 венецм. 1. уст. (корона) таажы; 2. церк. таажы (нике кыйган у акытта жигит менен кыздын башына кийилүүчү тааж ); под венцом таажы кийип туруу; 3. уст. см. венок; 4. м |
| вензель м. вензель (аттын жана фамилиянын кооздолуп бирик ирилген баш ариптери). |
| веник м. шыпыргы. |
| венозный ~, ая, -ое вена-га т.; венозная кровь венадагы кан; к өк кан тамырдагы кан. |
| венок м. венок (гүлдөн же чөптөн жасалган тегерек кооз т рмөк). |
| венский ~, ая, -ое Вена-га т.; веналык; венский стул жыгачта ийип жасалган стул. |
| вентилировать несов. что вентиляциялоо, вентиляция кылуу (венти яция аркылуу абаны жаңыртуу, тазалоо); вентилиров ать помещение үйдү (тамды, имаратты) вентиляцияло |
| вентиль м. вентиль (1. тех. трубадан же камерадан суюктукту же еазды чыгарбай тосуп туруучу клапан; 2. муз. муз ыкалык жез инструменттин үнүн өзгөртүү үчүн арна |
| вентилятор м. вентилятор (имараттардын абасын алмаштыруу үчү н колдонулуучу прибор). |
| вентиляционный ~, ая, -ое вентиляция-га п.; вентиляциялык; вентиля ионные приборы вентиляциялык приборлор. |
| вентиляция ж. 1. (действие) вентиляция, вентиляциялоо, вентиля ия кылуу (атайын приборлордун жардамы менен имар аттардын абасын жаңыртуу, алмаштыруу); вытяжная в |
| венценосец м. уст. таажыдар (падыша). |
| венчальный ~, ая, -ое венчание 2-ге т.; венчальный обряд нике кы юу ырым-жырымы. |
| венчание ср. 1. ист. (коронация) таажы кийгизүү (падышалык та тыга отургузуу ырым-жырымы); 2. церк. (о браке) нике кыюу (никелешүүнүн чиркөөдө жасалуучу ырым-жырым |
| венчать 1. сов. и несов. кого, ист. (на царство) падышалык та тыга отургузуу; 2. несов. кого с кем, церк. (сочетат браком) никелөө, нике кыюу; 3. сов. и несов. кого-чт |
| венчаться 1. сов. и несов. ист. жаңыдан таажы кийип, такка оту уу; 2. несов. церк. никелешүү (христиандарда). |
| венчик м. бот. гүлдүн таажычасы (гүлдүн тегерек түрдө ору алган желекчелер). |
| вепрь м. уст. каман. |
| вера ж. 1. (убеждение, уверенность) ишеним, ишенүү, ишени ; вера в победу жеңишке ишенүү; 2. (религия) дин; прин ять что-л. на веру бир нерсеге далилсиз эле ишенүү |
| веранда ж. веранда (үйгө кошулуп салынган, үстү жабылган ж ачык, же терезеленген жай). |
| верба ж. бот. кызыл тал. |
| вербальный ~, ая, -ое: вербальная нота дип. вербальный нота (к л коюлбаган, оозеки айтылган билдирүүгө барабар нота). |
| вербена ж. бот. вербена (кооздук үчүн өстурүлө турган өсүм үктүн бир түрү). |
| верблюд м. төө; одногорбый верблюд нар; двугорбый верблюд ө көчтүү төө. |
| верблюдица ж. иңген. |
| верблюжатина ж. төөнүн эти. |
| верблюжий ~, ья, -ье верблюд-го т.; верблюжья шерсть төөнүн жү нү. |
| верблюжонок м. бото (сосунок); тайлак. |
| вербовать несов. 1. кого-что (набирать) вербовкалоо, вербовка кылуу, тартуу; вербовать подростков в ремесленные училища өспүрүмдөрдү ремеслолук училищеге (окуу |
| вербовка ж. вербовка; вербовкалоо, вербовка кылуу (кишини ө ыктыяры менен кандайдыр бир ишке тартуу). |
| вербовочный ~, ая, -ое вербовка-га т.; вербовка кылуучу; вербово чный пункт вербовка кылуучу пункт, вербовка пунк ту. |
| вербовщик м. вербовщик (вербовка кылуу жагынан уполномоченн ый адам). |
| вердикт м. юр. өкүм (сот өкүмү); обвинительный вердикт айыпт оо өкүмү; оправдательный вердикт актоо өкүмү. |
| вереница ж. тизмек, чубалган тизмек; вереница гусей каздард н чубалган тизмеги; вереница мыслей перен. чубалж ыган ой, ой тизмеги. |
| вереск м. бот. вереск (түбөлүк көгөрүп туруучу өсүмдүктөр дүн бир түрү). |
| веретено ср. 1. (для прядения) ийик; 2. тех. (вращающаяся ось) ма шинанын айлануучу огу (тегеренүүчү, чимирилүүчү гу). |
| веретенообразный ~, ая, -ое ийик сымал, ийик сыяктуу. |
| верещать несов. разг. кулактын кужурун алып чыйкылдоо. |
