Меню
Эл-Сөздүк
Список слов словаря - - слова начинающиеся с "ве"

<< 16 >> 16 из 21 14 15 16 17 18 19
 весомый
~, ­ая, -ое
1. физ. салмактуу, оордугу бар;
2. перен. (им
еющий значение, значительный) маанилүү, мааниси б
ар;
весомые доказательства маанилүү далилдер.
 вест
м. мор.
вест (1. батыш; 2. батыштан согуучу шамал).
 вести
несов.
1. кого жетелөө, жетелеп жүрүү, жетелеп бару
, ээрчитип баруу;
вести за руку колунан жетелөө;
ве
сти под руку больного ооруну колтугунан сүйөп ал
 вестибюль
м.
вестибюль (коомдук чоң үйлөрдүн кире беришинде
и бөлмө).
 вестись
несов.
1. (быть в обыкновении) адаттануу, адат болуу
, келе жатуу;
так издавна ведётся (об обычае) эзелд
н бери эле ушундай болуп келе жатат;
2. страд. к вес
 вестник
м.
1. кабарчы, кабар алып келүүчү;
2. (о повременном и
дании) Вестник (кай бир информациялык газета, жур
налдардын аты).
 вестовой
~, ­ая, -ое
уст.
1. кабар берүүчү, сигнал берүүчү;
вест
овая пушка кабар берүүчү замбирек;
2. в знач. сущ. м.
воен. вестовой (чабарман, чабармандык милдет атк
 весточка
ж. ласк. от весть I
кичине кабар.
 весть
весть I
ж.
кабар, дарек;
весть о победе жеңиш жөнүндө
кабар;
пропасть без вести дарексиз жок болуу, дар
ксиз жоголуу.
весть II
разг.:
не весть что (кто, какой
 весы
только мн.
тараза;
десятичные весы десятичный тара
за;
аптекарские весы аптека таразасы, аптекалык т
раза;
взвесить на весах таразага тартуу.
 весь
мест. опред.
1. баары, баарысы, бүт, бүткүл, бүтүндөй
, бардык;
весь день күн бою, бир күн кечке;
во весь г
лос үнүнүн бардыгынча;
во всю мочь бардык күчү ме
 весьма
нареч.
абдан, аябай, өтө эле, эң эле;
он весьма довол
ен ал абдан ыраазы.
 весёлость
ж.
кубанычтык, шайырлык, шаттуулук, куунактык, ачы
көңүлдүүлүк, көңүл көтөрүңкүлүк.
 весёлый
~, ­ая, -ое
1. (жизнерадостный) көңүлдүү, шайыр, жады
ап жайнаган, оюнкараак, тамашакөй, куунак;
весёлы
человек шайыр адам;
у него весёлое настроение ан
 ветвистый
~, ­ая, -ое
бутактуу, шактуу;
ветвистое дерево бутак
туу жыгач.
 ветвиться
несов.
бутактануу, бутактоо, шактануу, шак байлоо.

 ветвь
ж.
1. (ветка) бутак, шак;
2. перен. (отрасль) тармак, айр
ык;
3. перен. (родство) санжырадагы орду.
 ветер
м.
шамал; жел (слабый);
умеренный ветер мелүүн (айда
ым) шамал;
сильный ветер катуу шамал;
свежий ветер
сергиткич шамал;
резкий ветер катуу шамал;
идти пр
 ветеран
м.
1. ветеран (аскерде картайган, тажрыйбалуу солда
т);
2. перен. ветеран (бир ишке көп эмгек сиңирген ки
ши);
ветеран науки илимдин ветераны.
 ветеринар
м.
ветеринар (ветеринария боюнча специалист - мал
октору).
 ветеринария
ж.
ветеринария (айбандардын түзүлүштөрү, сорулары
жана аларды дарылоо жөнүпдөгү илим).
 ветеринарный
~, ­ая, -ое
ветеринария-га т.; ветеринариялык;
ветер
нарный пункт ветеринариялык пункт;
ветеринарный
институт ветеринариялык институт, ветеринария и
 ветерок
м.
желаргы, кичине жел.
 ветка
ж.
1. бутак, бутакча, шак;
2. (железнодорожная) айрык,
утак, тармак.
 ветла
ж.
талдын бир түрү.
 ветлечебница
ж.
