 опозоритьсов. кого-что
маскара кылуу, маскаралоо, абийирин
етирүү, шерменде кылуу, шермендесин чыгаруу.
| опозоритьсясов.
маскара болуу, абийири төгүлүү, шерменде болу
у.
|
опоитьсов. кого-что
1. (чрезмерно напоить) ашыра сугаруу,
өп ичирип жиберүү;
2. уст. (отравить) бил, дирбей уу
ичирүү.
| опойковый~, ая, -ое
музоонун терисинен жасалган булгаарыда
н тигилген;
опойковые сапоги музоонун терисинен ж
асалган булгаарыдан тигилген өтүк.
|
опокаж.
опока (1. геол. сууга эригич кремнезёмго бай болг
он майда таштуу порода; 2. тех. бир нерсени куюу үч
н даярдалган топурак формалуу рама).
| ополаскивать |
оползатьоползать I
несов.
см. оползти I.
оползать II
несов.
см. о
ползти II.
| оползеньм. геол.
көчүү, жер көчкү.
|
оползневый~, ая, -ое
оползень-ге т.;
оползневые движения горн
х пород тоо породаларынын жылышуу кыймылдары.
| оползтиоползти I
сов.
(обвалиться) көчүү (жер, кар).
оползти I
I
сов.
(вокруг кого-чего-л.) айлана жылуу, жылып айла
уу.
|
ополоскатьсов. разг.
см. ополоснуть.
| ополоснутьсов. что
суу менен чайкоо;
ополоснуть чашки табакт
рды суу менен чайкоо.
|
ополоуметьсов. прост.
акылынан адашуу;
ополоуметь от страха к
орккондо акылынан адашуу.
| ополчать |
| ополчаться | ополченецм. воен.
ополченец (ополчение составындагы киши).
|
ополчениеср. воен.
ополчение (регулярдык армияга жардам бер
үү үчүн, көбүнчө, өз эрки менен жыйналган войско);
ародное ополчение элдик ополчение;
пойти в ополч | ополченский~, ая, -ое
ополчение-ге, ополченец-ке т.; ополчение
ик.
|
ополчитьсов. кого-что
1. уст. (вооружить) каршы куралдандыру
у;
2. перен. (восстановить против кого-л.) бирөөгө ка
йроо, кайраштыруу, каршы кылуу, тукуруу.
| ополчитьсясов. на кого-что, против кого-чего
1. (вооружиться) б
ирөөгө каршы куралдануу, каршы куралдануу, аттан
у;
2. перен. каршы чыгуу, ызырынып каршы чыгуу;
опол |
опомнитьсясов.
1. (прийти в сознание) эсине келүү, эс алуу эсин
жыюу;
2. (одуматься) акылына келүү, ойлонуп көрүү;
о
омнись, пока не поздно убакыт өтө электе ойлонуп | опорм.
во весь опор жанынын бардыгынча;
мчаться во весь
опор жанынын бардыгынча чуркоо, чабуу.
|
опораж.
1. таяныч, таганчык, жөлөк;
точка опоры таяныч точ
касы;
2. перен. таяныч, дем, ишенич;
старший сын - опо
а семьи улуу уул - үй-бүлөнүн таянычы.
| опоражнивать |
опоражниватьсянесов.
1. см. опорожниться;
2. страд. к опоражнивать.
| опоркимн. (ед. опорок м.)
1. (короткая обувь) кончун кесип т
штап кепичтей кылып кийген бут кийиде;
2. (рваная о
бувь) жыртык бут кийим.
|
опорный~, ая, -ое
таяныч, таканчык, тирек боло алардык;
опо
рная балка тирек болуп турган устун;
опорный пунк
воен. таяныч пункуту (кандайдыр бир согуш аракет | опорожнитьсов. что бошотуу;
опорожнить бутылку бөтөлкөнү бо
отуу;
опорожнить мешок капты бошотуу.
|
опорожнитьсясов.
бошотулуу;
бочка опорожнилась бочка бошотулд
.
| опорожнять |
=
=