 омм. физ.
ом (электр өткөргүчтүн каршылыгын өлчөгүч
диница).
| омарм. зоол.
омар (деңизде жашоочу чоң рак).
|
омегаж.
омега (грек алфавитинин акыркы тангасы);
альфа и
омега башы жана аягы;
от альфы до омеги башынан ая
ына чейин, баары толук бойдон.
| омелаж.
омела (ууктургуч ак жемиши бар, дайыма жашыл бол
уп туруучу өсүмдүк).
|
омерзениеср.
жийиркенүү, жийиркентүү, көкөйгө тинүү;
чувств
омерзения жийиркенүү сезими.
| омерзительнонареч.
жаман, жийиркенгидей.
|
| омерзительность | омерзительный~, ая, -ое
жийиркенткич, көкөйгө тийүүчү;
омерзите
ьный поступок жийиркенткич кылык.
|
| омертвелость | омертвелый~, ая, -ое
өлгөн, жаны жок, сенек болуп калган.
|
омертвениеср.
жансыз болуу, жансыз болуп калыш, сенек болуу;
о
мертвение тканей ткандардын жансыз болуп калышы.
| омертветьсов.
өлүү, жансыз болуу, сенек болуу.
|
омертвитьсов. что
1. (сделать нечувствительным) сезимсиз кыл
уу, жансыз кылуу;
омертвить ткань тканды сезимсиз
кылуу;
2. эк. (исключить из хозяйственного оборота) | омертвлять |
ометм.
сары кыр, үймөк (саман).
| омлетм.
омлет (сүт, ун кошуп чалып бышырган жумуртка).
|
омнибусм. уст.
омнибус (киши ташуучу чоң араба).
| омовение |
| омолаживание | омолаживать |
омолаживатьсянесов.
1. см. омолодиться;
2. страд. к омолаживать.
| омолодитьсов. кого-что
жашартуу;
омолодить организм организ
мди жашартуу.
|
| омолодиться | омоложениеср.
жашаруу, жашартуу, мурункусунан жаш кылуу.
|
омонимм. лингв.
омоним (айтылышы бирдей, бирок мааниси, к
лип чыгышы башка сөздөр; мис. кыргызча "кой", "ат" с
ыяктуу бир нече башка маанилүү сөздөр).
| омонимикаж. лингв.
омонимика (1. тил илиминде омонимдерди үй
өнүүчү бир бөлүк; 2. кандайдыр бир тилдеги омоним
ердин жыйындысы).
|
омонимический~, ая, -ое
омоним-го, омонимика-га т.; омонимикалык.
| омономияж. лингв.
омонимия (мааниси да, келип чыгышы да ар б
ашка болгон сөздөрдүн айтылыш жагынан окшоштугу)
.
|
омочитьсов. что, уст.
чылоо, суу кылуу;
омочить слезами көз
жашы менен суу кылуу.
| омрачать |
=
=