(ветеринарная лечебница) ветеринариялык дарыло
о жайы.
 вето
ср. нескл. юр.
вето, тыюу (кандайдыр бир чечимге тыю
у салуу же жокко чыгаруу);
наложить вето на что-л. б
ир нерсеге вето (тыюу) салуу;
право вето вето (тыюу)
 ветошка
ж.
эски-уску, ыпыр-сыпыр чүпүрөк.
 ветошник
м. уст.
эски-уску кийим, чүпүрөк менен соода кылууч
у киши.
 ветошь
ж. собир.
эски-уску, ыпыр-сыпыр нерселер.
 ветреник
м. разг.
жеңил мүнөздүү киши, шайкелең киши.
 ветреница
женск. р. к ветреник.
 ветрено
безл. в знач. сказ.
шамалдуу, желдүү;
сегодня ветрен
о бүгүн шамалдап турат.
 ветреность
ж.
жеңил мүнөздүүлүк, шайкелеңдик.
 ветреный
~, ­ая, -ое
1. шамалдуу, желдүү;
сегодня ветреная пог
да бүгүн күн шамалдап турат;
2. перен. жеңил мүнөзд
үү, шайкелең.
 ветрогон
м. разг.
жеңил мүнөздүү, шайкелең.
 ветромер
м. физ.
ветромер (шамалдын күчүн өлчөө үчүн колдон
луучу прибор).
 ветросиловой
~, ­ая, -ое
шамалдын күчү менен жүрүүчү (кыймылга к
лүүчү).
 ветряк
м. разг.
1. (мельница) жел тегирмен;
2. (двигатель) жел
аркылуу кыймылга келтирүүчү.
 ветрянка
ж. разг.
суу чечек (оору).
 ветряный
~, ­ая, -ое
ветер-ге т.;
ветряная мельница жел тегирм
ен;
ветряная оспа мед. суу чечек (чечек сымал оорун
ун бир түрү).
 ветхий
~, ­ая, -ое
эскирген, карыган, абдан картайган;
ветх
й домик эскирген үй;
ветхое платье чалдыбары чыкк
ан, абдан эскирген көйнөк.
 ветхозаветный
~, ­ая, -ое
ирон.
(отживший) эскирген, атам заманкы, т
аң болгон.
 ветхость
ж.
өтө эскиргендик, эскилиги жеткендик.
 ветчина
ж.
ветчина (чочконун сүрсүтүлгөн сан эти).
 ветчинный
~, ­ая, -ое
ветчина-га т.;
ветчинная колбаса ветчина
колбасасы.
 ветшать
несов.
эскирүү, чалдыбары чыгуу.
 веха
ж.
1. веха (бир нерсенин чегин же жолдун багытын көр
сөтүүчү мамы);
ставить вехи в поле талаага вехалар
орнотуу;
2. перен. веха, учур (өсүүдөгү, өрчүүдөгү э
 вече
ср. ист.
вече (Байыркы Руста - шаардыктардын коомду
к иштерди чечүүчү жыйналышы).
 вечевой
~, ­ая, -ое
вече-ге т.;
вечевой колокол вече коңгуроо
су, вечеге чакыруучу коңгуроо.
 вечер
м.
1. (вечернее время) кеч, кечкурун;
к вечеру кечкур
н, кечке маал;
по вечерам кечинде;
под вечер кечке
акын;
2. (собрание) зоок кече;
устроить литературны
 вечереть
несов. безл.
кеч кирүү, караңгы тартуу, караңгы түш
үү;
зимой рано вечереет кышында караңгы эрте түшө
, кышында эрте кеч кирет.
 вечеринка
ж.
көңүл ачуу үчүн кечки чогулуш, кечки зоок;
студе
ческая вечеринка студенттердин көңүл ачуу кечес
и.
 вечерком
нареч. разг.
кечинде, кечкурун, кечке жуук;
я зайду
вам вечерком мен силердикине кечинде киремин.
 вечерний
~, ­яя, -ее
кечки, кечинде иштелүүчү;
вечерняя заря
үндүн кечки (баткандагы) кызылы;
вечерний час кеч
и саат;
вечерняя газета кечки газета;
вечерние кур
 вечером
нареч.
кечинде, кечкурун, кечке жуук;
поздно вечеро
м кечинде (каш карарганда).
 вечно
нареч.