| верзила м. и ж. разг. тартайган, солдойгон узун киши. |
| вериги мн. (ед. верига ж.) уст. вериги (дин адамдарынын өзүн өзү кыйноо үчүн үстүнө салып жүрүүчү чынжыр). |
| верительный ~, ая, -ое: верительные грамоты дип. верительный г амоталар (бирөөнүн дипломаттык өкүл болуп дайын алгандыгын күбөлөндүрүүчү мамлекеттик документ |
| верить несов. 1. кому-чему ишенүү, ынануу; я верю вам на сло о мен сиздин сөзүңүзгө ишенем; 2. в кого, во что ише нүү; верить в победу жеңишке ишенүү; 3. в кого, во чт |
| вериться несов. безл. ишенүү, ынануу; мне не верится, что это правда мен мунун чындыгына ишенбей турамын; с тру ом верится в это буга оңойлук менен ишенүүгө бол |
| вермахт м. вермахт (немецтик армиянын официалдуу аты; арми яга бул ат гитлердик диктатура кезинде коюлган). |
| вермишель ж. вермишель (кургатылган кесменин бир түрү). |
| вернее 1. сравн. ст. от прил. верный и нареч. верно I туурар ак; это решение задачи вернее маселенин мындай чы гарылышы туурараак; 2. вводн. сл. чындыгында, такта |
| верно верно I нареч. 1. (правильно) туура, чын, дурус; он вер о решил задачу ал маселени туура чыгарды; 2. (преда нно) ак ниет менен, берилгендик менен, берилип; он |
| верноподданный ~, ая, -ое уст. 1. өз падышасына чын көңүлү менен бер илген; 2. в знач. сущ. м., ж. чын берилген киши. |
| верность ж. 1. (правильность, точность) тууралык; верность пе евода котормонун тууралыгы; 2. (преданность) берил гендик, бектик; верность рабочему классу жумушчу |
| вернуть сов. кого-что 1. (возвратить) кайтарып берүү, кайта ерүү, кайтаруу; вернуть книги в библиотеку китепт ерди китепканага кайтарып берүү; 2. (получить обра |
| вернуться сов. 1. (возвратиться обратно) кайтуу, кайта келүү, айтып келүү; я вернулся домой с полдороги жарым ж лдон үйгө кайтып келдим; 2. к кому, перен. (вновь по |
| верный ~, ая, -ое 1. (правильный, точный) туура; верное реше ие задачи маселенин туура чыгарылышы; верная коп я туура көчүрмө; 2. (преданный) чыныгы, чын; верный д |
| верование ср. диний ишеним. |
| веровать несов. в кого, во что, уст. дин тутуу, табынуу. |
| вероисповедание ср. рел. динге ишенүү; свобода вероисповедания дин е ишенүү эркиндиги. |
| вероломный ~, ая, -ое жүзү кара, жаман ойлуу, арамза; вероломны й враг жүзү кара душман; вероломное нападение жүз каралык менен кол салуу; вероломный поступок жүз |
| вероломство ср. жүзү каралык, жаман ойлуулук, арамзалык. |
| вероотступник м. уст. дининен кайткан адам. |
| вероотступничество ср. уст. динден кайтуучулук, динден кайткандык. |
| веротерпимость ж. кандай динге болсо да жол коюу. |
| веротерпимый ~, ая -ое кандай динге болсо да жол коюучу. |
| вероучение ср. диндин негизги эрежелеринин жыйындысы. |
| вероятно 1. вводн. сл. балким, -са керек, го дейм; вероятно, се одня будет дождь балким, бүгүн жамгыр жаайт; 2. в з ач. сказ. чындыкка жакын, мүмкүн, ыктымал, ээтимал |
| вероятность ж. мүмкүндүк; по всей вероятности кыязы, балким; тео рия вероятностей мат. ыктымалдык теориясы. |
| вероятный ~, ая, -ое болушу мүмкүн болгон, болушу ыктымал бо гон, чындыкка жакын. |
| версификация ж. версификация (ыр түзүү искусствосу). |
| версия ж. версия (кандайдыр бир окуя же факт жөнүндө түрд үчө сүйлөнгөн же жазылган маалыматтын бир түрү). |
| верста ж. уст. 1. чакырым (1,07 километрге барабар); 2. (столб) ч акырым мамысы; за версту ыраак (жерде, жерге, жерде н); коломенская верста разг. ирон. абдан узун бойлу |
| верстак м. тех. верстак (жыгач усталык ишке, слесардыкка, т нукечиликке ыңтайланган узунча стол). |
| верстать несов. что, полигр. вёрсткалоо, вёрстка кылуу (тери лген ариптерди бетке бөлүп иреттөө); верстать кни у китепти вёрсткалоо. |
| верстовой ~, ая, -ое верста-га т.; верстовой столб уст. чакыры мамысы (жолдун боюнда чакырымды көрсөтүп турууч у мамы). |
