Меню
Эл-Сөздүк
Список слов словаря - - слова начинающиеся с "вр"

<< 3 >> 3 из 6 1 2 3 4 5 6
 вратарь
м.
вратарь (футбол, хоккей оюндарында дарбазаны ко
ргоочу футбол командасынын, хоккей командасынын
мүчөсү).
 врать
несов. разг.
калп айтуу, жалган айтуу, калп суйлөө,
жалган сүйлөө.
 врач
м.
врач;
главный врач башкы врач;
женщина-врач аял в
ач;
зубной врач тиш врачы;
районный врач райондук
рач;
позвать врача врачты чакыруу.
 врачебный
~, ­ая, -ое
врач-ка т.; врачтык;
врачебная помощь вра
тын жардамы;
врачебный осмотр врачтын кароосу;
вр
чебная практика врачтык практика.
 вращательный
~, ­ая, -ое
айландыруучу, тегеретүүчү;
вращательные
движения айландыруучу кыймылдар, тегеретүүчү кы
ймылдар.
 вращать
несов. что
айландыруу, тегеретүү;
вращать колесо д
ңгөлөктү тегеретүү.
 вращаться
несов.
1. айлануу, тегеренүү;
земля вращается вокру
солнца жер күндүн тегерегинде айланат;
2. перен. д
айыма болуу, көп болуу;
вращаться среди молодёжи ж
 вращение
ср.
айлануу, айландыруу, тегеренүү, тегеретүү;
вращ
ение колеса дөңгөлөктүн айланышы;
вращение плане
вокруг солнца планеталардын күндүн тегерегинде
 вред
м.
зыян, залал;
причинить вред зыян келтирүү;
во вре
кому-чему-л. бирөөгө же бир нерсеге зыян келтирү
.
 вредитель
м.
зыянкеч.
 вредительский
~, ­ая, -ое
вредитель-ге т.; зыянкечтик.
 вредительство
ср.
зыянкечтик, кыянатчылык.
 вредить
несов. кому-чему
зыян кылуу, зыян келтирүү.
 вредно
1. нареч. зыяндуу, зыян;
курение вредно действует н
организм тамеки тартуу организмге зыян келтире
;
2. безл. в знач. сказ. зыян;
это вредно для здоровья
 вредность
ж.
зыяндуулук;
вредность курения тамеки тартуунун
зыяндуулугу.
 вредный
~, ­ая, -ое
зыяндуу, зыян келтирүүчү;
вредная привыч
ка зыяндуу адат.
 вредоносный
~, ­ая, -ое
зыян келтирүүчү, зыянга учуратуучу.
 врезать
сов. что
оюп коюу, оюп орнотуу;
врезать замок в двер
ь эшикти оюп кулпу орнотуу.
врезать
несов.
см. вреза
ть
.
 врезаться
сов.
1. жиреп кирүү;
лодка врезалась в берег кайык ж
экке жиреп кирип барды;
2. перен. (ворваться) жарып
кирүү;
конница врезалась в неприятельские ряды ат
 времена
мн.
убакыттар, заман.
 временами
нареч.
кез-кезде, кайсы бир убакта;
временами у мен
ноет старая рана менин эски жаракатым кез-кезде
сыздайт.
 временно
нареч.
убактылуу, убактысынча;
временно исполняющ
й обязанности директора директордун милдетин уб
актылуу аткаруучу.
 временной
~, ­ая, -ое
время-га т.;
временная связь между двумя
обытиями эки окуянын арасындагы убакыт менен бе
гилей турган байланыш.
 временный
~, ­ая, -ое
убактылуу;
временная работа убактылуу и
;
временное правительство ист. убактылуу өкмөт.
 временщик
м. ист.
временщик (үстөмдүк кылуучу адамдын колдоо
сунун натыйжасында кокустан бийликке жеткен киш
).
 время
ср.
1. убакыт, убак;
в указанное время көрсөтүлгөн у
акытта;
уехать на время убактылуу кетүү, убактысы
нча кетүү;
время истекло убакыт бүттү;
у меня нет в
 времяисчисление
ср.
убакытты эсептөө (календарь убактысын эсептөө
жолу).
 времянка
ж. разг.
(печка) убактылуу коюлган темир меш.
 времяпрепровождение
ср.
күн өткөрүү, убакыт өткөрүү.
 вровень
нареч. с чем
тепетец, бирдей;
вровень с краями четт
ри менен тепетең.
 вроде
1. предлог с род. п. сыяктуу, окшош, окшоп;
он вроде т
ебя увлекается футболом ал сага окшоп, футболго к
ызыгып жүрөт;
2. частица разг. -гандай болуу;
я его, в
 врождённый
~, ­ая, -ое тубаса;
врождённый талант тубаса талант
.
 врозь
нареч.
айрым, айрым-айрым;
жить врозь айрым туруу.
 вру
(врёшь)
и т.д. наст. вр. от врать.
 вруб
м. горн.
вруб (кенди казып уратуу оңой болсун үчүн,
аны узун үңкүр кылып, казган жарат).
 врубать
несов.
см. врубить.
 врубаться
несов.
1. см. врубиться;
2. страд. к врубать.
 врубить
сов. что
кертилген, оюлган жерге экинчи нерсени ор
нотуу.
 врубиться
сов.
1. (проникнуть рубя) оюп жетүү;
врубиться в каме
нную породу таш тектерине оюп жетүү;
2. перен. жары
кирүү;
конница врубилась в ряды неприятеля аттуу
 врубовый
~, ­ая, -ое
врубовая машина врубовая машина (кен ка
а турган машина).
 врукопашную
нареч.
койгулашып, салгылашып, чабышып;
драться вр
копашную салгылашып урушуу.
 врун
м. разг.
калпычы, жалганчы.
 врунья
женск. р. к врун.
 вручать
несов.
см. вручить.
 вручение
ср.
тапшыруу, берүү, тапшырылуу, берилүү;
вручение
аграды сыйлык берүү.

Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук: