйүнөн жети каманды н башы чыгыптыр (макал). |
| сопусунт сопусун этишинин аркылуу мамилеси. |
| сопусунуу сопусун этишинин кыймыл атоочу. |
| сор этиш. 1. Тил менен эриндердин аракети аркылуу ичти карай катуу кысып оп тартуу, эмүү, шимүү. Бала упч усун чоп-чоп соруп, мемиреп уктап да калды (Сасыкб |
| соратник зат. Ишмердүүлүк көрсөтүү, бирге иштешүү жагынан жолдош, бири-бирине дос. |
| соргок сын. Тамакты көп ичкен, опкок, обору ач. Соргокко ч оң аягыңды көрсөтпө (макал). Манапты ээрчип эт жег ен, Мадырайган соргогум (Токтогул). Сопунун көөнү |
| соргуч зат. Суюктукту өзүнө тартып, соруп алуучу зат. Сыя соргуч. |
| сордур сор этишинин аркылуу мамилеси. |
| сормо зат. Үстүнөн өткөн, баскан адамды же жаныбарларды тартып кетүүчү баткактуу, саздуу жер. |
| сорогой сын. Соройгон, сороюп чыгып турган. |
| сорой этиш. Уркуюп, сорогой тартып чыгып туруу. Там үйдү н төбөсүндө сороюп чыккан кернейи бар («Ала-То »). Бектурдун ак үйүнүн чамгарагынан эки бакан |
| сорок сороң менен бирдей. |
| сорокто сороңдо менен бирдей. |
| сороң : сороң-сороң этүү — сороңдоп, өйдө-ылдый болуп кыймылдоо. |
| сороңдо этиш. Сороң-сороң этүү, өйдө-ылдый болуп кыймылдо . |
| сороңдоо сороңдо этишинин кыймыл атоочу. |
| сороңдот сороңдо этишинин аркылуу мамилеси. |
| сорпо зат. Кайнатып бышырылган эттин ширеси, чыгы. Ошол учурда эт бышып, сорпо куюлуп, башка сөзгө кирип к етишти (Сасыкбаев). ♦ Сорпо-шилең — эттүү, эт |
| сорт зат. 1. Товардын сапатына, баасына карай белгиленг ен разряды, категориясы. Биринчи сорттогу грузин чайы. 2. Чарбалык жактан кандайдыр бир баалуу өзг |
| сортто этиш. Сортко бөлүү. Жүндү сорттоп капка салып ылг шты, Кеспей кырккан эпкиндүүсүн сындашты (Осмонк ул). |
| сорттоо сортто этишинин кыймыл атоочу. |
| сорттот сортто этишинин аркылуу мамилеси. |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Other services... | 0.2384 сек. |
|