| вертел м. шиш (кебептин шиши). |
| вертеп м. вертеп, кылмыш, бузуктук кыла турган орун (качка н-бозгон кесептер жыйылуучу жай, үй). |
| вертеть несов. 1. что, чем (вращать) дөңгөлөтүү, айландыруу, тегеретүү; вертеть колесо дөңгөлөктү айландыруу ( тегеретүү, дөңгөлөтүү); вертеть тростью колу мене |
| вертеться несов. 1. (вращаться) дөңгөлөнүү, айлануу, тегеренү ; колесо вертится дөңгөлөк айланат; 2. перен. разг. мерчиктеп, тегеректеп кетпөө, кетпей жүрүү; он ве |
| вертикаль ж. вертикаль, тик сызык; по вертикали вертикалынан, тикесинен. |
| вертикально нареч. вертикалынан, тикесинен. |
| вертикальный ~, ая, -ое вертикалдуу, вертикалдык, тик; вертикаль ная линия вертикалдуу (тик) сызык. |
| вертихвостка ж. разг. жеңил мүнөздүү шайкелең аял. |
| вертлюг м. 1. анат. кашка жиликтин жамбаш менен биригүүчү б шы; 2. тех. вертлюг (түрдүү тегеренип туруучу механ измдердин подшипнигинде (уясында) айланып турууч |
| вертлявый ~, ая, -ое 1. (непоседливый) тынчыбаган, жөн тура ал аган, кыйпычыктаган; 2. перен. (ветреный) турумсуз, жеңил ойлуу. |
| вертолёт м. вертолёт (эңкейши линия боюнча күүлөнбөй эм жог ору көтөрүлүп жана төмөн түшө ала турган жана вин тинин атайын конструкциясына ылайык абада илини |
| вертопрах м. разг. учкаяк, жеңил мүнөздүү адам. |
| вертушка ж. 1. (вращающийся предмет) айлангыч, тегеренме; 2. ра зг. (о женщине) ар кимге көп тийишип, чойтоктогон а ял. |
| вертячка ж. вет. кежен, (койдун оорусу). |
| верующий ~, ая, -ее 1. прич. от веровать; 2. прил. динге ишенүүч ү; кудайга, диндин ырым-жырымдарына ишенүүчү; 3. в з нач. сущ. м., ж. динчил адам. |
| верфь ж. верфь (кемелер куруучу жана ремонттоочу жай). |
| верх м. 1. (верхняя часть чего-л.) бир нерсенин башы, чоку у; верх горы тоонун башы; он занимает верх дома ал йдүн жогорку жагын (үстүңкү кабатын) ээлейт; 2. (эк |
| верхи только мн. см. верх 5, 6. |
| верхний ~, яя, -ее 1. (расположенный наверху) үстүңкү, өөдө актагы, жогорку жактагы; верхний этаж дома үйдүн стүңкү кабаты; 2. (близкий к верховью реки) баш; вер |
| верховенство ср. уст. үстөмдүк, башкаруу, башкаруучулук. |
| верховный ~, ая, -ое жогорку; Верховный Совет СССР СССР Жогор ку Совети; Верховный Суд СССР СССР Жогорку Соту; ве рховный главнокомандующий жогорку башкы команда |
| верховод м. разг. мык чегер, төпө башы. |
| верховодить несов. кем-чем, разг. мык чегердик кылуу, төпө башы ык кылуу. |
| верховой ~, ая, -ое 1. минип жүрүүгө таандык; верховая езда а чан жүрүш; верховая лошадь миниле турган ат; 2. в зн ач. сущ. м. атчан киши; послать верхового с донесен |
| верховье ср. дарыянын баш жагы, жогорку жагы; верховье Волги Волганын баш жагы. |
| верхогляд м. разг. үстүртөн кароочу, үстүртөн билүүчү. |
| верхоглядство ср. разг. үстүртөн кароочулук, үстүртөн билүүчүлү . |
| верхолаз м. верхолаз (бийик нерсенин, мис. имараттын төбөсү ө чыгып иштөөчү жумушчу). |
| верхом верхом I нареч. разг. 1. (по нагорной части местности ) өөдө жагы менен, жогору жагы менен; идти верхом ж гору жагы менен баруу (жүрүү); 2. разг. (выше краёв) |
| верхушечный ~, ая, -ое: верхушечный процесс в лёгких өпкөнүн ү түңкү чети кургак учук менен ооруй баштоо. |
| верхушка ж. 1. (верхняя часть чего-л.) бир нерсенин учу, кылды башы; верхушка дерева жыгачтын учу; 2. перен. разг. к андайдыр бир уюмдун жетекчи адамдары; правящая ве |
| верчение ср. айландыруу, тегерентүү, тегеретүү. |
| верша ж. обл. кодоо (балык кармоо үчүн чырпыктан же сымда н жасалган кодоо). |
| вершина ж. 1. чоку; вершина горы тоонун чокусу; 2. перен. бир н рсенин эн, жогорку баскычы, эң жогорку чекити; вер шина славы даңктын, атактын эң жогорку баскычы; ве |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.4113 сек. |
|