 сабалатсабала этишинин аркылуу мамилеси. |
| сабалоо сабала этишинин кыймыл атоочу. |
| сабат I зат. 1. Кат тааный билгендик (өз алдынча жазып жан а окуй алгандык). Сабаты бар адам. Чала сабат. 2. Бе лгилүү бир билим тармагы боюнча кабары, маалымат |
| сабатсыз сын. Сабаты жок, кат тааныбаган. |
| сабатсыздык зат. Сабаты жоктук, кат тааныбагандык. Биздин өлк бүздө сабатсыздык небак жоюлган. |
| сабаттуу сын. Сабаты бар, кат тааныган. Сабаттуу адам. |
| сабаттуулук зат. Сабаты барлык, кат тааныгандык. |
| сабаш 1. саба этишинин кош мамилеси.
2. Бири-бири менен у ушуу токмоктошуу, бирин-бири сабоо. Эки тарап бол ушуп сабашат деп укчу элем (Калык). |
| сабиз зат. Желе турган кызгылтым, сары түстөгү сүйрүрөө к келген тамыры бар огород өсүмдүгү. |
| сабоо I зат. Жүн сабай турган ыргай же табылгы чыбык.
СА ОО II саба этишинин кыймыл атоочу. |
| саботаж зат. Иштемиш болуп, ишти аткарууга катышкан сыякт анып, бирок аны атайлап үзгүлтүккө учуратуу же та к, сапаттуу кылып орундатпай коюу аракети. |
| сабыр зат. Чыдамдуулук, токтоолук, өзүн өзү токтото бил ендик; кандайдыр бир кыйынчылыкка, кайгыга көрсө түлгөн кайрат. Сабырдын түбү сары алтын (макал). С |
| сабырдуу сын. Токтоо, сабыр кыла билген. Сабырдуу болсоң оз орсуң, сабырсыз болсоң осолсуң (макал). Сабырдуу ж етер муратка, сабырсыз калар уятка (макал). |
| сабырдуулук зат. Токтоолук, сабыр кыла билүүчүлүк. |
| сабырка этиш. Санааркоо, кыйналуу, азаптануу, жаны кейүү, апа чегүү. Сабыркайм жолду тиктеп эртели кеч, Нел иктен кечигет деп атам — жаным (Абдыраманов). Б |
| сабыркан сабырка менен бирдей. |
| сабыркат сабырка этишинин аркылуу мамилеси. |
| сабыркоо сабырка этишинин кыймыл атоочу. |
| сабырсыз сын. Сабыры жок, сабыр кыла албаган; шашкалак, чыд мы жок. |
| сагак зат. 1. Ээк алды.
2. Ээк алдынан өткөрүлүп, эки сөйк нү бириктирип туруучу күмүш чынжыр. 3. Сагалдыры . |
| сагала этиш. Көз салып кароо, аңдуу, көзүн артуу. Атка сам ан салганда, Сагалаган торпогум (Тоголок Молдо). К арды ачкан кара казанды сагалайт (макал). |
| сагалат сагала этишинин аркылуу мамилеси. |
| сагалдырык зат. Жүгөн, нокто түшүп калбас үчүн аттын алкымын н алып байлай турган кайыш боо. |
| сагалоо сагала этишинин кыймыл атоочу. |
| сагыз зат. Карагайдын бооруна чыккан кургак чайыр. [Жум гүл] ар бир карагайдын түбүнө жүгүрүп барып сагы издейт (Шимеев). ♦ Сагыз куурай — сагыз бол |
| сагызган зат. Каргалар тукумуна кирүүчү ала-була түстүү, у ун куйруктуу, шакылыктап үн чыгаруучу канаттуу. агызган шакылыктап, жар таштын башына келип коно |
| сагын этиш. Эңсөө, самоо, көксөө, каалоо сыяктуу сагыныч тык сезиминде болуу, кусалануу. Курбулар, көптөн ери Жапардын созолонтуп ырдаганын сагындык (Бөк |
| сагындыр сагын этишинин аркылуу мамилеси. |
| сагынуу сагын этишинин кыймыл атоочу. |
| сагыныч зат. Куса болгондук, самагандык, эңсегендик, көкс гөндүк. Бир топтон бери сагыныч менен саргайып к ткөн көк конверт колуна тийди (Абдумомунов). |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Other services... | 0.0443 сек. |
|