 ийI зат. Бир нерсенин (мис., теринин) абдан жумшартыл
ан, ушаланган, жумшартылып ийленген абалы. Ийи ча
ла калат деп, алым салып ийлетип («Манас»).
&u |
ийги сын.. Жакшы, түзүк. Ал [Даша ] эстүү, ошого жараша т
сү ийги (Сасыкбаев). Үйрөнүшкөн жоо атышарга ийги
(макал). |
ийгилик зат.Жакшы натыйжа, жакшы иш, жетишкендик, жемиштү
ү иш. Ийгиликке ээ болуп , көргөзмөгө баргыла (Осм
нкул). Ээ, кагылайын, ийгилигиң куттуу болсун (Мал |
ийгиликсизсын. Ийгиликке ээ болбогон, натыйжасыз. |
ийгиликтүүсын. Жакшы натыйжалуу, жемиштүү, ийгилиги бар. Саг
а иштин ийгиликтүү болушу эле жакшы, — деди Ашы
м акырында (Каимов). |
ийдизат. Чөйчөк, кашык, сузгу ж.б. жасаганда ичин оё ту
ган ийри бычак. |
ийдиле этиш. Ийди менен оюу. Жанузак тынымы жок, Ийдилеп
чөмүч, чөйчөк, кашык жасайт («Советтик Кыргызс
ан»). |
ийдилетийдиле этишинин аркылуу мамилеси. |
ийдилөөийдиле этишинин кыймыл атоочу. |
| ийи |
ийигүүийик этишинин кыймыл атоочу. |
ийикI зат. Жүндү, кебезди ийрүүгө ылайыкталып жасалга
нерсе. Чоң эне ийик эле ийрип отурат (Сыдыкбеков)
.
ИЙИК II этиш. Ийүү, көңүлү жибүү, жумшаруу. Келген |
ийиктирийик этишинин аркылуу мамилеси |
ийилчээксын. Ийиле бере турган, оңой ийиле турган, ийилүүг
ө жөндөмдүү. Чынар жайылган сайын ийилчээк, иним (
Сыдыкбеков). |
ийинI зат. Моюндан кол сөөгүнүн жогорку башына чейинк
аралыкты ээлеген адамдын денесинин бир бөлүгү.
артбаев адатынча эки ийнин бирдей куушуруп, күлө |