түбөлүк, түгөнбөс, дайыма, ардайым;
он вечно
занят ал ар дайым эле бош эмес, анын колу дайыма э
е бошобойт.
 вечнозелёный
~, ­ая, -ое
дайыма көгөрүп туруучу;
вечнозелёные де
евья дайыма көгөрүп туруучу жыгачтар (мис. караг
й).
 вечность
ж.
түбөлүктүк, маңгилик, далай убак, көп убакыт;
кан
уть в вечность зымкыя жоголуу;
целую вечность көп
убакыт.
 вечный
~, ­ая, -ое
1. (бесконечный) түбөлүк;
вечная материя ф
илос.
түбөлүк материя;
вечная слава түбөлүк даңк;
2.
(постоянный, бессрочный) түбөлүк;
вечная мерзлота
 вешалка
ж.
1. (у платья) илгич (жакадагы);
2. (для вешанья плать
я) вешалка, кийим илгич.
 вешать
вешать I
несов.
1. что илүү, асуу, илип коюу, асып кою
;
вешать лампу лампаны илүү;
вешать картину на сте
у сүрөттү дубалга илүү;
2. кого (подвергать смертн
 вешаться
вешаться I
несов.
1. (лишать себя жизни) асынып өлүү;
2
.
страд. к вешать I;
вешаться на шею асылып алуу, жаб
ышып алуу (аял жөнүндө).
вешаться II
несов.
1. (на веса
 вешить
несов. что, геод.
вехалоо (вехаларды коюу);
вешить д
рогу жолду вехалоо (мамыдар орнотуу).
 вешний
~, ­яя, -ее
поэт.
жазгы, жазындагы;
вешние воды жазгы
суу (кар эрип, кирген суу).
 вешу
~, вешу, весишь
и т.д. наст. вр. от весить.
 вещание
ср.
см. радиовещание.
 вещать
несов. что
1. поэт. уст. (предсказывать) алдын ала ай
туу, алдын ала билүү;
2. ирон. далилсиз сүйлөп эле ө
айтканын бербөө.
 вещевой
~, ­ая, -ое
1. буюмдай, буюмдата;
вещевое довольствие
буюмдата довольствие;
2. буюм салынуучу, буюм коюл
уучу;
вещевой мешок буюм салынуучу мешок;
вещевой
 вещественный
~, ­ая, -ое
1. филос. (материальный) материалдык;
веще
ственный мир материалдык дүйнө;
2. юр. буюмдата, бу
мдай;
вещественное доказательство буюмдата дали
 вещество
ср.
зат;
горючее вещество күйүүчү зат;
взрывчатое в
щество жарылуучу зат;
отравляющие вещества уулан
туучу (ууландыруучу, ууктуруучу) заттар;
обмен вещ
 вещий
~, ­ая, -ее
поэт.
кайыптан кабар берген, аян берүүчү;

вещие слова болочокту мурунтан айткан сөздөр, кө
өөгөч сөздөр.
 вещун
м. уст.
болочокту кун мурунтан көрө билүүчү.
 вещунья
женск. р. к вещун.
 вещь
ж.
1. (предмет) буюм, нерсе;
2. вещи мн. (имущество) бую
, мүлк;
я собрал все свои вещи мен өзүмдүн бардык б
уюмдарымды жыйнап койдум;
3. (багаж) буюм, жолго алг
 веялка
ж. с.-х.
веялка (сапыргыч машина).
 веяльщик
м. с.-х.
веяльщик (эгин сапыргыч киши).
 веяние
ср.
1. (зерна) эгин сапыруу, аштык сапыруу;
2. (дуновен
ие) желдөө, желаргы жүрүү;
3. перен. агым, багыт;
новы
е веяния в искусстве искусстводогу жаңы агымдар (
 веять
несов.
1. что (зерно) эгин сапыруу, аштык сапыруу;
2. (
ветре) согуу, желдөө, желаргы жүрүү (мис. шамал, ж
л);
3. (развеваться) желбирөө, желбирттөө, делбирөө;
 вёдро
ср. обл.
жайкы ачык күн.
 вёрстка
ж.
1. (действие) вёрсткалоо, вёрстка кылуу;
2. (свёрст
нный набор) вёрстка.
 вёрткий
~, ­ая, -ое
разг. тың, шамдагай.

Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук: