 ичI зат. 1. Адамдардын, айбандардын ж. б. ичек-карды ор
ношкон бөлүгү, курсагы. Көзүң ооруса — колуңду
тый, ичиң ооруса — тамагыңды тый (макал).
- 2. &
| иче: иче-карын — ичеги-карын менен бирдей. |
ичегизат. Адамдардын, айбандардын азык иштеп чыгаруу о
ргандарындагы жумшак түтүкчө. Козунун ичегисин с
ыдырып жаткан Бурма менен дагы бир келин акырын к | ичекичеги менен бирдей.
¨ Ичек -карын — ичеги-кар
н менен бирдей. |
ичектүүсын. 1. Ичегиси бар.
2. Ичегиден жасалган кылы бар.
омузу бар колунда үч ичектүү, Өзү араң турса да, с
өзү күчтүү (Үмөталиев). | ичикзат. Кездеме тыштуу, көрпөсү, түгү ичине караган ж
ылуу, калың сырт кийим. Жашыл нооту тыштаткан түл
ү ичик кийген, ак боз ат минген — Атабек (Жантө |
ичикиисын. Үшүп кеткенде айтылуучу сөз. Ичикий.. шаркыра
тма калтыратпа! (Мидин). | ичим: бир ичим — тамактын, суюктуктун бир жолу ичке
дей же бир жолу жуткандай болжолдуу өлчөмү, чени.
|
| ичимдик | ичирич этишинин аркылуу мамилеси. |
ичиркенэтиш Үшүгөндүктөн же муздак суу тийгендиктен ада
мдын бүткөн бою дүүлүгүү, чыйрыгуу. Сууктан ичирк
енген Акбар эки ийнин куушурду (Убукеев). Жаан суу | ичиркентичиркен этишинин аркылуу мамилеси. |
ичиркенүүичиркен этишинин кыймыл атоочу. | ичкесын. 1. Ичкерген көрүнүштөгү, жоон эмес, субагайын
н келген жоондун карама-каршысы.
2. Жоон чыкпаган
, күркүрөп чыкпаган (үн жөнүндө). Шахтёрлор Ашырды |
ичкерэтиш. Ичке болуу, ичке абалга келүү. Моюнуң кылдай
ичкерип Сары оору мээнет дарт менен (Токтогул). | ичкерештирэтиш Куурай, чырпык сыяктуу отундардын күйүп бүт
өндөн кийинки бөлүктөрүн улам алга, ичке карай ж
лдырып туруу. |
ичкерештирүүичкерештир этишинин кыймыл атоочу. | ичкери такт. Бир нерсенин ички жагы, ичи; ич жакка, илгер
карай. Ичкериде балбылдап күйгөн чоң лампанын а
ланасындагы кишилерди көрдү («Эл
акындары» |
ичкертэтиш 1. Ичкерештир менен бирдей. Апын ар кимдин от
н ичкертет да, курсагынын камын көрөт (Осмоналие
).
2. Ичкер этишинин аркылуу мамилеси. | ичкерүүичкер этишинин кыймыл атоочу. |
ички сын.1. Ич жагын караган. Ички бети түктүү кездеме.
- 2. &
nbsp; Ич жактагы, төр жактагы. Каныбектер ичк | ичкиликзат. Арак-шарап, мас кылуучу ичимдиктер. Жарашпай
экен ичкилик, Айрыкча көк ала сакал карыга. (Шүкү
рбеков). |
ичкичзат. Аракеч, көп иче турган адам. Жакының болсо ич
ичтен уялып элден өлөсүң (Шүкүрбеков). | ичме:кан ичмеси кармоо — өлтүргүсү келүү, кан төккү
ү келүү. Өрттөй көзү бек жайнап, Кан ичмеси чын ка
рмап («Манас»). Май ичме к. май I. |
| ичмей | ичмекзат. Тердиктин алдына салынуучу жумшак кийиз, тер
диктин алдына салынуучу токулга. 40 ээр, ичмек, тер
диги менен өткөрүшүбүз керек (Сыдыкбеков). |
ичтеэтиш. Ич салуу, астарлоо. Ичин суусар ичтетип, Тыш
н булум тыштатып («Манас»). | ичтеличте этишинин туюк мамилеси. |
ичтетичте этишинин аркылуу мамилеси. | ичтешI сын. Ичи, ички көлөмү бирдей, ички көлөмдөрү бири
-бирине барабар, сыйымдуулук бирдей. Ичтеш табак.
Ичтеш аяк.
ИЧТЕШ II ичте этишинин кош мамилеси. |
=
=